Στις 28 Σεπτεμβρίου του 2011 η γαλλική εφημερίδα LaTribune αποκάλυπτε το «κρυφό χαρτί» της Γερμανίας για την διαχείριση της ελληνικής κρίσης χρέους. Ήταν το λεγόμενο «Σχέδιο Εύρηκα»,το «μυστικό πλάνο της Γερμανίας για τη διάσωση της Ελλάδας», όπως έγραφε τότε η εφημερίδα.
Η πατρότητα του σχεδίου ανήκε στην εταιρία συμβούλων Roland Berger, η οποία συνεργάζεται σταθερά με την γερμανική κυβέρνηση και, σύμφωνα με πηγές που επικαλείτο τότε η La Tribune, ήταν ένα πλάνο «που μάλλον δεν είχε σχεδιαστεί έξω από τους κύκλους της Ανγκελα Μέρκελ και της τρόικα».
Η πατρότητα του σχεδίου ανήκε στην εταιρία συμβούλων Roland Berger, η οποία συνεργάζεται σταθερά με την γερμανική κυβέρνηση και, σύμφωνα με πηγές που επικαλείτο τότε η La Tribune, ήταν ένα πλάνο «που μάλλον δεν είχε σχεδιαστεί έξω από τους κύκλους της Ανγκελα Μέρκελ και της τρόικα».
Η ιδέα ήταν η δημιουργία ενός φορέα περίπου αντίστοιχου με την Τρόιχαντ, την υπηρεσία που ανέλαβε να εκποιήσει περίπου 8.500 κρατικές εταιρίες της πρώην ανατολικής Γερμανίας το 1990. Η Ελλάδα θα τοποθετούσε σ΄αυτή την υπηρεσία όλα της τα δημόσια περιουσιακά στοιχεία (τράπεζες, ακίνητα, τηλεπικοινωνίες, λιμάνια…), η συνολική αξία των οποίων υπολογιζόταν στα 125 εκατομμύρια ευρώ. Η εν λόγω υπηρεσία θα αγοραζόταν στη συνέχεια από ένα ευρωπαϊκό ίδρυμα με έδρα το Λουξεμβούργο που θα αναλάμβανε και την ιδιωτικοποίηση όλων των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων έως το 2025.
Τα έσοδα θα χρησιμοποιούντο για την αποπληρωμή των δανείων στην EKT και τον EFSF και το χρέος θα μειωνόταν στα 88% του ΑΕΠ από το 145% του ΑΕΠ όπου βρισκόταν όταν εκπονήθηκε το σχέδιο. Με βάση τον σχεδιασμό της Roland Berger, με το κλείσιμο του φορέα το 2025 εάν προέκυπταν κεφαλαιακά κέρδη θα επιστρέφονταν στην Ελλάδα. Αν τα έσοδα είναι χαμηλότερα των 125 δις ευρώ, η Ελλάδα θα αναλάμβανε το κόστος, υπό την προϋπόθεση ότι το συνολικό ποσό δεν θα υπερέβαινε το 30% του ΑΕΠ ή τα 150 δις ευρώ ως το 2025.
Το σχέδιο «Εύρηκα» δεν προωθήθηκε τελικά τότε, διότι επικράτησε προβληματισμός ως προς την ενδεχόμενη αντίδραση των τραπεζών και των αγορών μπροστά σε μια τέτοια πρακτική ιδιωτικοποιήσεων
Το ξανασυναντήσαμε, όμως, σε μια ελαφρώς τροποποιημένη εκδοχή του αυτό το Σαββατοκύριακο, μέσα στις τρικυμιώδεις προτάσεις Σόιμπλε για τη… διάσωση της Ελλάδας και της ευρωζώνης. Η νέα «ιδέα» του Γερμανού υπουργού Οικονομικών που έφερε τη θύελλα στο Eurogroup του Σαββάτου και στη χθεσινή σύνοδο κορυφής ήταν η συγκέντρωση «πολύτιμων περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδας αξίας 50 δις ευρώ» σε ένα ευαγές fund του Λουξεμβούργου, το οποίο και θα αναλάμβανε την εκποίησή τους για να αποπληρωθούν τα χρέη στους πιστωτές – μεταξύ των οποίων και η Γερμανία.
Το εν λόγω fund του Λουξεμβούργου, όπως καταγράφηκε στο επίμαχο και μη επίσημο προσχέδιο ανακοινωθέντος του Eurogroup, είναι το Institution of Growth. Eκείνο όμως που δεν καταγράφηκε σε κανένα ανακοινωθέν είναι πως το «Institution for Growth» αποτελεί θυγατρική και υποκατάστημα της KfW, της κρατικής αναπτυξιακής τράπεζας της Γερμανίας. Για την ακρίβεια, είναι το πρώτο από τα τρία υποκαταστήματα της KfW, που ιδρύθηκε τον Μάιο του 2014 στο Λουξεμβούργο.
Κι εκείνο που επίσης δεν καταγράφηκε πουθενά, επισήμως και ανεπισήμως, στο Eurogroup και τη σύνοδο κορυφής, είναι το γεγονός πως πρόεδρος του Συμβουλίου των Εποπτών Διευθυντών της KfW είναι o… δρ Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας.
Εν ολίγοις, ο γενναιόδωρος δρ Σόιμπλε μας πρόσφερε δύο εναλλακτικές: Είτε να αποχωρήσουμε από το ευρώ και να μας παράσχει ανθρωπιστική βοήθεια, είτε να του εκχωρήσουμε δημόσια περιουσία 50 δις ευρώ για να την διαχειριστεί και να την πωλήσει, προσωπικά, ο ίδιος για να αποπληρώσει τον εαυτό του…
avantipopolo.gr
