Του Σεβ. Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη
Η παγκόσμια οικονομική κρίση της εποχής μας διαψεύδει τη γνωστή θεωρία του Χέτιγκτον ότι ο αιώνας μας θα χαρακτηρίζεται από την έντονη και βίαιη σύγκρουση πολιτισμών, παραδόσεων και θρησκειών.
Η παγκοσμιμοποίηση με τα γνωστά νέα δεδομένα και φοβερές δυνατότητες της τεχνολογίας στο χώρο της επικοινωνίας, ιδιαίτερα με το ηλεκρονικό διαδύκτιο, έχουν αλλάξει το κόσμο που γνωρίζαμε. Αυτό που διαπιστώνουμε με τις νέες τεχνικές δυνατότητες που που μας έδωσε η επιστήμη είναι ότι οι άνθρωποι, ως ιδιώτες είτε ως εκπρόσωποι ιδιωτικών ή διεθνών εταιριών , αλλά κι ως εκπρόσωποι κρατών και Κυβερνήσεων όταν βρίσκονται στο στάδιο των αποφάσεων και των επιλογών τους, πρώτιστο κίνητρο τους είναι η εξυπηρέτηση των οικονομικών τους συμφερόντων. Η οικονομική αξία κυβερνά τη ζωή μας.
Γι' αυτό και το μεγάλο πρόβλημα της εποχής μας δεν είναι ο γνωστός μύθος του Χέτιγκον που στην αρχή μας τρομοκράτησε όλους μας, αλλά η σύγκρουση οικονομικών συμφερόντων σε επίπεδο ατομικό, συλλογικό, κρατικό, εθνικό, ηπειρωτικό και περιφερειακό. Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από τη σύγκρουση οικονομικών συμφερόντων.
Πίσω από τη σύγκρουση οικονομικών συμφερόντων έχουμε ως επακόλουθον την καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το πρόβλημα της φτώχειας, της τρομοκρατίας και φυσικά της ανεξέλεκτης καταστροφής του Περιβάλλοντος με τα γνωστά προβλήματα της κλιματικής αλλαγής.
Το παραπάνω συμπέρασμα μου είναι αποτέλεσμα της συμμετοχής μου εκ μέρους του Αλεξανδρινού Προκαθημένου κ. Θεοδώρου σε Διεθνές Συνέδριο στο Μόναχο της Γερμανίας για το θέμα της Ειρήνης ως ομιλητής με θέμα το ρόλο των θρησκευόμενων ανθρώπων για την αντιμετώπιση του κοινωνικού προβλήματος της φτώχειας, όπου είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω ενδιαφέρουσες συζητήσεις στρογγύλης τραπέζης με αξιόλογα πρόσωπα που επηρεάζουν σήμερα εν πολλοίς όχι μόνο τις χώρες τους αλλά και το παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι, όπως οι Πρόεδροι της Γερμανίας, Σλοβακίας, Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, Γκουιένας, η Κανγκελλάριος της Γερμανίας Μέρκελ, ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, οι υπουργοί οικονομικών Ιταλίας, Γερμανίας, υπουργοί από το Ισραήλ, Παλαιστίνη, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Νιγήρα, Αίγυπτο και Λιβύη και διάφοροι άλλοι από Διεθνείς Οργανισμούς και ΜΚΟ και ΜΜΕ.
Για τη Παγκόσμια Οικονομική κρίση οι υπουργοί Οικονομικών τα φόρτωσαν στους τραπεζίτες ότι τους έδωσαν περισσότερη δικαιοδοσία απ' όση έπρεπε και τα έκαναν θάλασσα. Αντί να χρησιμοποιήσουν τη δύναμη που απόκτησαν για το καλό των πελατών τους, την διοχέτευσαν προς τους αξιωματούχους τους και εξυπηρέτησαν οικονομικά συμφέροντα ημετέρων που ωφελήθησαν κι οι ίδιοι. Αποδείχθηκε μοιραίο λάθος για όλους μας οι Πολιτικοί να επιτρέψουν στους Τραπεζίτες να ρυθμίζουν την οικονομική κατάσταση της εποχής μας (πολλοί δεν το έκαναν από άγνοια ή βλακεία αλλά επειδή έτρωγαν κι οι ίδιοι).
Οι τραπεζίτες τα φόρτωσαν στις συγχυσμένες πολιτικές επιλογές των πολιτικών. Οι πολιτικοί δεν πρέπει νάναι και τόσο υπερήφανοι γιά τις πολιτικές τους αποφάσεις. Η ευθύνη τους για την Παγκόσμια οικονομική κρίση είναι μεγάλη. Στο G7, G8, G20 και σε άλλους διεθνείς χώρους δεν υπάρχουν κοινές προσεγγίσεις, χρησιμοποιούν την ίδια γλώσσα με διαφορετική κατανόηση και ερμηνεία, υπάρχει σύγχυση και κωλυσιεργία. Οι συναντήσεις αυτές βοηθούν μόνον για να διαπιστώσουν τις διαφορές τους παρά τη καλή θέληση για κοινή πορεία για το καλό της Ανθρωπότητας. Απουσιάζουν οι πολιτικές εκείνες που μπορούν να προστατέψουν το κοινόν καλόν όλων μας. Στο αποκορύφωμα της οικονομικής κρίσης Κυβερνήσεις και υπουργοί οικονομικών απεδείχθησαν ανέτοιμοι να πάρουν δυναμικά μέτρα για την αντιμετώπιση της.
Συμφώνησαν για την αποτυχία μας να εργασθούμε συλλογικά για τη προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και τότε ήρθε η τρομοκρατία, διοχετεύοντας τεράστια ποσά μη παραγωγικά για την παγκόσμια ασφάλεια συμβάλλοντας έτσι στην εμφάνιση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, που πλέον έχει καταστεί και το μεγαλύτερο ρίσκο της εποχής μας. Η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι το καλύτερο μάθημα για όλους να εργασθούμε μαζί για να προστατευθεί το σώμα της Ανθρωπότητας. Όταν ένα μέλος του κοινού σώματος της Ανθρωπότητας είναι ασθενικό κινδυνεύει πλέον η υγεία ολόκληρου του σώματος.
Διαπιστώθηκε η αναγκαιότητα για νέες πολιτικές επιλογές με περισσότερη πειθαρχία κα υπευθυνότητα. Χρειάζονται να υιοθετηθούν νέοι κοινοί προστατευτικοί κανόνες και κανονισμοί λειτουργίας του οικονομικού συστήματος σε εθνικό επίπεδο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Χρειάζονται έντιμοι κανόνες λειτουργίας των οικονομικών αγορών με εγγυήσεις και προστασίας μας από τους τυχωδιώκτες απατεώνες. Χρειάζονται δηλαδή νέοι κανονισμοί για τη λειτουργία της παγκόσμιας οικονομίας. Ο χώρος της διαχείρησης της παγκόσμιας οικονομίας χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Η εποχή μας χρειάζεται μια κοινή προσέγγιση και προβληματισμού και δράσης.
Η Ευρώπη έχει ευθύνες όχι μόνο για τους Ευρωπαίους πολίτες της αλλά για ολόκληρο το κόσμο. Η αδιαφορία της Ευρώπης για την ομαλή λειτουργία της Παγκόσμιας Οικονομίας είναι απειλή για την ασφάλεια όλων μας.
Η ασφάλεια του Πλανήτη μας κι η προστασία της Ανθρωπότητας εξαρτάται εν πολλοίς από την ετοιμότητα μας να ζούμε μαζί και να προστατεύουμε ο ένας τον άλλον.
Υποτίθεται ότι το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού, που ήδη ξεπεράσαμε τα εφτά δισεκατομμύρια, είναι άνθρωποι που ανήκουν σε διάφορες θρησκείες. Γι' αυτό ο ρόλος των θρησκευτικών αρχηγών είναι να καλλιεργήσουν στα μέλη τους το πνεύμα της συνεργασίας του κοινού καλού και να στηρίξουν με κάθε τρόπο τους σοβαρούς πολιτικούς μας που είναι έτοιμοι με θυσίες και εντιμότητα και αφοσίωση να μας οδηγήσουν από το αδιέξοδον που μας οδήγησαν οι ανεύθυνοι και οι λαοπλάνοι. Η προτεραιότητα μας πρέπει να είναι οι παγκόσμιες αξίες κι όχι τα οικονομικά συμφέροντα ιδιωτών, εταιριών και κρατών. Πρώτη μας προτεραιότητα πρέπει να είναι η ενίσχυση του αγαθού της ειρήνης, η προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και μέτρα για την επιβίωση του Πλανήτη μας.
Οι ευθύνες των θρησκευόμενων ανθρώπων για τα κοινωνικά προβλήματα είναι μεγάλες, ιδιαίτερα οι ευθύνες μας για τους φτωχούς, τα ορφανά και άπορα παιδιά. Βοηθώντας τους φτωχούς οι χριστιανοί βιώνουν το πόνο του Χριστού στο Σταυρό, η αγάπη μας για τα άπορα και ορφανά παιδιά μας οδηγούν στην Βασιλεία των Ουρανών. Τελικά η φτώχεια είναι αποτέλεσμα της απουσίας Κοινωνικής Δικαιοσύνης.
Είμαστε στην εποχή που οι Θρησκευτικοί Αρχηγοί οφείλουν να συνεργάζονται με ταπείνωση και αγάπη με τους εκλελεγμένους πολιτικούς αρχηγούς μας για το καλό όλων μας. Οι αντιπαραθέσεις και μάλιστα οι δημόσιες είναι κατάλοιπα του μεσαίωνα που οδηγούσαν την Ανθρωπότητα σε μεγάλες κοινωνικές ταλαιπωρίες πόνου και δυστυχίας.
Ο ρόλος των Ορθοδόξων, που αριθμούν πάνω από τρακόσια εκατομμύρια πιστούς, με επικεφαλής τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο και τους Προκαθημένους των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών προς την κατεύθυνση αυτή είναι σημαντικός και ελπιδοφόρος για το μέλλον της Ανθρωπότητας.
Πολιτική δεν είναι να πείσεις τους ψηφοφόρους σου γιατί δεν μπορείς να κάνεις αυτά που τους υποσχέθηκες πριν την εκλογή σου αλλά να λύσεις τα προβλήματα αυτών που εκπροσωπείς και να βελτιώσεις εργαζόμενος μαζί τους το βιοτικό τους επίπεδο, να συμβάλεις στη πρόοδο τους με τη δημιουργία συνθηκών ευημερίας και προόδου για όλους μας.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση της εποχής μας διαψεύδει τη γνωστή θεωρία του Χέτιγκτον ότι ο αιώνας μας θα χαρακτηρίζεται από την έντονη και βίαιη σύγκρουση πολιτισμών, παραδόσεων και θρησκειών.
Η παγκοσμιμοποίηση με τα γνωστά νέα δεδομένα και φοβερές δυνατότητες της τεχνολογίας στο χώρο της επικοινωνίας, ιδιαίτερα με το ηλεκρονικό διαδύκτιο, έχουν αλλάξει το κόσμο που γνωρίζαμε. Αυτό που διαπιστώνουμε με τις νέες τεχνικές δυνατότητες που που μας έδωσε η επιστήμη είναι ότι οι άνθρωποι, ως ιδιώτες είτε ως εκπρόσωποι ιδιωτικών ή διεθνών εταιριών , αλλά κι ως εκπρόσωποι κρατών και Κυβερνήσεων όταν βρίσκονται στο στάδιο των αποφάσεων και των επιλογών τους, πρώτιστο κίνητρο τους είναι η εξυπηρέτηση των οικονομικών τους συμφερόντων. Η οικονομική αξία κυβερνά τη ζωή μας.
Γι' αυτό και το μεγάλο πρόβλημα της εποχής μας δεν είναι ο γνωστός μύθος του Χέτιγκον που στην αρχή μας τρομοκράτησε όλους μας, αλλά η σύγκρουση οικονομικών συμφερόντων σε επίπεδο ατομικό, συλλογικό, κρατικό, εθνικό, ηπειρωτικό και περιφερειακό. Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από τη σύγκρουση οικονομικών συμφερόντων.
Πίσω από τη σύγκρουση οικονομικών συμφερόντων έχουμε ως επακόλουθον την καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το πρόβλημα της φτώχειας, της τρομοκρατίας και φυσικά της ανεξέλεκτης καταστροφής του Περιβάλλοντος με τα γνωστά προβλήματα της κλιματικής αλλαγής.
Το παραπάνω συμπέρασμα μου είναι αποτέλεσμα της συμμετοχής μου εκ μέρους του Αλεξανδρινού Προκαθημένου κ. Θεοδώρου σε Διεθνές Συνέδριο στο Μόναχο της Γερμανίας για το θέμα της Ειρήνης ως ομιλητής με θέμα το ρόλο των θρησκευόμενων ανθρώπων για την αντιμετώπιση του κοινωνικού προβλήματος της φτώχειας, όπου είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω ενδιαφέρουσες συζητήσεις στρογγύλης τραπέζης με αξιόλογα πρόσωπα που επηρεάζουν σήμερα εν πολλοίς όχι μόνο τις χώρες τους αλλά και το παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι, όπως οι Πρόεδροι της Γερμανίας, Σλοβακίας, Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, Γκουιένας, η Κανγκελλάριος της Γερμανίας Μέρκελ, ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, οι υπουργοί οικονομικών Ιταλίας, Γερμανίας, υπουργοί από το Ισραήλ, Παλαιστίνη, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Νιγήρα, Αίγυπτο και Λιβύη και διάφοροι άλλοι από Διεθνείς Οργανισμούς και ΜΚΟ και ΜΜΕ.
Για τη Παγκόσμια Οικονομική κρίση οι υπουργοί Οικονομικών τα φόρτωσαν στους τραπεζίτες ότι τους έδωσαν περισσότερη δικαιοδοσία απ' όση έπρεπε και τα έκαναν θάλασσα. Αντί να χρησιμοποιήσουν τη δύναμη που απόκτησαν για το καλό των πελατών τους, την διοχέτευσαν προς τους αξιωματούχους τους και εξυπηρέτησαν οικονομικά συμφέροντα ημετέρων που ωφελήθησαν κι οι ίδιοι. Αποδείχθηκε μοιραίο λάθος για όλους μας οι Πολιτικοί να επιτρέψουν στους Τραπεζίτες να ρυθμίζουν την οικονομική κατάσταση της εποχής μας (πολλοί δεν το έκαναν από άγνοια ή βλακεία αλλά επειδή έτρωγαν κι οι ίδιοι).
Οι τραπεζίτες τα φόρτωσαν στις συγχυσμένες πολιτικές επιλογές των πολιτικών. Οι πολιτικοί δεν πρέπει νάναι και τόσο υπερήφανοι γιά τις πολιτικές τους αποφάσεις. Η ευθύνη τους για την Παγκόσμια οικονομική κρίση είναι μεγάλη. Στο G7, G8, G20 και σε άλλους διεθνείς χώρους δεν υπάρχουν κοινές προσεγγίσεις, χρησιμοποιούν την ίδια γλώσσα με διαφορετική κατανόηση και ερμηνεία, υπάρχει σύγχυση και κωλυσιεργία. Οι συναντήσεις αυτές βοηθούν μόνον για να διαπιστώσουν τις διαφορές τους παρά τη καλή θέληση για κοινή πορεία για το καλό της Ανθρωπότητας. Απουσιάζουν οι πολιτικές εκείνες που μπορούν να προστατέψουν το κοινόν καλόν όλων μας. Στο αποκορύφωμα της οικονομικής κρίσης Κυβερνήσεις και υπουργοί οικονομικών απεδείχθησαν ανέτοιμοι να πάρουν δυναμικά μέτρα για την αντιμετώπιση της.
Συμφώνησαν για την αποτυχία μας να εργασθούμε συλλογικά για τη προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και τότε ήρθε η τρομοκρατία, διοχετεύοντας τεράστια ποσά μη παραγωγικά για την παγκόσμια ασφάλεια συμβάλλοντας έτσι στην εμφάνιση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, που πλέον έχει καταστεί και το μεγαλύτερο ρίσκο της εποχής μας. Η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι το καλύτερο μάθημα για όλους να εργασθούμε μαζί για να προστατευθεί το σώμα της Ανθρωπότητας. Όταν ένα μέλος του κοινού σώματος της Ανθρωπότητας είναι ασθενικό κινδυνεύει πλέον η υγεία ολόκληρου του σώματος.
Διαπιστώθηκε η αναγκαιότητα για νέες πολιτικές επιλογές με περισσότερη πειθαρχία κα υπευθυνότητα. Χρειάζονται να υιοθετηθούν νέοι κοινοί προστατευτικοί κανόνες και κανονισμοί λειτουργίας του οικονομικού συστήματος σε εθνικό επίπεδο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Χρειάζονται έντιμοι κανόνες λειτουργίας των οικονομικών αγορών με εγγυήσεις και προστασίας μας από τους τυχωδιώκτες απατεώνες. Χρειάζονται δηλαδή νέοι κανονισμοί για τη λειτουργία της παγκόσμιας οικονομίας. Ο χώρος της διαχείρησης της παγκόσμιας οικονομίας χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Η εποχή μας χρειάζεται μια κοινή προσέγγιση και προβληματισμού και δράσης.
Η Ευρώπη έχει ευθύνες όχι μόνο για τους Ευρωπαίους πολίτες της αλλά για ολόκληρο το κόσμο. Η αδιαφορία της Ευρώπης για την ομαλή λειτουργία της Παγκόσμιας Οικονομίας είναι απειλή για την ασφάλεια όλων μας.
Η ασφάλεια του Πλανήτη μας κι η προστασία της Ανθρωπότητας εξαρτάται εν πολλοίς από την ετοιμότητα μας να ζούμε μαζί και να προστατεύουμε ο ένας τον άλλον.
Υποτίθεται ότι το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού, που ήδη ξεπεράσαμε τα εφτά δισεκατομμύρια, είναι άνθρωποι που ανήκουν σε διάφορες θρησκείες. Γι' αυτό ο ρόλος των θρησκευτικών αρχηγών είναι να καλλιεργήσουν στα μέλη τους το πνεύμα της συνεργασίας του κοινού καλού και να στηρίξουν με κάθε τρόπο τους σοβαρούς πολιτικούς μας που είναι έτοιμοι με θυσίες και εντιμότητα και αφοσίωση να μας οδηγήσουν από το αδιέξοδον που μας οδήγησαν οι ανεύθυνοι και οι λαοπλάνοι. Η προτεραιότητα μας πρέπει να είναι οι παγκόσμιες αξίες κι όχι τα οικονομικά συμφέροντα ιδιωτών, εταιριών και κρατών. Πρώτη μας προτεραιότητα πρέπει να είναι η ενίσχυση του αγαθού της ειρήνης, η προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και μέτρα για την επιβίωση του Πλανήτη μας.
Οι ευθύνες των θρησκευόμενων ανθρώπων για τα κοινωνικά προβλήματα είναι μεγάλες, ιδιαίτερα οι ευθύνες μας για τους φτωχούς, τα ορφανά και άπορα παιδιά. Βοηθώντας τους φτωχούς οι χριστιανοί βιώνουν το πόνο του Χριστού στο Σταυρό, η αγάπη μας για τα άπορα και ορφανά παιδιά μας οδηγούν στην Βασιλεία των Ουρανών. Τελικά η φτώχεια είναι αποτέλεσμα της απουσίας Κοινωνικής Δικαιοσύνης.
Είμαστε στην εποχή που οι Θρησκευτικοί Αρχηγοί οφείλουν να συνεργάζονται με ταπείνωση και αγάπη με τους εκλελεγμένους πολιτικούς αρχηγούς μας για το καλό όλων μας. Οι αντιπαραθέσεις και μάλιστα οι δημόσιες είναι κατάλοιπα του μεσαίωνα που οδηγούσαν την Ανθρωπότητα σε μεγάλες κοινωνικές ταλαιπωρίες πόνου και δυστυχίας.
Ο ρόλος των Ορθοδόξων, που αριθμούν πάνω από τρακόσια εκατομμύρια πιστούς, με επικεφαλής τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο και τους Προκαθημένους των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών προς την κατεύθυνση αυτή είναι σημαντικός και ελπιδοφόρος για το μέλλον της Ανθρωπότητας.
Πολιτική δεν είναι να πείσεις τους ψηφοφόρους σου γιατί δεν μπορείς να κάνεις αυτά που τους υποσχέθηκες πριν την εκλογή σου αλλά να λύσεις τα προβλήματα αυτών που εκπροσωπείς και να βελτιώσεις εργαζόμενος μαζί τους το βιοτικό τους επίπεδο, να συμβάλεις στη πρόοδο τους με τη δημιουργία συνθηκών ευημερίας και προόδου για όλους μας.
