Λευκωσία: Το δικαίωμα της κληρονομικότητας αποτελείαναφαίρετο ανθρώπινο. Η απόφαση την περασμένη βδομάδα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) για την επιβολή προστίμου 14 εκατ. ευρώ στην Τουρκία για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ευφροσύνης Γιαννοπούλου, απόγονου Ελλήνων της Κωσταντινούπολης, έχει ιδιαίτερη σημασία αλλά και ευρύτερες προεκτάσεις. Οι οποίες ασφαλώς αποτελούν αφενός ένα ισχυρό ράπισμα κατά της πολιτικής της Τουρκίας, γενικότερα στο θέμα των κληρονομικών δικαιωμάτων απογόνων μειονοτήτων και αφετέρου αποτελεί ένα ισχυρό αντικατοπτρισμό για την περίπτωση της Κύπρου και των κατεχόμενων από την Τουρκία περιουσιών.
Η συγκεκριμένη περίπτωση της Ευφροσύνης Γιαννοπούλου, δεν αποτελεί την πρώτη υπόθεση κληρονόμων συγγενών Ελλήνων της Πόλης, αποτελεί ωστόσο την υπόθεση με τη μεγαλύτερη μέχρι τώρα εκδίκαση αποζημίωσης εις βάρος της Τουρκίας, για τέτοιου είδους υποθέσεις.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) επιδίκασε στην Τουρκία περισσότερα από 14 εκατομμύρια ευρώ, κατόπιν της προσφυγής της Ευφροσύνης Γιαννοπούλου κατά της Τουρκίας, «για μη αναγνώριση των κληρονομικών της δικαιωμάτων».
Στηριζόμενη στο άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου Νο1 (Προστασία της Ιδιοκτησίας) της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η Ευφροσύνη Γιαννοπούλου είχε προσφύγει στο ΕΔΑΔ στις 17 Μαρτίου του 2003 διαμαρτυρόμενη ότι η Τουρκία δεν της αναγνώριζε τα κληρονομικά της δικαιώματα για ένα οικόπεδο που βρίσκεται στην Τουρκία.
Με απόφασή του, στις 14 Ιανουαρίου 2014, το ΕΔΑΔ έκρινε ότι η άρνηση των εθνικών δικαστηρίων της Τουρκίας να αναγνωρίσει την κ. Γιαννοπούλου ως κληρονόμο, συνιστούσε παρέμβαση στην άσκηση του «δικαιώματος σεβασμού της περιουσίας» της αιτούσας.
Το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η παρέμβαση αυτή ήταν μη νόμιμη και αντίθετη με το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου 1 της Σύμβασης. Η Ευφροσύνη Γιαννοπούλου απεβίωσε στις 31 Μαρτίου 2009, η δε υπόθεση συνεχίστηκε από την Μαρία Τσιροπούλου, κάτοικο Παλαιάς Επιδαύρου, η οποία είχε ορισθεί ως η επίσημος κληροδόχος της Ευφροσύνης Γιαννοπούλου.
Η τελική απόφαση του Δικαστηρίου που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα, αφορά στο άρθρο 41 της Σύμβασης για «δίκαιη ικανοποίηση» (satisfaction equitable). Η Τουρκία υποχρεούται να αποζημιώσει την Μαρία Τσιροπούλου, κληρονόμο της Ευφροσύνης Γιαννοπούλου με 14.300.000 ευρώ για υλικές ζημιές, 15.000 για ηθική αποζημίωση και 10.000 ευρώ για δικαστικά έξοδα.
Ο δικηγόρος Αχιλλέας Δημητριάδης, χειρίστηκε την υπόθεση μετά από κάποια φάση με τον δικηγόρο Δημήτρη Γκιλντίζ, ο οποίος απέθανε πριν από μερικούς μήνες, δήλωσε στον «Φ» ότι η υπόθεση Γιαννοπούλου, είναι πολύ σημαντική και έχει ιδιαίτερη σημασία. Παράλληλα, στέλνει το μήνυμα για ακόμα μια φορά στην Τουρκία για την υποχρέωση της αναγνώρισης του δικαιώματος της περιουσίας και καταβολής αποζημιώσεων όπου και όταν αυτό παραβιάζεται.
«Η υπόθεση Γιαννοπούλου, αφορά στις περιουσίες των Ελλήνων στην Πόλη, οι οποίες έχουν μια πολύ ενδιαφέρουσα διάσταση», ανέφερε μιλώντας στον «Φ» ο κ. Δημητριάδης. «Εάν δεν είσαι Τούρκος, δεν μπορείς να κληρονομήσεις Τούρκο υπήκοο. Με ακριβώς τη λογική ότι η Τουρκία πληρώνει τις αποζημιώσεις της, εκτός από τις υποθέσεις περιουσιών και αγνοουμένων στην Κύπρο. Και αυτό γίνεται για πολιτικούς λόγους», πρόσθεσε.
«Η υπόθεση της Γιαννοπούλου, αποτελεί τεράστια επιτυχία, διότι αποτελεί το μεγαλύτερο ποσό που επιδικάστηκε εναντίον της Τουρκίας για περιουσίες Ελλήνων στην Κωσταντινούπολη. Η σημασία της είναι ότι οι Έλληνες της Πόλης, μπορούν να διεκδικήσουν τα κληρονομικά τους δικαιώματα, είτε είναι Τούρκοι υπήκοοι, είτε όχι και αυτό είναι το σημαντικό και αυτό είναι και το μήνυμα από την υπόθεση».
Η συσχέτιση με την περίπτωση της Κύπρου
Αντίστοιχη πολιτική, δηλαδή της μη αναγνώρισης τους δικαιώματος της κληρονομικότητας, επιχειρείται και στην περίπτωση των κατεχομένων, όσον αφορά τους εγκλωβισμένους. «Αυτή η πολιτική της Τουρκίας, ακολουθείται από τον καιρό των Οθωμανών οι οποίοι με σκοπό να εξαφανίσουν μειονότητες, τους αποδεκατίζουν οικονομικά», εξηγεί ο κ. Δημητριάδης. Στην Τουρκία, εάν δεν είσαι Τούρκος υπήκοος δεν μπορείς να κληρονομήσεις την περιουσία των γονιών σου. Το κληρονομικό δικαίωμα δηλαδή, περνά από ένα φίλτρο δυσμενούς διάκρισης, όσον αφορά την υπηκοότητα.
Αυτό το φίλτρο, αποτελεί παραβίαση και αυτό είναι που χτύπησε η Γιαννοπούλου. Στην Κύπρο, η πολιτική των κατοχικών δυνάμεων, είναι ότι οι εγκλωβισμένοι που διαμένουν στα κατεχόμενα και πεθάνουν, εάν οι κληρονόμοι δεν διαμένουν στα κατεχόμενα, δεν μπορούν να «κληρονομήσουν». «Είναι ακριβώς η ίδια θεωρία με μια παραλλαγή και σκοπός είναι να εξαφανιστεί οικονομικά, η «μειονότητα» των εγκλωβισμένων».
Ανθρώπινο δικαίωμα, υπό όρους…
Ο κ. Δημητριάδης κληθείς να σχολιάσει το θέμα στην πολιτική διάστασή του, σε σχέση με την περίπτωση της Κύπρου, ανέφερε ότι το δικαίωμα κληρονομιάς είναι δικαίωμα που καθορίζεται από τ’ ανθρώπινα δικαιώματα, όμως «αυτό που πρέπει να ξέρουμε είναι ότι, το ανθρώπινο δικαίωμα της ειρηνικής απόλαυσης της περιουσίας είναι το μόνο ανθρώπινο δικαίωμα που είναι απαλλοτριώσιμο και έχει όρους. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, σύμφωνα με τους νόμους και εφόσον καταβληθεί εύλογη αποζημίωση. Όταν αυτοί οι τρεις όροι ικανοποιούνται, τότε το κράτος, μπορεί να απαλλοτριώνει νόμιμα. Αλλά υπάρχει και το εξής που ξεχνούμε. Ένα δικαίωμα για να τύχει απαλλοτρίωσης, σημαίνει ότι υπάρχει. Άρα, αν θα πάρουν τις περιουσίες υπό τύπο απαλλοτρίωσης, είναι δικές μας. Αυτό αποφάσισε και η υπόθεση Δημόπουλου. Παρόλο που έφερε την επιτροπή αποζημιώσεων στα κατεχόμενα που είναι εσωτερικό μέτρο της Τουρκίας και είναι πολύ σημαντικό ότι δεν υπάρχει ψευδοκράτος, η απόφαση αυτή, έχει ως αρχή ότι οι περιουσίες στα κατεχόμενα είναι δικές μας. Αυτό είναι τεράστιο θέμα».
Γράφει: Φρίξος Δαλίτης
- See more at:http://www.philenews.com/el-gr/eidiseis-politiki/39/317717/ischyro-chastouki-tou-edad-kata-tis-tourkias#sthash.wQS70HfF.dpuf
Η συγκεκριμένη περίπτωση της Ευφροσύνης Γιαννοπούλου, δεν αποτελεί την πρώτη υπόθεση κληρονόμων συγγενών Ελλήνων της Πόλης, αποτελεί ωστόσο την υπόθεση με τη μεγαλύτερη μέχρι τώρα εκδίκαση αποζημίωσης εις βάρος της Τουρκίας, για τέτοιου είδους υποθέσεις.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) επιδίκασε στην Τουρκία περισσότερα από 14 εκατομμύρια ευρώ, κατόπιν της προσφυγής της Ευφροσύνης Γιαννοπούλου κατά της Τουρκίας, «για μη αναγνώριση των κληρονομικών της δικαιωμάτων».
Στηριζόμενη στο άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου Νο1 (Προστασία της Ιδιοκτησίας) της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η Ευφροσύνη Γιαννοπούλου είχε προσφύγει στο ΕΔΑΔ στις 17 Μαρτίου του 2003 διαμαρτυρόμενη ότι η Τουρκία δεν της αναγνώριζε τα κληρονομικά της δικαιώματα για ένα οικόπεδο που βρίσκεται στην Τουρκία.
Με απόφασή του, στις 14 Ιανουαρίου 2014, το ΕΔΑΔ έκρινε ότι η άρνηση των εθνικών δικαστηρίων της Τουρκίας να αναγνωρίσει την κ. Γιαννοπούλου ως κληρονόμο, συνιστούσε παρέμβαση στην άσκηση του «δικαιώματος σεβασμού της περιουσίας» της αιτούσας.
Το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η παρέμβαση αυτή ήταν μη νόμιμη και αντίθετη με το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου 1 της Σύμβασης. Η Ευφροσύνη Γιαννοπούλου απεβίωσε στις 31 Μαρτίου 2009, η δε υπόθεση συνεχίστηκε από την Μαρία Τσιροπούλου, κάτοικο Παλαιάς Επιδαύρου, η οποία είχε ορισθεί ως η επίσημος κληροδόχος της Ευφροσύνης Γιαννοπούλου.
Η τελική απόφαση του Δικαστηρίου που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα, αφορά στο άρθρο 41 της Σύμβασης για «δίκαιη ικανοποίηση» (satisfaction equitable). Η Τουρκία υποχρεούται να αποζημιώσει την Μαρία Τσιροπούλου, κληρονόμο της Ευφροσύνης Γιαννοπούλου με 14.300.000 ευρώ για υλικές ζημιές, 15.000 για ηθική αποζημίωση και 10.000 ευρώ για δικαστικά έξοδα.
Ο δικηγόρος Αχιλλέας Δημητριάδης, χειρίστηκε την υπόθεση μετά από κάποια φάση με τον δικηγόρο Δημήτρη Γκιλντίζ, ο οποίος απέθανε πριν από μερικούς μήνες, δήλωσε στον «Φ» ότι η υπόθεση Γιαννοπούλου, είναι πολύ σημαντική και έχει ιδιαίτερη σημασία. Παράλληλα, στέλνει το μήνυμα για ακόμα μια φορά στην Τουρκία για την υποχρέωση της αναγνώρισης του δικαιώματος της περιουσίας και καταβολής αποζημιώσεων όπου και όταν αυτό παραβιάζεται.
«Η υπόθεση Γιαννοπούλου, αφορά στις περιουσίες των Ελλήνων στην Πόλη, οι οποίες έχουν μια πολύ ενδιαφέρουσα διάσταση», ανέφερε μιλώντας στον «Φ» ο κ. Δημητριάδης. «Εάν δεν είσαι Τούρκος, δεν μπορείς να κληρονομήσεις Τούρκο υπήκοο. Με ακριβώς τη λογική ότι η Τουρκία πληρώνει τις αποζημιώσεις της, εκτός από τις υποθέσεις περιουσιών και αγνοουμένων στην Κύπρο. Και αυτό γίνεται για πολιτικούς λόγους», πρόσθεσε.
«Η υπόθεση της Γιαννοπούλου, αποτελεί τεράστια επιτυχία, διότι αποτελεί το μεγαλύτερο ποσό που επιδικάστηκε εναντίον της Τουρκίας για περιουσίες Ελλήνων στην Κωσταντινούπολη. Η σημασία της είναι ότι οι Έλληνες της Πόλης, μπορούν να διεκδικήσουν τα κληρονομικά τους δικαιώματα, είτε είναι Τούρκοι υπήκοοι, είτε όχι και αυτό είναι το σημαντικό και αυτό είναι και το μήνυμα από την υπόθεση».
Η συσχέτιση με την περίπτωση της Κύπρου
Αντίστοιχη πολιτική, δηλαδή της μη αναγνώρισης τους δικαιώματος της κληρονομικότητας, επιχειρείται και στην περίπτωση των κατεχομένων, όσον αφορά τους εγκλωβισμένους. «Αυτή η πολιτική της Τουρκίας, ακολουθείται από τον καιρό των Οθωμανών οι οποίοι με σκοπό να εξαφανίσουν μειονότητες, τους αποδεκατίζουν οικονομικά», εξηγεί ο κ. Δημητριάδης. Στην Τουρκία, εάν δεν είσαι Τούρκος υπήκοος δεν μπορείς να κληρονομήσεις την περιουσία των γονιών σου. Το κληρονομικό δικαίωμα δηλαδή, περνά από ένα φίλτρο δυσμενούς διάκρισης, όσον αφορά την υπηκοότητα.
Αυτό το φίλτρο, αποτελεί παραβίαση και αυτό είναι που χτύπησε η Γιαννοπούλου. Στην Κύπρο, η πολιτική των κατοχικών δυνάμεων, είναι ότι οι εγκλωβισμένοι που διαμένουν στα κατεχόμενα και πεθάνουν, εάν οι κληρονόμοι δεν διαμένουν στα κατεχόμενα, δεν μπορούν να «κληρονομήσουν». «Είναι ακριβώς η ίδια θεωρία με μια παραλλαγή και σκοπός είναι να εξαφανιστεί οικονομικά, η «μειονότητα» των εγκλωβισμένων».
Ανθρώπινο δικαίωμα, υπό όρους…
Ο κ. Δημητριάδης κληθείς να σχολιάσει το θέμα στην πολιτική διάστασή του, σε σχέση με την περίπτωση της Κύπρου, ανέφερε ότι το δικαίωμα κληρονομιάς είναι δικαίωμα που καθορίζεται από τ’ ανθρώπινα δικαιώματα, όμως «αυτό που πρέπει να ξέρουμε είναι ότι, το ανθρώπινο δικαίωμα της ειρηνικής απόλαυσης της περιουσίας είναι το μόνο ανθρώπινο δικαίωμα που είναι απαλλοτριώσιμο και έχει όρους. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, σύμφωνα με τους νόμους και εφόσον καταβληθεί εύλογη αποζημίωση. Όταν αυτοί οι τρεις όροι ικανοποιούνται, τότε το κράτος, μπορεί να απαλλοτριώνει νόμιμα. Αλλά υπάρχει και το εξής που ξεχνούμε. Ένα δικαίωμα για να τύχει απαλλοτρίωσης, σημαίνει ότι υπάρχει. Άρα, αν θα πάρουν τις περιουσίες υπό τύπο απαλλοτρίωσης, είναι δικές μας. Αυτό αποφάσισε και η υπόθεση Δημόπουλου. Παρόλο που έφερε την επιτροπή αποζημιώσεων στα κατεχόμενα που είναι εσωτερικό μέτρο της Τουρκίας και είναι πολύ σημαντικό ότι δεν υπάρχει ψευδοκράτος, η απόφαση αυτή, έχει ως αρχή ότι οι περιουσίες στα κατεχόμενα είναι δικές μας. Αυτό είναι τεράστιο θέμα».
Γράφει: Φρίξος Δαλίτης
- See more at:http://www.philenews.com/el-gr/eidiseis-politiki/39/317717/ischyro-chastouki-tou-edad-kata-tis-tourkias#sthash.wQS70HfF.dpuf
