Στον τερματισμό της απεργίας πείνας τους προχώρησαν οι 22 κρατούμενοι για τη Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς, το Σάββατο. Σε ανακοίνωσή τους κάνουν λόγο για νίκη, καθώς σύντομα θα περάσουν την έξοδο της φυλακής η μητέρα και η σύντροφος του Γεράσιμου Τσάκαλου.
Όπως τονίζουν, «μετά από 32 ημέρες απεργίας πείνας, η σκιά της καταστολής χλώμιασε, τα τείχη της αιχμαλωσίας μίκρυναν και η φυλακή παραδέχτηκε την ήττα της».
Ωστόσο, σημειώνουν, ότι «...σήμερα, δεν είναι μέρα ούτε για πανηγυρισμούς, ούτε για απολογισμούς. Σήμερα σταματάμε την απεργία πείνας, έχοντας νικήσει τα σκιάχτρα της εξουσίας, που ήθελαν τους συγγενείς μας στη φυλακή, ΟΜΩΣ, την ίδια στιγμή συνεχίζεται η απεργία πείνας των υπόλοιπων πολιτικών κρατουμένων, για τα συνολικά αιτήματα που έχουν τεθεί.
»Οι ημέρες που ακολουθούν είναι κρίσιμες τόσο για την υγεία τους, όσο και για το στοίχημα του συνολικού αναρχικού αγώνα. Γι' αυτό, δεν υπάρχει καιρός ούτε για εφυσηχασμό, ούτε για επινίκια. Ο κύβος ερρίφθη προ καιρού… Εμείς, ως Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, παραμένουμε στις επάλξεις και προετοιμάζουμε την αντεπίθεσή μας, στηρίζοντας τον αγώνα που διεξάγεται εντός και εκτός φυλακής.
»Η εξουσία και τα σκιάχτρα της πρέπει να γνωρίζουν πως κάθε δικαστικό πραξικόπημα, κάθε φυλάκιση, κάθε στιγμή καταπίεσης, κάθε ψέμα προπαγάνδας, κάθε απόχρωση αστικής ηθικής θα επιστρέφει πίσω στον ηθικό αυτουργό και ιδιοκτήτη της, με πολλαπλάσια δύναμη και ορμή. Με τη δύναμη και την ορμή του σαμποτάζ, της φωτιάς, της έκρηξης, της εκτέλεσης… Στον πόλεμο, απαντάμε με πόλεμο. Καιρός να περάσουμε πρώτοι στην επίθεση…»
Τέλος, τα μέλη των Πυρήνων απευθύνουν μήνυμα αλληλεγγύης στον Νίκο Μαζώτη που νοσηλεύεται στο νοσοκομείο Λαμίας, συνεχίζοντας την απεργία πείνας.
Ολόκληρο το κείμενο έχει ως εξής:
«Σήμερα είναι μια ημέρα, που ανοίγει μια ρωγμή στα τείχη του φυλακισμένου κόσμου που μας περιβάλλει. Μετά από 32 ημέρες απεργίας πείνας, η μητέρα των Χρήστου και Γεράσιμου Τσάκαλου και η φίλη του δεύτερου θα περάσουν σύντομα την έξοδο της φυλακής, ελεύθερες ξανά…
32 ημέρες απεργίας πείνας, με οκτώ συντρόφους της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς να νοσηλεύονται στα νοσοκομεία, ισορροπώντας μεταξύ ζωής και θανάτου. Ο Μιχάλης βρέθηκε τις τελευταίες μέρες στην εντατική, η Όλγα είχε φτάσει 40 κιλά, ο Παναγιώτης είχε ήδη επιβαρυμένη υγεία από τις προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις στο κεφάλι, ο Γιώργος Π. παρουσίασε πρόβλημα με την καρδιά του, με τους παλμούς του να φτάνουν τους 30, και όλοι είχαν μετρήσεις που έδειχναν ότι έχασαν το 15-20% του σωματικού τους βάρους.
32 ημέρες, η απεργία πείνας έγινε ένα καθημερινό, αργό βασανιστήριο θανάτου, για να μη συνθηκολογήσουμε με τον απόλυτο θάνατο του συναισθηματικού εκβιασμού. Έναν ύπουλο εκβιασμό που θέλησε να μας επιβάλλει η εξουσία, απαγάγοντας και κρατώντας ομήρους τους συγγενείς μας στις φυλακές. 32 ημέρες απεργίας πείνας, κάθε παλμός της καρδιάς μας που έσβηνε, μας θύμιζε την υπόσχεση που δώσαμε όλοι μαζί όταν συναντηθήκαμε για τελευταία φορά, «Πάμε μέχρι τέλους, μέχρι την ελευθερία…».
Μετά από 32 ημέρες απεργίας πείνας, η σκιά της καταστολής χλώμιασε, τα τείχη της αιχμαλωσίας μίκρυναν και η φυλακή παραδέχτηκε την ήττα της.
Η νίκη αυτή δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της απεργίας πείνας της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς. Είναι νίκη ενός ολόκληρου αλληλέγγυου κόσμου που, με εμπρηστικές επιθέσεις, καταλήψεις, σαμποτάζ, πορείες, συγκεντρώσεις, αιφνιδιαστικές παρεμβάσεις, έσπασε την κοινωνική ησυχία, μετέτρεψε τις πόλεις σε πεδίο εξεγερτικών στιγμών και τα κατειλημμένα κτίρια σε ζωντανά εργαστήρια ανατρεπτικών καταστάσεων. Σε μία καθημερινότητα που η επιθυμία για ελευθερία έχει ανασταλεί επ’ αόριστον, η ζωή πλημμύρισε με μικρές και μεγάλες χειρονομίες απελευθέρωσης, με φωτιές, με συνθήματα και με σπινθηροβόλα βλέμματα από πρόσωπα που φόραγαν κουκούλες.
Πολλές σκέψεις μας κατακλύζουν και θέλουν να γεμίσουν με λέξεις τα αντίστοιχα νοήματα. Όμως, σήμερα, δεν είναι μέρα ούτε για πανηγυρισμούς, ούτε για απολογισμούς. Σήμερα σταματάμε την απεργία πείνας, έχοντας νικήσει τα σκιάχτρα της εξουσίας, που ήθελαν τους συγγενείς μας στη φυλακή, ΟΜΩΣ, την ίδια στιγμή συνεχίζεται η απεργία πείνας των υπόλοιπων πολιτικών κρατουμένων, για τα συνολικά αιτήματα που έχουν τεθεί. Οι ημέρες που ακολουθούν είναι κρίσιμες τόσο για την υγεία τους, όσο και για το στοίχημα του συνολικού αναρχικού αγώνα. Γι’ αυτό, δεν υπάρχει καιρός ούτε για εφυσηχασμό, ούτε για επινίκια. Ο κύβος ερρίφθη προ καιρού… Εμείς, ως Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, παραμένουμε στις επάλξεις και προετοιμάζουμε την αντεπίθεσή μας, στηρίζοντας τον αγώνα που διεξάγεται εντός και εκτός φυλακής.
Η εξουσία και τα σκιάχτρα της πρέπει να γνωρίζουν πως κάθε δικαστικό πραξικόπημα, κάθε φυλάκιση, κάθε στιγμή καταπίεσης, κάθε ψέμα προπαγάνδας, κάθε απόχρωση αστικής ηθικής θα επιστρέφει πίσω στον ηθικό αυτουργό και ιδιοκτήτη της, με πολλαπλάσια δύναμη και ορμή. Με τη δύναμη και την ορμή του σαμποτάζ, της φωτιάς, της έκρηξης, της εκτέλεσης… Στον πόλεμο, απαντάμε με πόλεμο. Καιρός να περάσουμε πρώτοι στην επίθεση…
ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στον αναρχικό σύντροφο Νίκο Μαζιώτη, μέλος του ΕΑ, και στο Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ
ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ…
Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς – FAI/IRF,
Πυρήνας Φυλακής
4/4/2015»
Όπως τονίζουν, «μετά από 32 ημέρες απεργίας πείνας, η σκιά της καταστολής χλώμιασε, τα τείχη της αιχμαλωσίας μίκρυναν και η φυλακή παραδέχτηκε την ήττα της».
Ωστόσο, σημειώνουν, ότι «...σήμερα, δεν είναι μέρα ούτε για πανηγυρισμούς, ούτε για απολογισμούς. Σήμερα σταματάμε την απεργία πείνας, έχοντας νικήσει τα σκιάχτρα της εξουσίας, που ήθελαν τους συγγενείς μας στη φυλακή, ΟΜΩΣ, την ίδια στιγμή συνεχίζεται η απεργία πείνας των υπόλοιπων πολιτικών κρατουμένων, για τα συνολικά αιτήματα που έχουν τεθεί.
»Οι ημέρες που ακολουθούν είναι κρίσιμες τόσο για την υγεία τους, όσο και για το στοίχημα του συνολικού αναρχικού αγώνα. Γι' αυτό, δεν υπάρχει καιρός ούτε για εφυσηχασμό, ούτε για επινίκια. Ο κύβος ερρίφθη προ καιρού… Εμείς, ως Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, παραμένουμε στις επάλξεις και προετοιμάζουμε την αντεπίθεσή μας, στηρίζοντας τον αγώνα που διεξάγεται εντός και εκτός φυλακής.
»Η εξουσία και τα σκιάχτρα της πρέπει να γνωρίζουν πως κάθε δικαστικό πραξικόπημα, κάθε φυλάκιση, κάθε στιγμή καταπίεσης, κάθε ψέμα προπαγάνδας, κάθε απόχρωση αστικής ηθικής θα επιστρέφει πίσω στον ηθικό αυτουργό και ιδιοκτήτη της, με πολλαπλάσια δύναμη και ορμή. Με τη δύναμη και την ορμή του σαμποτάζ, της φωτιάς, της έκρηξης, της εκτέλεσης… Στον πόλεμο, απαντάμε με πόλεμο. Καιρός να περάσουμε πρώτοι στην επίθεση…»
Τέλος, τα μέλη των Πυρήνων απευθύνουν μήνυμα αλληλεγγύης στον Νίκο Μαζώτη που νοσηλεύεται στο νοσοκομείο Λαμίας, συνεχίζοντας την απεργία πείνας.
Ολόκληρο το κείμενο έχει ως εξής:
«Σήμερα είναι μια ημέρα, που ανοίγει μια ρωγμή στα τείχη του φυλακισμένου κόσμου που μας περιβάλλει. Μετά από 32 ημέρες απεργίας πείνας, η μητέρα των Χρήστου και Γεράσιμου Τσάκαλου και η φίλη του δεύτερου θα περάσουν σύντομα την έξοδο της φυλακής, ελεύθερες ξανά…
32 ημέρες απεργίας πείνας, με οκτώ συντρόφους της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς να νοσηλεύονται στα νοσοκομεία, ισορροπώντας μεταξύ ζωής και θανάτου. Ο Μιχάλης βρέθηκε τις τελευταίες μέρες στην εντατική, η Όλγα είχε φτάσει 40 κιλά, ο Παναγιώτης είχε ήδη επιβαρυμένη υγεία από τις προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις στο κεφάλι, ο Γιώργος Π. παρουσίασε πρόβλημα με την καρδιά του, με τους παλμούς του να φτάνουν τους 30, και όλοι είχαν μετρήσεις που έδειχναν ότι έχασαν το 15-20% του σωματικού τους βάρους.
32 ημέρες, η απεργία πείνας έγινε ένα καθημερινό, αργό βασανιστήριο θανάτου, για να μη συνθηκολογήσουμε με τον απόλυτο θάνατο του συναισθηματικού εκβιασμού. Έναν ύπουλο εκβιασμό που θέλησε να μας επιβάλλει η εξουσία, απαγάγοντας και κρατώντας ομήρους τους συγγενείς μας στις φυλακές. 32 ημέρες απεργίας πείνας, κάθε παλμός της καρδιάς μας που έσβηνε, μας θύμιζε την υπόσχεση που δώσαμε όλοι μαζί όταν συναντηθήκαμε για τελευταία φορά, «Πάμε μέχρι τέλους, μέχρι την ελευθερία…».
Μετά από 32 ημέρες απεργίας πείνας, η σκιά της καταστολής χλώμιασε, τα τείχη της αιχμαλωσίας μίκρυναν και η φυλακή παραδέχτηκε την ήττα της.
Η νίκη αυτή δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της απεργίας πείνας της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς. Είναι νίκη ενός ολόκληρου αλληλέγγυου κόσμου που, με εμπρηστικές επιθέσεις, καταλήψεις, σαμποτάζ, πορείες, συγκεντρώσεις, αιφνιδιαστικές παρεμβάσεις, έσπασε την κοινωνική ησυχία, μετέτρεψε τις πόλεις σε πεδίο εξεγερτικών στιγμών και τα κατειλημμένα κτίρια σε ζωντανά εργαστήρια ανατρεπτικών καταστάσεων. Σε μία καθημερινότητα που η επιθυμία για ελευθερία έχει ανασταλεί επ’ αόριστον, η ζωή πλημμύρισε με μικρές και μεγάλες χειρονομίες απελευθέρωσης, με φωτιές, με συνθήματα και με σπινθηροβόλα βλέμματα από πρόσωπα που φόραγαν κουκούλες.
Πολλές σκέψεις μας κατακλύζουν και θέλουν να γεμίσουν με λέξεις τα αντίστοιχα νοήματα. Όμως, σήμερα, δεν είναι μέρα ούτε για πανηγυρισμούς, ούτε για απολογισμούς. Σήμερα σταματάμε την απεργία πείνας, έχοντας νικήσει τα σκιάχτρα της εξουσίας, που ήθελαν τους συγγενείς μας στη φυλακή, ΟΜΩΣ, την ίδια στιγμή συνεχίζεται η απεργία πείνας των υπόλοιπων πολιτικών κρατουμένων, για τα συνολικά αιτήματα που έχουν τεθεί. Οι ημέρες που ακολουθούν είναι κρίσιμες τόσο για την υγεία τους, όσο και για το στοίχημα του συνολικού αναρχικού αγώνα. Γι’ αυτό, δεν υπάρχει καιρός ούτε για εφυσηχασμό, ούτε για επινίκια. Ο κύβος ερρίφθη προ καιρού… Εμείς, ως Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, παραμένουμε στις επάλξεις και προετοιμάζουμε την αντεπίθεσή μας, στηρίζοντας τον αγώνα που διεξάγεται εντός και εκτός φυλακής.
Η εξουσία και τα σκιάχτρα της πρέπει να γνωρίζουν πως κάθε δικαστικό πραξικόπημα, κάθε φυλάκιση, κάθε στιγμή καταπίεσης, κάθε ψέμα προπαγάνδας, κάθε απόχρωση αστικής ηθικής θα επιστρέφει πίσω στον ηθικό αυτουργό και ιδιοκτήτη της, με πολλαπλάσια δύναμη και ορμή. Με τη δύναμη και την ορμή του σαμποτάζ, της φωτιάς, της έκρηξης, της εκτέλεσης… Στον πόλεμο, απαντάμε με πόλεμο. Καιρός να περάσουμε πρώτοι στην επίθεση…
ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στον αναρχικό σύντροφο Νίκο Μαζιώτη, μέλος του ΕΑ, και στο Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ
ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ…
Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς – FAI/IRF,
Πυρήνας Φυλακής
4/4/2015»
