Μία ανοικτή επιστολή της Βενετίας Σαλτερή Κακούρου, Δρ. Φιλολόγου και ομογενούς εκπαιδευτικού στα Ελληνικά σχολεία στο Παρίσι΄, θέτει και πάλι το θέμα στελέχωσης και λειτουργίας των ελληνικών σχολείων στο εξωτερικό. Θέμα εθνικό και επίκαιρο καθώς από την Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου ξεκινά η νέα σχολική περίοδος.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Σε λίγες ημέρες τα Ελληνικά σχολεία, που εδώ και τριάντα χρόνια λειτουργούν στο Παρίσι για τα παιδιά των Ελλήνων της Διασποράς, θα ξανανοίξουν τις πόρτες τους. Θα δεχθούν γονείς και παιδιά και θα υποσχεθούν για ακόμη μια φορά στην ομογένεια διδασκαλία ελληνικής γλώσσας, λογοτεχνίας και ιστορίας, εξασφάλιση δεσμών με τη χώρα των γονιών τους και των παππούδων τους.
Ακριβώς αυτή τη στιγμή της καμπής για ολόκληρο τον Ελληνισμό, συγχέονται για μια ακόμη φορά έννοιες, καταργούνται θεσμοί, γίνονται αποδεκτές τροπολογίες νόμων,προκειμένου να εξασφαλισθεί τί ἀκριβώς ; Για 4 σχολικά ἐτη (2008-2012) δίδαξα στα σχολεία της ομογένειας με τη θέση Ομογενούς εκπαιδευτικού φιλολόγου. Ὅπως είναι γνωστό, η δημιουργία της ήταν αίτημα των Ελλήνων της Διασποράς για σειρά ετών. Στο αίτημα αυτό είχε ανταποκριθεί η Ελληνική Πολιτεία, προκηρύσσοντας θέση Ομογενούς φιλολόγου με σύμβαση έργου.Όμως, αυτή τη στιγμή, δεν γνωρίζουν τίποτα για τη συνέχιση του θεσμού των Ομογενών εκπαιδευτικών. Διότι το θέμα θα αντιμετωπισθεί αργότερα, ίσως στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, διότι…
Αν όμως έχει έτσι η κατάσταση και δεν βρίσκεται τώρα χρόνος για να ασχοληθούν με τους Ομογενείς εκπαιδευτικούς, τότε γιατί η Ομογενής εκπαιδευτικός κρίθηκε για 4 συνεχή χρόνια ικανή να εργάζεται για τη βελτίωση της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης 3 ημέρες εβδομαδιαία στο τότε Συντονιστικό Γραφείο και στη συνέχεια με αναλήψεις έργου από τις 10 πμ μέχρι τις 4 μ.μ. (18 ώρες) και συγχρόνως και σε 3 σχολεία (12 ώρες) ;ʹΗταν δηλαδή τότε άξια και ικανή όταν, προκειμένου να ανταποκρίνεται στις εκπαιδευτικές ανάγκες (που δεν περιορίζονταν μόνο στη διδασκαλία), εργαζόταν 30 ώρες εβδομαδιαία αντί για τις 18 που αντιστοιχούσαν στο συμβόλαιό της και τώρα πια δεν είναι ; Γιατί η Ομογενής εκπαιδευτικός έπρεπε να αμοίβεται από τις σχολικές επιτροπές και να περιμένει να φθάσει η αμοιβή της 1 χρόνο μετά, 6 μήνες μετά, αναλόγως των περιστάσεων ;
Με την ευκαιρία αυτή, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους εκπαιδευτικούς που διετέλεσαν πρόεδροι της Σχολικής επιτροπής του Bergon, καθώς και τον γονέα εκπρόσωπο της Επιτροπής και μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου της Ελληνικής Κοινότητας,που όλοι μαζί μετατραπήκαμε και σε λογιστές υψηλών προδιαγραφών. Ευτυχώς, συμπεριφορές του τύπου «αρνούμαι να δώσω οποιοδήποτε ποσό έναντι» στον απλήρωτο Ομογενή παραμονή Χριστουγέννων γιατί «δεν ξέρω αν θα μου τα γυρίσει» που δόθηκε σαν απάντηση μόνο μια φορά τον Δεκέμβριο του 2008 εἰναι θλιβερή εξαίρεση και ευτυχώς δεν αντιστοιχεί στην συμπεριφορά κανενός άλλου συναδέλφου. Το αναφέρω όμως γιατί δείχνει το πόσο εξαρτώμενος είναι ο Ομογενής εκπαιδευτικός από τον εκάστοτε συνάδελφο πρόεδρο της σχολικής επιτροπής. Και η περιπέτεια συνεχίζεται… Τ
α σχολεία λειτούργησαν την τελευταία χρονιά — και για μια και μόνον χρονιά, όπως είχε ειπωθεί — με επικαλύψεις ειδικοτήτων, δάσκαλοι σε γυμνάσια, δάσκαλοι σε νηπιαγωγεία. Αλήθεια, οι φιλόλογοι και οι νηπιαγωγοί δεν έχουν συγκεκριμένη ειδικότητα ; Και αφού υπάρχουν τόσα κενά, γιατί η Ομογενής Φιλόλογος καταργείται ; Είναι μάλλον η αναγνώριση που μου επιφυλασσόταν για τα παιδιά που προετοίμασα στα ελληνικά σχολεία κατά τα σχολικά έτη 2008-2011 για να λάβουν μέρος με επιτυχία στις εξετάσεις του Πιστοποιητικού Ελληνομάθειας ! Είναι μάλλον η αναγνώριση που μου επιφυλασσόταν για τα παιδιά που ετοίμασα τη τελευταία χρονιά για τις εξετάσεις Νέων Ελληνικών στο Baccalauréat, στο Σχολείο Bergson και που βαθμολογήθηκαν με 18, 19 και 20 ! ΒΕΒΑΙΑ, ΤΗ ΧΑΡΑ ΓΙ᾽ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ, ΚΑΜΜΙΑ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ !
Αναρωτιέμαι : όταν υπάρχουν τόσες διδακτικές δυσκολίες, γιατί δεν ενεργοποιούνται οι 200 αιτήσεις των Ομογενών της Γαλλίας που είχαν κατατεθεί στο Συντονιστικό Γραφείο Βρυξελλών το 2010-11 ; Δεν υπάρχουν σε τόσες αιτήσεις 2-3 άνθρωποι που να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις Ομογενούς εκπαιδευτικού ; Αναρωτιέμαι : αφού υπάρχει έντονο πρόβλημα διδακτικού προσωπικού, γιατί δεν υπήρξαν λύσεις για τους αποσπασμένους από την Ελλάδα με τον διαγωνισμό για μια περίοδο 3 + 2 χρόνια ; Ας μη ξεχνάμε ότι και αυτοί αλλιώς ξεκίνησαν και αλλού βρέθηκαν, με δυσεπίλυτα προβλήματα στο μέσο της θητείας τους. Τέλος, γιατί δεν αξιοποιούνται οι δάσκαλοι ή οι φιλόλογοι που πέρυσι βγήκαν στην αχρηστία επειδή εφαρμόστηκε ο νόμος της δεκαετίας και που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο Παρίσι ; Για αυτούς δεν ισχύει η ευεργετική τροπολογία της φετινής χρονιάς ; Τελικό συμπέρασμα : όλα αυτά υπάρχουν και λειτουργούν γιατί, εδώ και χρόνια, οι όροι Ομογένεια και Ομογενής εἰναι λέξεις «κλειδιά» που δυστυχώς όμως δεν προορίζονται για τους Ομογενείς : Αλήθεια, πότε για πρώτη φορά ἐγινε ενημέρωση για τα δικαιώματα των παιδιών μας για ειδικές εξετάσεις στα Πανεπιστήμια, που αποτελεί δικαίωμα των παιδιών της Διασποράς ; Μήπως ήταν τα σχολικά έτη 2008-2009 και 2009- 2010, όταν η Ομογενής εκπαιδευτικός τα ζήτησε από το Υπουργείο Παιδείας και τα μοίρασε στα σχολεία όπου εργαζόταν ;
Ενδεχομένως, η ενημέρωση για παρόμοια θέματα δεν θεωρείται υποχρέωση του εκπαιδευτικού του απο σπασμένου από το Ελληνικό Κράτος στα σχολεία της Ομογένειας ή της προϊσταμένης αρχής του. Είναι όμως εντυπωσιακό το πόσο χρήσιμη υπήρξε αυτή η γνώση και πόσο αξιοποιήθηκε σε όλες τις χώρες της Ευρώπης από αποσπασμένους που γνώριζαν ότι, αν το παιδί τους διαμείνει για 3 μόνο χρόνια στο εξωτερικό, τότε γλυτώνει τις Πανελλήνιες εξετάσεις στην Ελλάδα και αποκτά συγχρόνως το δικαίωμα να λάβει μέρος μαζί με τα παιδιά της Ομογένειας στις ειδικές εξετάσεις που διεξάγονται κάθε Σεπτέμβριο για εισαγωγή στα ελληνικά πανεπιστήμια. Και βέβαια, ας διευκρινισθεί επιτέλους ότι δεν μπορεί να είναι Ομογενής ή να θέλει να γίνει Ομογενής ο δημόσιος υπάλληλος που μέχρι χθές και επί σειρά ετών εργάζεται στο εξωτερικό σαν αποσπασμένος του Ελληνικού Κράτους.
Τέλος, δεν πρέπει ο όρος «Ομογενής και εκπαιδευτικός» να συνδεθεί με τοποθετήσεις μεταπτυχιακών φοιτητών που βρίσκονται σε όλα τα κράτη της Ευρώπης για να αποκτήσουν ξένους τίτλους σπουδών. Διαβάζοντας, πριν από λίγες μέρες, ένα βιβλίο του Άγγελου Τερζάκη, έπεσα στη ακόλουθη φράση : «Οι άνθρωποι, βλέπεις, έτσι είναι πάντα : εκεί που λες να τους συχαθείς, σου παρουσιάζουν αναπάντεχα μιαν ωραία πλευρά τους. Κι᾽ αποξεχνιέσαι». Σε προσωπικό επίπεδο, νομίζω ότι όλοι μας υιοθετούμε παρόμοιους τρόπους συμπεριφοράς. Όταν όμως όλα όσα αναφέρθηκαν εκπροσωπούν διαδικασίες μιας ολόκληρης χώρας δημιουργούν ερωτήματα στα οποία η Πολιτεία οφείλει να απαντήσει. Όσο για μένα, από τη θητεία μου ως Ομογενής καθηγήτρια στα ελληνικά σχολεία στο Παρίσι, έχω σχηματίσει την πεποίθηση της βαθύτατης διαφωνίας με την ακόλουθη γνώμη του ίδιου συγγραφέα : «Οι τρεις βασικοί νόμοι της ζωής είναι : το άνισο, το άδικο το ανήθικο». Δεν δέχομαι αυτή η φιλοσοφία να ρυθμίζει τη ζωή μας και τις τύχες των παιδιών μας, ακόμη και σήμερα, που δυσκολεύομαι να καταλάβω το σκεπτικό της διαχείρισης τόσο του προσωπικού μου θέματος όσο και της γενικότερης αντιμετώπισης της Ομογένειας στο Παρίσι.Κατά συνέπεια, ΔΗΛΩΝΩ ΟΤΙ ΤΙΘΕΜΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ Η ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΕΝΟ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ Η ΚΛΕΙΝΕΙ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΛΛΕΙΨΕΙ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ.
Εύχομαι καλή σχολική χρονιά στους μαθητές, στους γονείς και σε όλους όσους χειρίζονται τα προαναφερθέντα θέματα της Ομογένειας !
Με εκτίμηση, Βενετία Σαλτερή Κακούρου,
Με εκτίμηση, Βενετία Σαλτερή Κακούρου,
Δρ. Φιλόλογος Ομογενής εκπαιδευτικός στα ελληνικά σχολεία στο Παρίσι.
ΣΧΟΛΙΟ ΡΗΡ
Την επιστολή δημοσίευσε η καλή συνάδελφος Diaspora Grecque, Ιστοσελίδα Ελληνικής Διασποράς Γαλλίας (http://diaspora-grecque.com/modules/altern8news/article.php?storyid=3286) και μας την έστειλε με email.
Ευχαρίστως αναδημοσιεύσαμε την επιστολή της Κυρίας Κακούρου καθώς θίγει ένα ζήτημα με το οποίο οφείλει σοβαρά και υπεύθυνα να ασχοληθεί το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας έξω και μακριά από το πνεύμα της “χρεοκοπίας”. Η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει μόνον όταν δεν είναι σε θέσει να διδάξει και να εξαπλώσει την ελληνική γλώσσα στα παιδιά των ομογένων της.
Και αυτή η χρεοκοπία είναι η χειρότερη όλων.