Τα αρχεία, μεγέθους περίπου 4.500 σελίδων και τα οποία περιέχουν πληροφορίες για το «κενό» στη ζωή του Αϊχμαν μεταξύ του τέλους του πολέμου και της σύλληψής του το 1960, τηρούνται από τη Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών (BND), η οποία αρνείται μέχρι σήμερα να τα δημοσιοποιήσει. Τώρα, ομοσπονδιακό δικαστήριο θα εξετάσει -σε διαδικασία κεκλεισμένων των θυρών- εάν είναι σύννομο να παραμείνουν απόρρητα ή όχι.
Το δικαστήριο εξετάζει το θέμα έπειτα από αίτηση της δημοσιογράφου Γκαμπριέλε Βέμπερ, η οποία πιστεύει ότι το ογκώδες αρχείο Αϊχμαν μπορεί να αποκαλύψει εάν και τι είδους και προέλευσης υποστήριξη είχε ο φυγάς. Τον φυγά, υψηλά ιστάμενο στα SS και θεωρούμενο ως έναν από τους κυρίως υπεύθυνους για το Ολοκαύτωμα, συνελήφθη κοντά στο Μπουένος Αϊρες δεκαπέντε χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου από πράκτορες της ισραηλινής Μοσάντ.
Η ΒΝD ζητά από την πλευρά της να παραμείνουν απόρρητα τα έγγραφα, αντιτείνοντας, σύμφωνα με το Spiegel, ότι μεγάλο μέρος των εγγράφων προέρχεται από μία μη κατονομαζόμενη «ξένη υπηρεσία πληροφοριών» και πιθανή δημοσιοποίησή τους θα δημιουργούσε προβλήματα σε μελλοντικές συναλλαγές. Καθώς η BND έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται για τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών, πολλοί εικάζουν ότι πρόκειται για αρχεία που προέρχονται από ισραηλινές υπηρεσίες.
«Ό,τι και να βρίσκεται σε αυτά τα αρχεία, έχει φτάσει η ώρα να γίνουν προσβάσιμα και να εξεταστούν από ιστορικούς» υποστηρίζει ο γιος του ίδιου του Αϊχμαν, Ρικάρντο, αρχαιολόγος που ζει στο Βερολίνο και έχει εκφράσει πολλάκις τον «αποτροπιασμό» του για το παρελθόν της οικογένειάς του.
Ερευνητές της υπόθεσης, όπως ο Αργεντινός συγγραφέας και ερευνητής Ούκι Γκούνι που έχει ασχοληθεί επισταμένα με τη φυγή πρώην στελεχών του ναζιστικού καθεστώτος στη Λατινική Αμερική, πιστεύουν ότι ο αποχαρακτηρισμός των πληροφοριών ανησυχεί περισσότερο από όλους τη Γερμανία: Η μεταπολεμική Γερμανία, υποστηρίζει, ανεχόταν μαζί με την Αργεντινή του Περόν την παρουσία Ναζί στο Μπουένος Αϊρες, οι οποίοι δεν αισθάνονταν καν την ανάγκη να κρύβουν την ταυτότητά τους.
Εικάζεται επίσης ότι η διαφυγή του Αϊχμαν πρώτα από τη Γερμανία και έπειτα από την Ευρώπη έγινε με τη βοήθεια Γερμανίας, Ιταλίας αλλά και του Βατικανού, σύμφωνα με τον Ράινερ Γκόιλεν, δικηγόρο της Γκ.Βέμπερ στην αίτησή της για τον αποχαρακτηρισμό των αρχείων.
