ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΚΑΛΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ κ ΧΡΗΣΤΟ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΡΗΣ ΤΗΛΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ PANHELLENICPOST.GR Η ΟΠΟΙΑ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΕΠΙ ΣΕΙΡΑΝ ΕΤΩΝ ΜΕ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΣ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ.
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
Ήταν Δεκέμβρης του 2015 όταν στην έγκυρη Ιστοσελίδα της Αλέξανδρειας «ΕΔΩ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ» διαβάσαμε την ακόλουθη είδηση, μέρος της οποίας αναδημοσιεύουμε: «…Οι σεισμικές έρευνες της αμερικανικής γεωφυσικής εταιρείας Spectrum σε συνεργασία με την ελληνική γεωφυσική εταιρεία ΙΟΝ έφεραν στο φως νέα γιγαντιαία υποθαλάσσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων μεταξύ Λιβύης και Κρήτης. Οι έρευνες ολοκληρώθηκαν πριν από τρεις μήνες (Σεπτέμβρης 2015) και τα επιστημονικά τους ευρήματα ανοίγουν νέες ενεργειακές προοπτικές για την χώρα μας».
Θα ανέμενε κανείς, φυσιολογικά, να ξεκινούσε άμεσα τότε ένας οργασμός στην Ελλάδα σε συνεργασία και με τις εμπλεκόμενες (με την καλή έννοια του όρου) χώρες, προκειμένου η σπουδαία αυτή ανακάλυψη να αξιοποιηθεί προς το κοινό καλό. Μια που έγινε η γνωστή η ανακάλυψη και μια που …ξεχάστηκε!
Ένα χρόνο αργότερα, στις 12 Δεκεμβρίου 2016, πάλι στην Ιστοσελίδα τη διαχείριση της οποίας έχει ο Γιώργος Δήμας, «αλλιεύσαμε» νέες αναλύσεις εταιρειών και συγκεκριμένα των PGS και Spectrum που παρουσιάστηκαν στο διεθνές Συνέδριο του Γεωλογικού Κέντρου Ερευνών του Λονδίνου (London Geological Society) και που προσδιόρισαν με ακρίβεια τις θέσεις γεωτρητικών στόχων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο και το μέγεθος τους ξεπερνούσε κάθε προηγούμενη προσδοκία.
Παρόμοια δημοσιεύματα και παροτρύνσεις προς τις ελληνικές κυβερνήσεις είδαν και πάλι το φως της δημοσιότητας στο «ΕΔΩ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ» με άρθρο του Γιώργου Δήμα με το οποίο προέτρεπε την γενέτειρα να κινηθεί τάχιστα καθώς επρόκειτο για «Μια ανακάλυψη που μπορεί να αλλάξει τη τύχη της χώρας και να ανατρέψει όλα τα δεδομένα της οικονομικής σκλαβιάς που της έχει επιβληθεί, αν βέβαια καταφέρουν οι πολιτικές ηγεσίες να αξιοποιήσουν το κοίτασμα προς όφελος της χώρας και δεν το αρπάξουν και αυτό οι δανειστές», όπως έγραφε εν μέσω των διαβόητων Μνημονίων.
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω! Από το έτος 2010 συνιστούσε ο διαχειριστής του ΕΔΩ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ , στην τότε Κυβέρνηση η όποια ως φαίνεται δεν έλαβε υπόψη τα πλείστα όσα δημοσιεύματα του ΕΔΩ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ περί ύπαρξης μεγάλων κοιτασμάτων Νοτίως της Νήσου ΓΑΥΔΟΣ Ν.Δ της Κρήτης που απέχει μόλις 140 ν. μίλια από τα Λιβυκά κοιτάσματα και θα μπορούσε να λύσει όλα τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδος σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Πέρασαν 12 ολόκληρα άκαρπα χρόνια από το 2010 και μόλις προχθές ανεκοινώθη ότι η EXXON MOBIL άρχισε έρευνες στην Ν.Δ Κρητη !!
Σε συζήτηση που είχαμε με τον Διαχειριστή, μας είπε ότι δεν είναι ειδικός σε αυτόν τον τομέα «όμως δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός αφού μια ματιά στον χάρτη Νότια της Κρήτης και στην Βόρεια Λιβύη (όπου και τα λιβυκά κοιτάσματα) θα καταλάβει πολλά».
Και κάτι ακόμη πιο σημαντικό: Αντίθετα με τα κοιτάσματα του Αιγαίου και της Ανατολής Μεσογείου που βρίσκονται μέσα στην δυνητική ελληνική ΑΟΖ, αυτό απέχει από τις περιοχές “γεωστρατηγικής τριβής” με την Τουρκία! Εδώ προβλήματα απειλών και διεκδικήσεων δεν υπήρχαν, αντίθετα, συνεργατικά με την Ιταλία και την Λιβύη, το κοίτασμα μπορούσε να αποβεί και λόγω της εγγύτητάς του με την Ευρώπη σε ενεργειακό κέντρο του μέλλοντος ολόκληρης της Ηπείρου!
Και φθάνουμε στο σήμερα, και όπου πάλι οι προοπτικές που ανοίγουν οι Γεωτρήσεις που ξεκίνησαν γεννούν ελπίδες. Σήμερα, όμως, τα πράγματα δεν είναι απλά. Σήμερα ο αναθεωρητισμός της Τουρκίας, οι εξελίξεις σε Ουκρανία και Ιράν, αλλά και η απόφαση του OPEC+ για μείωση της παραγωγής πετρελαίου, μπερδεύουν τα πράγματα και ό,τι το 2015 ήταν φυσιολογικό και εύκολο, σήμερα μοιάζει παρακινδυνευμένο.
Είναι αυτοί οι νόμοι της φύσης που διέπουν το «on time» που καθιστούν κάθε πολιτική πράξη αποδοτική ή και το ανάποδο. Και εμείς αφήσαμε τον πολύτιμο χρόνο να περνάει κλείνοντας τα μάτια μας σε όσους προσπαθούσαν να φωταγωγήσουν τον δρόμο. Αλλά «αυτά που δεν θέλαμε να δούμε, μας άνοιξαν τα μάτια».
Αρκεί να κινηθούμε, έστω και τώρα, με σωφροσύνη, με γνώση και με αποφασιστικότητα. Ίσως η περιρρέουσα «αρνητική συγκυρία» να αποβεί, στο τέλος, η ιστορική διελκυστίνδα που θα παράξει το θετικό αποτέλεσμα.
