Η Μόνα Λίζα και άλλα πορτρέτα του Λεονάρντο ντα Βίντσι αποκαλύπτουν νέα μυστικά τους

Η Μόνα Λίζα και έξι άλλα πορτρέτα ζωγραφισμένα από τον Λεονάρντο ντα Βίντσι αποκάλυψαν νέα μυστικά τους, χάρη σε επιστημονικές αναλύσεις που προσδιόρισαν τη σύνθεση και το πάχος του κάθε στρώματος χρώματος στα έργα, σύμφωνα με μια μελέτη που δόθηκε στη δημοσιότητα σήμερα. Πάρα πολύ λεπτά στρώματα χρώματος έχουν απλωθεί για να σβήσουν βαθμιαία τα περιγράμματα, και να κάνουν πιο ομαλές τις μεταβάσεις από τη σκιά στο φως στα πρόσωπα. Οι νέες αναλύσεις που έγιναν από την ομάδα του Φιλίπ Βαλτέρ, του Εργαστηρίου του κέντρου έρευνας και αποκατάστασης των Μουσείων της Γαλλίας, διευκρινίζουν πως έχει γίνει η διαβάθμιση των φωτοσκιάσεων (ντεγκραντέ) με την τεχνική που ονομάζεται "σφουμάτο".


Επτά πίνακες που αποδίδονται στον Λεονάρντο ντα Βίντσι υποβλήθηκαν σε ανάλυση "χωρίς άμεση δειγματοληψία, από τις αίθουσες του Μουσείου του Λούβρου"--(Ο Ευαγγελισμός, Η Παναγία των Βράχων, Η Ωραία Σιδηρουργός, Η Μόνα Λίζα (Τζοκόντα), Ο Αγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής, Ο Βάκχος και η Αγία Αννα, Η Παρθένος και το Βρέφος)--αναφέρει το γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας (CNRS), σε ανακοίνωση του. Οι επιστήμονες ερευνητές επικεντρώθηκαν στη μελέτη των προσώπων που καθίστανται εμβληματικά με την εικαστική απόδοση του "σφουμάτο".
Για να προσδιοριστεί η σύνθεση και το πάχος του κάθε στρώματος του υλικού σε εννέα πρόσωπα, συμπεριλαμβανομένου και εκείνου της Μόνα Λίζα, χρησιμοποιήθηκε φασματομετρία φθορισμού ακτίνων Χ. Αυτή η μέθοδος χημικής ανάλυσης, δεν απαιτεί να ληφθούν δείγματα από τον καμβά του έργου. Φωτίζεται μια περιοχή του πίνακα με ακτίνες Χ και στη συνέχεια συλλέγονται οι άλλες ακτίνες "φθορισμού Χ", που εκπέμπονται από τα υλικά του έργου. Διάφορες τεχνικές, που χαρακτηρίζονται από τη λεπτότητα των στρωμάτων των ημιδιαφανών αδρών γραμμών, τη φύση των χρωστικών ουσιών ή των προσθέτων, έχουν χρησιμοποιηθεί για να αποδοθούν οι σκιές στα πρόσωπα.

Στην περίπτωση των επιχρίσεων, πολλές στρώσεις, πάχους μόνο 1-12 microns (χιλιοστά του χιλιοστού) η καθεμία, αόρατες με γυμνό μάτι, έχουν απλωθεί για να επιτευχθεί συνολικό πάχος που δεν υπερβαίνει τα 30-40 microns.
Η ανάλυση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την ευρωπαϊκή ερευνητική μονάδα European Synchrotron Radiation Facility (ESRF) στην Γκρενόμπλ (Γαλλία), και έχει δημοσιευθεί στο επιστημονικό περιοδικό που ειδικεύεται στην εφαρμοσμένη χημεία "Angewandte Chemie".