Υπάρχει ένα καλό και ένα κακό νέο από το χθεσινόEurogroup. Το καλό νέο είναι ότι η δήλωση προόδου που επιθυμούσαμε, ήρθε. Το κακό νέο είναι ότι λεφτά δεν ήρθαν και δεν πρόκειται να έρθουν αν δεν ολοκληρωθεί επιτυχώς η τρέχουσα αξιολόγηση. Το ξεκαθάρισε ο Ντάισελμπλουμ,το γράφει και το ανακοινωθέν:
«Το Eurogroup επανέλαβε ότι η δήλωση της 20ής Φεβρουαρίου παραμένει το ισχύον πλαίσιο για τις διαπραγματεύσεις. Από την στιγμή που οι θεσμοί καταλήξουν σε συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο για την ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης, το Eurogroup θα αποφασίσει για την πιθανή αποδέσμευση των εναπομεινουσών δόσεων της τρέχουσας συμφωνίας.»
Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρώπης, επέλεξαν τη μέση οδό. Η απόφασή τους, δεν δίνει στον Μάριο Ντράγκι το πράσινο φως για να ανοίξει την κάνουλα της χρηματοδότησης. Του επιτρέπει όμως να συνεχίσει να δίνει την απαιτούμενη ρευστότητα (μέσω ELA) στο τραπεζικό σύστημα.
Το Μέγαρο Μαξίμου μάλλον περίμενε κάτι περισσότερο, χωρίς φυσικά να ελπίζει σε πακτωλό χρημάτων. Όπως ήρθαν τα πράγματα, κερδίζουμε και πάλι κάποιο χρόνο, αλλά τα περιθώρια στενεύουν και ο οικονομικός στραγγαλισμός είναι ορατός. Φυσικά και η επίπονη διαπραγμάτευση θα συνεχιστεί. Πιθανότατα οι συνομιλίες θα επιταχυνθούν.
Το πρόβλημα όμως είναι τα θέματα στα οποία θα επικεντρωθούν οι διαπραγματεύσεις. Ο Μοσκοβισί, το είπε καθαρά. Δήλωσε ότι υπάρχει σύγκλιση για τον ΦΠΑ, την ανεξάρτητη φορολογική Αρχή και τα «κόκκινα δάνεια», αλλά ξεκαθάρισε πως στο ασφαλιστικό και στα εργασιακά, μας χωρίζει άβυσσος.
Θυμίζουμε ότι οι μειώσεις των συντάξεων- κύριων και επικουρικών, καθώς και η απελευθέρωση των απολύσεων και οι συλλογικές συμβάσεις, αποτελούν για την ελληνική κυβέρνηση «κόκκινες γραμμές». Και οι δανειστές, χωρίς να κάνουν πίσω σχεδόν σε τίποτα, ζητούν υποχωρήσεις από τις «κόκκινες γραμμές». Την ώρα μάλιστα που ο Βαρουφάκης χαρακτήρισε εξαιρετικά επείγον το πρόβλημα της ρευστότητας.
Στην περίπτωση κατά την οποία οι ευρωπαίοι παραμείνουν αμετακίνητοι στις θέσεις τους, ο Αλέξης Τσίπρας θα υποχρεωθεί να επιλέξει μεταξύ ενός επώδυνου συμβιβασμού και της νωπής λαϊκής εντολής που μπορεί να δώσει ένα δημοψήφισμα. Ο συμβιβασμός προϋποθέτει υποχώρηση από τις «κόκκινες γραμμές». Το δημοψήφισμα, καθυστέρηση καταβολής των δόσεων, όπως διευκρίνισε και ο Ντάισελμπλουμ.
