Panhellenic Post - The Online Newspaper of Hellenism
http://PanhellenicPost.com
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
Η ΑΗΕΡΑ, η μεγαλύτερη και αρχαιότερη οργάνωση των ελληνικής καταγωγής Αμερικανών πολιτών, δεν επιθυμεί να μεταβληθεί σε “ομπρέλα” που θα στεγάσει όλες τις ομογενειακές οργανώσεις. Αυτό δήλωσε, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα της PanHellenic Post, ο Ύπατος Πρόεδρος της ΑΗΕΡΑ κ. Αντώνιος Κουζούνης (Anthony Kouzounis), που πρόσφατα βρέθηκε στην Αθήνα επικεφαλής ηγετικής αντιπροσωπείας της οργάνωσης. Η αντιπροσωπία είχε επαφές με την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της γενέτειρας.
Σε συνέντευξη, που από κοινού με την Ύπατη Πρόεδρο των “Θυγατέρων της Πηνελόπης” κυρία Ιωάννα Σάλτα (Joanne Saltas) παραχώρησε στην PanHellenic Post, ο Ύπατος Πρόεδρος κ. Κουζούνης δήλωσε ικανοποιημένος από τις συνεχιζόμενες προσπάθειες της ΑΗΕΡΑ να συνδράμει τη γενέτειρα στην δύσκολη οικονομική συγκυρία, αναφέρθηκε στις αρχές και τις αξίες που υπηρετεί η οργάνωση, μίλησε για την εξάπλωση της οργάνωσης στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο και ιχνογράφησε το τεράστιο έργο της.
Από την πλευρά της η κυρία Σάλτα, αναφέρθηκε στο ρόλο της ελληνοαμερικανίδας μητέρας και εξήρε τις προσπάθειές της να διατηρήσει την ελληνικότητα στα παιδιά της.
Και οι δύο υπεραμύνθηκαν των ιδρυτικών αξιών της ΑΗΕΡΑ κατά των διακρίσεων της διάδοσης της ελληνικής κουλτούρας και αναφέρθηκαν σε προσπάθειες που αναλαμβάνουν για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, αλλά και την εκτέλεση κάποιων έργων στη γενέτειρα.
Τις αρχές αυτές τις έχουμε από την ίδρυση μας, το 1922. Αυτός, άλλωστε, ήτανε ο κύριος σκοπός για την δημιουργία της ΑΧΕΠΑ. Οι πρόγονοί μας έζησαν σε εποχές διακρίσεων και είχανε δύσκολα χρόνια στις διάφορες Πολιτείες της Αμερικής. Αυτός ήτανε ο λόγος για τον οποίο το Τάγμα της ΑΧΕΠΑ ιδρύθηκε. Δηλαδή για να καταπολεμήσει αυτού του είδους τις διακρίσεις. Επομένως δεν θα τις υπερασπισθούμε τώρα…
ΡΗΡ: Ποιος είναι ο ρόλος της ομογένειας στην οικονομική κρίση της γενέτειρας;
Κουζούνης: Οι Απόδημοι Έλληνες είναι εξαιρετικά υποστηρικτικοί και με κατανόηση και συμπόνια στις οικονομικές δυσκολίες τις οποίες ολόκληρο το ελληνικό έθνος αντιμετωπίζει τα τελευταία 5 χρόνια. Είμαστε αισιόδοξοι και πιστεύω ότι κατά κάποιο τρόπο το να αναγνωρίσεις το γεγονός ότι η οικονομική κατάσταση έχει φτάσει στο κατώτατο σημείο και πλέον βελτιώνεται, είναι θετικό. Η πρόσφατη δραστηριότητα ότι δηλαδή ένα δάνειο 8,3 δισ. ευρώ έχει επιδοθεί στην Ελλάδα, μου δείχνει ότι υπάρχει σεβασμός για τις θυσίες τις οποίες η κυβέρνηση και ολόκληρο το έθνος της Ελλάδας έχει κάνει, για να επαναφέρει την οικονομία από την κατώτατη θέση στην οποία βρέθηκε.
ΡΗΡ: Είσαστε ικανοποιημένοι από το ύψος της προσφοράς σας προς τους Έλληνες τούτη τη δύσκολη ώρα;
Κουζούνης: Πώς είναι δυνατόν να είμαστε ικανοποιημένοι όταν ακόμα βλέπουμε ανθρώπους να βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη; Δεν είμαστε ικανοποιημένοι. Γενικότερα, όμως, είμαστε ικανοποιημένοι με την προσφορά που είμαστε σε θέση να κάνουμε όπως νοσοκομεία, γηροκομεία, ή στήριξη σε άτομα που δυσκολεύτηκαν πολύ κατά την διέλευση των χρόνων. Πιστεύω ότι ακόμη υπάρχουν πολλά που μπορούμε να προσφέρουμε αυτή τη χρονική στιγμή. Δεν έχω ακριβώς κάποια ιδέα ποια θα είναι αυτή η βοήθεια, αλλά θα συνεχίσουμε να ‘έχουμε 6 ή 7 κοντέινερς με ιατρικό υλικό τα οποία συσκευάζονται στην Αμερική και τα αποστέλλουμε στην Ελλάδα. Το Πρόγραμμα αυτό θα συνεχισθεί.
Πρόσφατα βοηθήσαμε έμπρακτα στο Πρόγραμμα “Αποστολή” του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου. Είμαστε πολύ υπερήφανοι για αυτά που έχουμε καταφέρει τους τελευταίους 22 ή 23 μήνες.
Νομίζω πως καμία άλλη οργάνωση ή ατομικά έχει προσφέρει στο επίπεδο αυτής της υποστήριξης που η ΑΧΕΠΑ και οι Θυγατέρες της Πηνελόπης έχουν προσφέρει στους ανθρώπους. Είμαι πολύ σίγουρος ότι κανένας δεν έχει κάνει τόσα πολλά και γι αυτό είμαστε περήφανοι από το αποτέλεσμα.
ΡΗΡ: Ποιοι είναι οι στόχοι της ίδρυσης νέων Τσάπτερς σε Ευρώπη και Ελλάδα;
Κουζούνης: Οι στόχοι της ΑΗΕΡΑ παραμένουν ίδιοι, η διάδοση των ελληνικών ιδεών, η σωστή εκπαίδευση, το σχολείο. Όλα αυτά λοιπόν ακόμα είναι κατευθύνσεις των Τσάπτερς που έχουν ιδρυθεί στην Ευρώπη. Και όταν λέω Ευρώπη, η Ελλάδα είναι Ευρώπη. Τα τελευταία δύο χρόνια, έχω παρατηρήσει μία μικρή αλλαγή στην έκφραση του ελληνικού λαού. Πριν την είσοδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι συγγενείς μου έλεγαν: Θα πάμε στην Ευρώπη. Τώρα λένε, θα πάμε στο Παρίσι. Οπότε πιστεύω ότι η γενικότερη έκφραση του κόσμου αναγνωρίζει το γεγονός ότι πλέον δεν είμαστε διπολικοί και σκεφτόμαστε λιγότερο του στιλ δύση και ανατολή, διαίρεση. Έχουμε μικρότερη κρίση ταυτότητας. Έχουμε πλέον αποδεχθεί το γεγονός ότι είμαστε μέρος της Ευρώπης τώρα. Δεν μου αρέσει να κάνω διάκριση μεταξύ Ελλάδας και Ευρώπης όταν κάνουμε λόγο για τα Τσάπτερς επειδή ο στόχος τους είναι ο ίδιος με αυτούς των ΗΠΑ, του Καναδά κλπ. Ότι δηλαδή είμαστε υποστηρικτές των ελληνικών ιδεών.
Joanne Saltas, (Ανώτατη πρόεδρος «Θυγατέρων της Πηνελόπης»): Έτσι είναι. Αυτό είναι που αισθάνονται και οι Κόρες. Θέλουμε ο κόσμος να ξέρει ότι τα Τσάπτερς στην Ελλάδα -οι Κόρες της Πηνελόπης έχουν 16 Τσαπτερς- και θέλουμε να ξέρουν οι Έλληνες ότι προβάλλοντας τον ελληνισμό, προωθώντας την φιλανθρωπία, την Εκπαίδευση σε όλες μας τις αποσκευές είναι ακριβώς αυτό το οποίο θέλουμε να δουν οι γυναίκες οι οποίες γίνονται μέλη στα Τσάπτερς και κάνουν μια πολύ καλή δουλειά. Τα Τσάπτερς των Θυγατέρων δρουν περισσότερο σε ένα τοπικό και κοινωνικό επίπεδο και βοηθούν εκεί που μπορούν ειδικά σ΄αυτό που είπε και ο Άντονι, δηλαδή στην αντιμετώπιση της κρίσης και στην ανάγκη για τροφή- Τα Τσάπτερς μας εντοπίζουν. αναγνωρίζουν ακριβώς εκείνες τις συγκεκριμένες ανάγκες που υπάρχουν. Βρίσκουν ομογενείς στις πόλεις τους και βοηθούν να ενωθούν με τις ρίζες τους…
ΡΗΡ: Θα βλέπατε την ΑΗΕΡΑ ως οργάνωση-Ομπρέλα της Ομογένειας;
Κουζούνης: Όχι. Είμαστε μία ανεξάρτητη οργάνωση και δεν έχω σκοπό να γίνω ομπρέλα για όλες τις οργανώσεις. Τα τοπικά σωματεία πρέπει να παραμείνουν τοπικά και να παρέχουν μία πολύ καλή υπηρεσία στον κόσμο της περιοχής την οποία εκπροσωπούν…
Joanne Saltas Συμφωνώ με τον Άντονυ…
ΡΗΡ: Ποια είναι η άποψή σας για το ΣΑΕ;
Κουζούνης: Το ΣΑΕ είναι ένα πολιτικά εκλεγμένος και υποστηριζόμενος οργανισμός και πιστεύω ότι έχει το ρόλο του, δεν το αμφισβητώ αυτό και πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος ο οποίος δουλεύει εκπροσωπώντας την Κυβέρνηση της Ελλάδας. Δεν μπορούμε να είμαστε στην ίδια συχνότητα με αυτούς επειδή με τον τρόπο που τους αντιλαμβάνομαι είναι μια προέκταση της ελληνικής κυβέρνησης. Δεν συμπίπτουμε πολιτικά σ΄αυτό το πράγμα.
ΡΗΡ: Ποια είναι η αποστολή της ΑΗΕΡΑ σήμερα;
Κουζούνης: Το καινούργιο σύστημα στόχων που έχει αναπτύξει ο κόσμος στις ΗΠΑ, είναι η ελληνική συνείδηση της τρίτης και τέταρτης γενιάς της διασποράς, η οποία διακατέχεται εν πολλοίς από το ίδιο πάθος και την ίδια κατεύθυνση που είχαμε εμείς. - Εμείς γερνάμε και πρέπει να μεταλαμπαδεύσουμε αυτό το πνεύμα στην επόμενη -τη νεώτερη- γενιά. Και, κατά τη γνώμη μου, είναι μία δύσκολη αποστολή να ενσταλλάξουμε στην νεώτερη γενιά σήμερα – η οποία είναι αποκομμένη από τις ρίζες τους-να έχουμε τα ίδια σχέδια όνειρα και δράσεις που έχουμε εμείς.
Joanne Saltas: Πιστεύω ότι ο στόχος είναι αυτός γενικά. Είμαστε μια χαρούμενη οικογένεια οι “Κόρες της Πηνελόπης”, ακολουθούμε τις ίδιες βάσεις και στόχος μας είναι να κάνουμε σίγουρο ότι, όπως προαναφέρθηκε, οι τρίτες μας γενιές μπορούν ακόμα να καταλάβουν τις ρίζες και τη σημασία της κουλτούρας, της γλώσσας και τη σημασία της φιλανθρωπίας τα οποία ξεκίνησαν εδώ, στην Αθήνα.
Κουζούνης: -Έχω την τιμή να έχω μέλος 4ης γενιάς, στο Τσάπτερ μου στο Χιούστον του Τέξας, του οποίου ο προπάππους ήταν μετανάστης, ο παππούς του ήταν πολύ ενεργό μέλος στην οργάνωση και του οποίοι οι γονείς ήταν πολύ υποστηρικτικοί και είχαν ενσταλάξει στα παιδιά την ελληνική Παιδεία. Έχουν κατακτήσει λοιπόν με επιτυχία την εκπαίδευσή τους, είτε στα Οικονομικά, είτε στη Δικαστική, είτε στη Νομική και Μηχανική είναι τώρα μέλη του Τσάπτερ μου.
Έτσι, έχω την πρόκληση λοιπόν να ενσταλάξω σε αυτούς τους νεαρούς, άνδρες και γυναίκες, που γίνονται μέλη των Θυγατέρων, ότι πρέπει να συνεχίσουν την προσπάθεια που εμείς , δεύτερη γενιά, έχουμε χαράξει. Η δεύτερη πρόκληση που υπάρχει είναι να επικοινωνήσεις τα έργα τα οποία κάνουμε. οι Θυγατέρες, η ΑΗΕΡΑ κλπ.
Δυστυχώς, το έργο μας δεν είναι ευρέως γνωστό, παγκοσμίως. Είμαστε υπερήφανοι για το γεγονός ότι εσύ με το Panhellenic Post, έχεις ενδιαφέρον για το έργο της ΑΗΕΡΑ. Είμαστε χαρούμενοι ότι χάρη στο ενδιαφέρον σου είμαστε σε θέση να σου μεταδώσουμε και τις επιδιώξεις αλλά και τα έργα και τις εν γένει δραστηριότητες της ΑΗΕΡΑ. Όπως σας είπα, είναι πολύ λίγο γνωστό το έργο της ΑΧΕΠΑ διεθνώς, αλλά εμείς είμαστε υπερήφανοι για τον εαυτό μας, γι αυτά που έχουμε καταφέρει. Και τα οποία είναι πολλά και σημαντικά. Είναι πολύ δύσκολο να τα απαριθμήσεις όλα, ένα προς ένα, ή τα μοιραστείς με άλλους, ακόμα και μέσα στην ίδια την οργάνωση.
Ξέρετε, εάν υπάρχει κάτι το οποίο μπορεί να με αναστατώσει είναι να με ρωτήσει κάποιος ποια είναι και τι έχει κάνει η ΑΗΕΡΑ. Και αυτός ενδεχομένως να είναι μέλος της κοινότητας και να έχει πιθανότατα κερδίσει ο ίδιος, τα παιδιά ή τα εγγόνια του από τη στήριξή μας ή τις υποτροφίες που μοιράζουμε, και να έχει το θράσος να μου πει ειρωνικά: τι έχει κάνει η ΑΗΕΡΑ!
Joanne Saltas: Θέλω να προσθέσω πως η ΑΗΕΡΑ έχει πολλή ενεργή παρουσία στις κοινότητες. Χτίζει εκκλησίες, έχουμε ένα τεράστιο πρόγραμμα στέγασης ηλικιωμένων το οποίο έχει τελειώσει. Δεν είναι μόνον αυτό. Φτιάχνουμε νοσοκομεία και στην Ελλάδα, βοηθάμε εκεί με χίλιους τρόπους, να σας πω ενδεικτικά κάτι που ο πολύς ο κόσμος δεν το γνωρίζει ούτε και στην Ελλάδα. Το άγαλμα-μνημείο του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες είναι έργο της ΑΗΕΡΑ. Οπότε, καταλαβαίνετε, είναι λίγο εκνευριστικό για μας να υπάρχουν άνθρωποι που λένε: και τι κάνει η ΑΗΕΡΑ. Αλλά γι αυτό αναλαμβάνουμε εμείς το βάρος της ευθύνης και λέμε ότι φταίμε που δεν έχουμε επικοινωνήσει αρκετά καλά το έργο αυτό…
Οπότε, ευκαιρίες σαν κι αυτή που μας προσφέρετε κύριε Μαλασπίνα, είναι πολύτιμες. Ειδικά με το τρόπο που τα μέσα μαζικής επικοινωνίας λειτουργούν σήμερα, η νεώτερη γενιά ίσως κάνει αναζήτηση στο google και ίσως τη συναντήσει ή διαβάσει αυτή τη συνέντευξη και δει τι είναι αυτό για το οποίο γράφετε. Ίσως καταλάβει ακόμη τι σημαίνει η προσπάθειά σου να στήσεις ή να κάνεις ευρέως γνωστή μία “on line” εφημερίδα. Αυτό είναι κάτι το οποίο ταιριάζει πολύ καλά με τα σχέδιά μας για επικοινωνιακές προσπάθειες. Να ανοίξουμε πόρτες σε περισσότερο κόσμο, ώστε να μάθει τι είναι αυτό που κάνουμε στην ΑΗΕΡΑ.
Κουζούνης: Θέλω να προσθέσω, για να αντιληφθούν οι αναγνώστες σας το εύρος της προσπάθειας που κάνουμε στην ΑΗΕΡΑ, ότι σε πρόσφατη επίσκεψή μας στο Ουάσιγκτον DC, στο Κογκρέσο, όπου συζητάμε με τους δικούς μας εκπροσώπους της περιφέρειάς μας, ένα από τα μέλη, που είναι από τη δική μου περιοχή, Χιούστον Τέξας, είναι μέλος του τουρκικού λόμπι και όχι του ελληνικού! Του ζητήθηκε, λοιπόν, να γίνει μέλος μας, να ενωθεί με το ελληνικό. Το επιχείρημα – “κλειδί” το οποίο παρουσιάσαμε σ’ αυτό το πρόσωπο ήταν το γεγονός ότι είχαμε πλήρες πρόγραμμα στέγασης ηλικιωμένων πολιτών.
Πόσοι από αυτούς τους ανθρώπους αδυνατούν να πληρώσουν, πόσοι από αυτούς δεν έχουνε ούτε μια δεκάρα τσακιστή; Ε, εμείς παρέχουμε σ’ αυτούς τους ηλικιωμένους πολίτες της Κοινότητας ό,τι χρειάζονται και σημείωσε το αυτό, θα σε καλωσορίσω να έρθεις στο Χιούστον για να κάνουμε επίσκεψη σε ένα από αυτά.
ΡΗΡ: Ένα ερώτημα για τις Θυγατέρες: Ποιος είναι ο ρόλος της Ελληνο-Αμερικανίδας μητέρας σήμερα;
Joanne Saltas: Οι Ελληνικής καταγωγής μητέρες στην Αμερική, είμαστε πολύ ευαισθητοποιημένες στο να γνωρίσουν τα παιδιά μας τον ελληνισμό. Το φροντίζουν αυτό παρά το ότι οι περισσότερες γυναίκες δουλεύουν έξω από το σπίτι τους και δεν τους μένει πολύς χρόνος ελεύθερος να ασχοληθούν όσο πολύ θα ήθελαν με τα παιδιά τους. Και πάλι, όμως, κάνουν το καλύτερο, προσπαθούν να εκμεταλλευθούν κάθε λεπτό για τα παιδιά τους, για να τους εξηγήσουν την ελληνική θρησκεία, την ελληνική κουλτούρα αν και πολλές από αυτές εξαρτώνται από εξωτερική βοήθεια για να πάρουν τα παιδιά τους ελληνική μόρφωση, έχουμε ελληνικά σχολεία, έχουμε ελληνικά προγράμματα. Έχουμε ομάδες ελληνικών παραδοσιακών χορών, έχουμε ομάδες νεότητας.
Με όλα αυτά η μητέρα, η οποία συνήθως είναι αυτή που καθοδηγεί τα παιδιά, τα οδηγεί προς το να μπαίνουν σ’ αυτού του είδους τις οργανώσεις. Ελπίζοντας ότι θα ενσωματωθούν με τους “Γιους του Περικλή” και τις “Παλλάδες της Αθηνάς”. Έτσι λοιπόν, είναι μια αποστολή που κάθε μητέρα έχει, το να λέει και να ελπίζει ότι τα παιδιά της θα μεγαλώσουν για να γίνουν παραγωγικοί πολίτες, γνωρίζοντας τις ελληνικές τους ρίζες. Ελπίζουν οι γονείς ότι τα παιδιά τους θα πάνε στο κολέγιο και θα πάρουν διπλώματα και είναι πολύ υπερήφανοι γι αυτό…
Υπάρχουν τόσοι πολλοί τομείς, π.χ. η ρίζα σε επιστήμες είναι ελληνική. Έτσι, λοιπόν, παρέχουν στα παιδιά τους αυτού του είδους τη γνώση ότι ο καθένας μαθαίνει όλες τις λέξεις της βιολογίας, ας πούμε, αλλά αυτός που ξέρει ελληνικά τα πάει πολύ καλά, αφού οι όροι είναι ελληνικοί. Το ίδιο στην ιατρική κλπ.
Σημειώστε ότι ακόμη και στο ποδόσφαιρο κατευθύνουν τα παιδιά τους σε ομογενειακές ποδοσφαιρικές ομάδες, αλλά τους μαθαίνουν και τις ελληνικές ομάδες και έτσι σχεδόν όλοι έχουν μία ελληνική ομάδα που υποστηρίζουν, ακόμη και εάν μένουν στην Αμερική…
Επομένως πιστεύω αυτό είναι το κύριο πράγμα που προσπαθούν να κάνουν οι ελληνοαμερικανίδες μητέρες, να επιτύχουν αυτή τη σύνδεση και να την διατηρήσουν δυναμικούς τους δεσμούς. Επομένως πιστεύω αυτή είναι η δυσκολία του ρόλου της Ελληνίδας γυναίκας στην Αμερική.
Κουζούνης: Μην παραλείπετε τον Έλληνα άνδρα (εάν ο άνδρας είναι Έλληνας και η γυναίκα δεν είναι, είναι το ίδιο πράγμα) γίνεται επιρροή κουλτούρας.
ΡΗΤ: Πιστεύετε με τους μεικτούς γάμους η ομογένεια χάνει ή κερδίζει άτομα;
Κουζούνης: Ναι, μπορούμε να το πούμε αυτό. Ότι, δηλαδή, κερδίζουμε κάποια άτομα. Να σας πω, σύμφωνα με με αριθμούς που δίνει η Εκκλησία, και που αφορούν ομογενείς που είναι εγγεγραμμένα μέλη της, πρέπει 0ι Ελληνοαμερικανοί να είναι 1.5 εκ. ψυχές. Πιστεύω, όμως, ότι είμαστε πολλοί περισσότεροι.
Η Εκκλησία προβάλλει τη συμμετοχή την εγγραφή, τους ανθρώπους που προσφέρουν στην Ενορία. Μου αρέσει ο όρος προσφορά. Εαν θέλεις να στηρίξεις την εκκλησία σου, προσφέρεις με οτιδήποτε μπορείς και όχι με τα αναγκαστικά 50 δολάρια ανά οικογένεια. Και έτσι είναι εύκολο να καθορίσει από αυτό τον αριθμό των εγγεγραμμένων σε αυτήν, τους ελληνοαμερικανούς, επειδή αυτός είναι ο γνωστός της αριθμός. Ο άγνωστος τώρα αριθμός ελληνοαμερικανών είναι όλοι αυτοί που δεν είναι εγγεγραμμένοι στις Εκκλησίες, είναι οι μεικτοί γάμοι.
Εάν θέλεις να υπολογίσεις και αυτούς που δεν έχουν άμεση σύνδεση με την Ορθόδοξη λατρεία, θα έλεγα ότι ο πληθυσμός είναι μεγαλύτερος από το 1.5 εκ. Να σας πω, επειδή γνωρίζω καθημερινά κόσμο στα αεροπλάνα, στα τρένα, στα ρεστοράν κλπ. συναντάς ανθρώπους που ούτε καν υποψιάζεσαι ότι έχουν ελληνική καταγωγή. Γνώρισα ένα δικαστή στο Χιούστον του Τέξας, όπου έχω μεγαλώσει και ζω περίπου 7ο χρόνια.
‘Ένας Έλληνας φίλος μου ο οποίος είναι ανακατεμένος με τα ομογενειακά κοινά, ακόμη πιο πολύ κι από μένα, μου είπε, Άντονυ, ο δικαστής Φίλιπς είναι Έλληνας. μιλάει λίγα Ελληνικά. Ο πατέρας του ήταν πολύ γνωστός στον πολύ καλό μου φίλο Τζίμυ Κριθαριώτη, ο οποίος δεν ήτανε συνδεδεμένος με την Ορθόδοξη Εκκλησία ούτε με την ΑΧΕΠΑ, αλλά γνωρίζονταν μεταξύ τους εξαιτίας της γενιάς, κοιταζόμαστε και αυτός είναι δικαστής και υπηρετεί στο Χιούστον του Τέξας, μισός Έλληνας έχει μείνει μακριά γιατί παντρεύτηκε μη Ελληνίδα. Eίναι έξω από την κοινότητα. Ε, ξέρετε πόσοι τέτοιοι ομογενείς είναι έξω από την Κοινότητα, την ΑΗΕΡΑ, την Εκκλησία;
Joanne Saltas: Όσον αφορά στην Εκκλησία, θέλω να προσθέσω ότι ίσως μένουν μακριά, αλλά γνωρίζουν πάντα το ελληνικό. Και όταν έχουν μια ευκαιρία ίσως να μην πάνε στην εκκλησία, αλλά όταν κάνουν κάποιο πάρτι στο σπίτι τους θέλουν να δείξουν τα ελληνικά φαγητά επομένως ακόμα κι αν υπάρχει ένας αριθμός από την εκκλησία υπάρχουν και άλλοι οι οποίοι ακολουθούν το δεσμό χωρίς να είναι συνδεδεμένοι με την Εκκλησιά, οπότε ο αριθμός αυτός μπορεί να διαφέρει.
ΡΗΡ: Τελικά μπορεί κανείς να υπολογίσει πόσοι ακριβώς είναι οι Ελληνοαμερικανοί;
Κουζούνης: Πληροφορηθήκαμε πριν χρόνια για μία καταστροφική έκρηξη ορυχείου η οποία έγινε το 1913. Περίπου 279 Ανθρακωρύχοι ήτανε μέσα όταν εξερράγη και από αυτούς 30 ήταν Έλληνες. Οπότε η ΑΧΕΠΑ έκανε μία παγκόσμια προσπάθεια να ειδοποιηθούν οι συγγενείς των ανθρώπων αυτών. Είχαμε μία σεμνή Τελετή ορθόδοξη, παρόλα αυτά και καθολικοί ήλθαν μαζί μας και από άλλα δόγματα και οδηγήσαμε τη συγκέντρωση στη μνήμη για τα 100 χρόνια από το τραγικό συμβάν, Υπήρξαν πολλές παρόμοιες τελετές σε όλη τη Δύση. Επομένως, να που σε κάθε συμβάν ανακαλύπτεις πολίτες που κανείς δεν γνώριζε πριν την ελληνική τους καταγωγή.
Αυτός είναι ένας άγνωστος κόσμος για τον οποίο μόνο οι συγγενείς τους στην Ελλάδα μπορεί να έχουν στοιχεία γιατί αν και άγνωστοι στην ξενιτιά, τους έστελναν -τότε- 5ο σεντς ή ένα δολάριο στην Ελλάδα, για να στηρίζουν την οικογένειά τους. Αυτοί θα γνωρίζουν εάν τους συνέβη οτιδήποτε, αν και πιστεύω πως ακόμη υπάρχουν άγνωστα θύματα για τους οποίους δεν μπορεί να γίνει ταυτοποίηση.
ΡΗΡ: Ποιές ενέργειες κάνει η ΑΗΕΡΑ για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα;
Κουζούνης: Τα Μάρμαρα είναι ένα protsect στα σκαριά. Πρόκειται να γράψουμε γράμματα, να κάνουμε επαφές στο Κογκρέσο, να κάνουμε παρεμβάσεις, δηλαδή να ασκήσουμε κάθε δυνατή πίεση που το κράτος μας μπορεί να ασκήσει στην μεγάλη Βρετανία…
Joanne Saltas: Οι επώνυμοι είναι μαζί μας. Θα παλαίψουμε και ίσως καταφέρουμε να αφήσουμε μια κληρονομιά στα παιδιά μας. Πάντως θα το προσπαθήσουμε.
http://PanhellenicPost.com
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
Η ΑΗΕΡΑ, η μεγαλύτερη και αρχαιότερη οργάνωση των ελληνικής καταγωγής Αμερικανών πολιτών, δεν επιθυμεί να μεταβληθεί σε “ομπρέλα” που θα στεγάσει όλες τις ομογενειακές οργανώσεις. Αυτό δήλωσε, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα της PanHellenic Post, ο Ύπατος Πρόεδρος της ΑΗΕΡΑ κ. Αντώνιος Κουζούνης (Anthony Kouzounis), που πρόσφατα βρέθηκε στην Αθήνα επικεφαλής ηγετικής αντιπροσωπείας της οργάνωσης. Η αντιπροσωπία είχε επαφές με την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της γενέτειρας.
Σε συνέντευξη, που από κοινού με την Ύπατη Πρόεδρο των “Θυγατέρων της Πηνελόπης” κυρία Ιωάννα Σάλτα (Joanne Saltas) παραχώρησε στην PanHellenic Post, ο Ύπατος Πρόεδρος κ. Κουζούνης δήλωσε ικανοποιημένος από τις συνεχιζόμενες προσπάθειες της ΑΗΕΡΑ να συνδράμει τη γενέτειρα στην δύσκολη οικονομική συγκυρία, αναφέρθηκε στις αρχές και τις αξίες που υπηρετεί η οργάνωση, μίλησε για την εξάπλωση της οργάνωσης στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο και ιχνογράφησε το τεράστιο έργο της.
Από την πλευρά της η κυρία Σάλτα, αναφέρθηκε στο ρόλο της ελληνοαμερικανίδας μητέρας και εξήρε τις προσπάθειές της να διατηρήσει την ελληνικότητα στα παιδιά της.
Και οι δύο υπεραμύνθηκαν των ιδρυτικών αξιών της ΑΗΕΡΑ κατά των διακρίσεων της διάδοσης της ελληνικής κουλτούρας και αναφέρθηκαν σε προσπάθειες που αναλαμβάνουν για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, αλλά και την εκτέλεση κάποιων έργων στη γενέτειρα.
Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης, έχει ως εξής: (Ελεύθερη μετάφραση από τα Αγγλικά).
ΡΗΡ: Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, επωφελήθηκε από την συνάντηση που είχατε πρόσφατα στο Μέγαρο Μαξίμου και έκανε δήλωση στον ελληνικό λαό καταδικάζοντας την Χρυσή Αυγή. Πώς σχολιάζετε το γεγονός;
Αντ. Κουζούνης (Ύπατος Πρόεδρος ΑΗΕΡΑ): Είμαστε ευτυχείς που συναντήσαμε τον Πρωθυπουργό, βεβαίως τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και άλλους υπουργούς της Κυβέρνησης. Το να απευθύνει παρουσία μας διάγγελμα στον ελληνικό λαό ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς ήτανε οπωσδήποτε τιμητικό. Έχω μία επίσημη θέση από την αρχή, από όταν η Χρυσή Αυγή καθιέρωσε, δυστυχώς, την παρουσία της και στην Νέα Υόρκη. Ο πρώην Πρόεδρός μας κ. Γροσομανίδης κατέθεσε μία πολύ ισχυρή δήλωση ότι δηλαδή, είμαστε κάθετα αντίθετοι σ΄ αυτού του είδους τις δραστηριότητες. Θα προσθέσω δε πως ιδιαίτερα το γεγονός ότι αυτό εμφανίζεται στην Ελλάδα, είναι ντροπιαστικό για τη δημοκρατία, σε μένα προσωπικά και βέβαια σε ολόκληρη την αδελφότητα της ΑΧΕΠΑ. Είμαστε αντίθετοι στις διακρίσεις.Τις αρχές αυτές τις έχουμε από την ίδρυση μας, το 1922. Αυτός, άλλωστε, ήτανε ο κύριος σκοπός για την δημιουργία της ΑΧΕΠΑ. Οι πρόγονοί μας έζησαν σε εποχές διακρίσεων και είχανε δύσκολα χρόνια στις διάφορες Πολιτείες της Αμερικής. Αυτός ήτανε ο λόγος για τον οποίο το Τάγμα της ΑΧΕΠΑ ιδρύθηκε. Δηλαδή για να καταπολεμήσει αυτού του είδους τις διακρίσεις. Επομένως δεν θα τις υπερασπισθούμε τώρα…
ΡΗΡ: Ποιος είναι ο ρόλος της ομογένειας στην οικονομική κρίση της γενέτειρας;
Κουζούνης: Οι Απόδημοι Έλληνες είναι εξαιρετικά υποστηρικτικοί και με κατανόηση και συμπόνια στις οικονομικές δυσκολίες τις οποίες ολόκληρο το ελληνικό έθνος αντιμετωπίζει τα τελευταία 5 χρόνια. Είμαστε αισιόδοξοι και πιστεύω ότι κατά κάποιο τρόπο το να αναγνωρίσεις το γεγονός ότι η οικονομική κατάσταση έχει φτάσει στο κατώτατο σημείο και πλέον βελτιώνεται, είναι θετικό. Η πρόσφατη δραστηριότητα ότι δηλαδή ένα δάνειο 8,3 δισ. ευρώ έχει επιδοθεί στην Ελλάδα, μου δείχνει ότι υπάρχει σεβασμός για τις θυσίες τις οποίες η κυβέρνηση και ολόκληρο το έθνος της Ελλάδας έχει κάνει, για να επαναφέρει την οικονομία από την κατώτατη θέση στην οποία βρέθηκε.
ΡΗΡ: Είσαστε ικανοποιημένοι από το ύψος της προσφοράς σας προς τους Έλληνες τούτη τη δύσκολη ώρα;
Κουζούνης: Πώς είναι δυνατόν να είμαστε ικανοποιημένοι όταν ακόμα βλέπουμε ανθρώπους να βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη; Δεν είμαστε ικανοποιημένοι. Γενικότερα, όμως, είμαστε ικανοποιημένοι με την προσφορά που είμαστε σε θέση να κάνουμε όπως νοσοκομεία, γηροκομεία, ή στήριξη σε άτομα που δυσκολεύτηκαν πολύ κατά την διέλευση των χρόνων. Πιστεύω ότι ακόμη υπάρχουν πολλά που μπορούμε να προσφέρουμε αυτή τη χρονική στιγμή. Δεν έχω ακριβώς κάποια ιδέα ποια θα είναι αυτή η βοήθεια, αλλά θα συνεχίσουμε να ‘έχουμε 6 ή 7 κοντέινερς με ιατρικό υλικό τα οποία συσκευάζονται στην Αμερική και τα αποστέλλουμε στην Ελλάδα. Το Πρόγραμμα αυτό θα συνεχισθεί.
Πρόσφατα βοηθήσαμε έμπρακτα στο Πρόγραμμα “Αποστολή” του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου. Είμαστε πολύ υπερήφανοι για αυτά που έχουμε καταφέρει τους τελευταίους 22 ή 23 μήνες.
Νομίζω πως καμία άλλη οργάνωση ή ατομικά έχει προσφέρει στο επίπεδο αυτής της υποστήριξης που η ΑΧΕΠΑ και οι Θυγατέρες της Πηνελόπης έχουν προσφέρει στους ανθρώπους. Είμαι πολύ σίγουρος ότι κανένας δεν έχει κάνει τόσα πολλά και γι αυτό είμαστε περήφανοι από το αποτέλεσμα.
ΡΗΡ: Ποιοι είναι οι στόχοι της ίδρυσης νέων Τσάπτερς σε Ευρώπη και Ελλάδα;
Κουζούνης: Οι στόχοι της ΑΗΕΡΑ παραμένουν ίδιοι, η διάδοση των ελληνικών ιδεών, η σωστή εκπαίδευση, το σχολείο. Όλα αυτά λοιπόν ακόμα είναι κατευθύνσεις των Τσάπτερς που έχουν ιδρυθεί στην Ευρώπη. Και όταν λέω Ευρώπη, η Ελλάδα είναι Ευρώπη. Τα τελευταία δύο χρόνια, έχω παρατηρήσει μία μικρή αλλαγή στην έκφραση του ελληνικού λαού. Πριν την είσοδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι συγγενείς μου έλεγαν: Θα πάμε στην Ευρώπη. Τώρα λένε, θα πάμε στο Παρίσι. Οπότε πιστεύω ότι η γενικότερη έκφραση του κόσμου αναγνωρίζει το γεγονός ότι πλέον δεν είμαστε διπολικοί και σκεφτόμαστε λιγότερο του στιλ δύση και ανατολή, διαίρεση. Έχουμε μικρότερη κρίση ταυτότητας. Έχουμε πλέον αποδεχθεί το γεγονός ότι είμαστε μέρος της Ευρώπης τώρα. Δεν μου αρέσει να κάνω διάκριση μεταξύ Ελλάδας και Ευρώπης όταν κάνουμε λόγο για τα Τσάπτερς επειδή ο στόχος τους είναι ο ίδιος με αυτούς των ΗΠΑ, του Καναδά κλπ. Ότι δηλαδή είμαστε υποστηρικτές των ελληνικών ιδεών.
Joanne Saltas, (Ανώτατη πρόεδρος «Θυγατέρων της Πηνελόπης»): Έτσι είναι. Αυτό είναι που αισθάνονται και οι Κόρες. Θέλουμε ο κόσμος να ξέρει ότι τα Τσάπτερς στην Ελλάδα -οι Κόρες της Πηνελόπης έχουν 16 Τσαπτερς- και θέλουμε να ξέρουν οι Έλληνες ότι προβάλλοντας τον ελληνισμό, προωθώντας την φιλανθρωπία, την Εκπαίδευση σε όλες μας τις αποσκευές είναι ακριβώς αυτό το οποίο θέλουμε να δουν οι γυναίκες οι οποίες γίνονται μέλη στα Τσάπτερς και κάνουν μια πολύ καλή δουλειά. Τα Τσάπτερς των Θυγατέρων δρουν περισσότερο σε ένα τοπικό και κοινωνικό επίπεδο και βοηθούν εκεί που μπορούν ειδικά σ΄αυτό που είπε και ο Άντονι, δηλαδή στην αντιμετώπιση της κρίσης και στην ανάγκη για τροφή- Τα Τσάπτερς μας εντοπίζουν. αναγνωρίζουν ακριβώς εκείνες τις συγκεκριμένες ανάγκες που υπάρχουν. Βρίσκουν ομογενείς στις πόλεις τους και βοηθούν να ενωθούν με τις ρίζες τους…
ΡΗΡ: Θα βλέπατε την ΑΗΕΡΑ ως οργάνωση-Ομπρέλα της Ομογένειας;
Κουζούνης: Όχι. Είμαστε μία ανεξάρτητη οργάνωση και δεν έχω σκοπό να γίνω ομπρέλα για όλες τις οργανώσεις. Τα τοπικά σωματεία πρέπει να παραμείνουν τοπικά και να παρέχουν μία πολύ καλή υπηρεσία στον κόσμο της περιοχής την οποία εκπροσωπούν…
Joanne Saltas Συμφωνώ με τον Άντονυ…
ΡΗΡ: Ποια είναι η άποψή σας για το ΣΑΕ;
Κουζούνης: Το ΣΑΕ είναι ένα πολιτικά εκλεγμένος και υποστηριζόμενος οργανισμός και πιστεύω ότι έχει το ρόλο του, δεν το αμφισβητώ αυτό και πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος ο οποίος δουλεύει εκπροσωπώντας την Κυβέρνηση της Ελλάδας. Δεν μπορούμε να είμαστε στην ίδια συχνότητα με αυτούς επειδή με τον τρόπο που τους αντιλαμβάνομαι είναι μια προέκταση της ελληνικής κυβέρνησης. Δεν συμπίπτουμε πολιτικά σ΄αυτό το πράγμα.
ΡΗΡ: Ποια είναι η αποστολή της ΑΗΕΡΑ σήμερα;
Κουζούνης: Το καινούργιο σύστημα στόχων που έχει αναπτύξει ο κόσμος στις ΗΠΑ, είναι η ελληνική συνείδηση της τρίτης και τέταρτης γενιάς της διασποράς, η οποία διακατέχεται εν πολλοίς από το ίδιο πάθος και την ίδια κατεύθυνση που είχαμε εμείς. - Εμείς γερνάμε και πρέπει να μεταλαμπαδεύσουμε αυτό το πνεύμα στην επόμενη -τη νεώτερη- γενιά. Και, κατά τη γνώμη μου, είναι μία δύσκολη αποστολή να ενσταλλάξουμε στην νεώτερη γενιά σήμερα – η οποία είναι αποκομμένη από τις ρίζες τους-να έχουμε τα ίδια σχέδια όνειρα και δράσεις που έχουμε εμείς.
Joanne Saltas: Πιστεύω ότι ο στόχος είναι αυτός γενικά. Είμαστε μια χαρούμενη οικογένεια οι “Κόρες της Πηνελόπης”, ακολουθούμε τις ίδιες βάσεις και στόχος μας είναι να κάνουμε σίγουρο ότι, όπως προαναφέρθηκε, οι τρίτες μας γενιές μπορούν ακόμα να καταλάβουν τις ρίζες και τη σημασία της κουλτούρας, της γλώσσας και τη σημασία της φιλανθρωπίας τα οποία ξεκίνησαν εδώ, στην Αθήνα.
Κουζούνης: -Έχω την τιμή να έχω μέλος 4ης γενιάς, στο Τσάπτερ μου στο Χιούστον του Τέξας, του οποίου ο προπάππους ήταν μετανάστης, ο παππούς του ήταν πολύ ενεργό μέλος στην οργάνωση και του οποίοι οι γονείς ήταν πολύ υποστηρικτικοί και είχαν ενσταλάξει στα παιδιά την ελληνική Παιδεία. Έχουν κατακτήσει λοιπόν με επιτυχία την εκπαίδευσή τους, είτε στα Οικονομικά, είτε στη Δικαστική, είτε στη Νομική και Μηχανική είναι τώρα μέλη του Τσάπτερ μου.
Έτσι, έχω την πρόκληση λοιπόν να ενσταλάξω σε αυτούς τους νεαρούς, άνδρες και γυναίκες, που γίνονται μέλη των Θυγατέρων, ότι πρέπει να συνεχίσουν την προσπάθεια που εμείς , δεύτερη γενιά, έχουμε χαράξει. Η δεύτερη πρόκληση που υπάρχει είναι να επικοινωνήσεις τα έργα τα οποία κάνουμε. οι Θυγατέρες, η ΑΗΕΡΑ κλπ.
Δυστυχώς, το έργο μας δεν είναι ευρέως γνωστό, παγκοσμίως. Είμαστε υπερήφανοι για το γεγονός ότι εσύ με το Panhellenic Post, έχεις ενδιαφέρον για το έργο της ΑΗΕΡΑ. Είμαστε χαρούμενοι ότι χάρη στο ενδιαφέρον σου είμαστε σε θέση να σου μεταδώσουμε και τις επιδιώξεις αλλά και τα έργα και τις εν γένει δραστηριότητες της ΑΗΕΡΑ. Όπως σας είπα, είναι πολύ λίγο γνωστό το έργο της ΑΧΕΠΑ διεθνώς, αλλά εμείς είμαστε υπερήφανοι για τον εαυτό μας, γι αυτά που έχουμε καταφέρει. Και τα οποία είναι πολλά και σημαντικά. Είναι πολύ δύσκολο να τα απαριθμήσεις όλα, ένα προς ένα, ή τα μοιραστείς με άλλους, ακόμα και μέσα στην ίδια την οργάνωση.
Ξέρετε, εάν υπάρχει κάτι το οποίο μπορεί να με αναστατώσει είναι να με ρωτήσει κάποιος ποια είναι και τι έχει κάνει η ΑΗΕΡΑ. Και αυτός ενδεχομένως να είναι μέλος της κοινότητας και να έχει πιθανότατα κερδίσει ο ίδιος, τα παιδιά ή τα εγγόνια του από τη στήριξή μας ή τις υποτροφίες που μοιράζουμε, και να έχει το θράσος να μου πει ειρωνικά: τι έχει κάνει η ΑΗΕΡΑ!
Joanne Saltas: Θέλω να προσθέσω πως η ΑΗΕΡΑ έχει πολλή ενεργή παρουσία στις κοινότητες. Χτίζει εκκλησίες, έχουμε ένα τεράστιο πρόγραμμα στέγασης ηλικιωμένων το οποίο έχει τελειώσει. Δεν είναι μόνον αυτό. Φτιάχνουμε νοσοκομεία και στην Ελλάδα, βοηθάμε εκεί με χίλιους τρόπους, να σας πω ενδεικτικά κάτι που ο πολύς ο κόσμος δεν το γνωρίζει ούτε και στην Ελλάδα. Το άγαλμα-μνημείο του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες είναι έργο της ΑΗΕΡΑ. Οπότε, καταλαβαίνετε, είναι λίγο εκνευριστικό για μας να υπάρχουν άνθρωποι που λένε: και τι κάνει η ΑΗΕΡΑ. Αλλά γι αυτό αναλαμβάνουμε εμείς το βάρος της ευθύνης και λέμε ότι φταίμε που δεν έχουμε επικοινωνήσει αρκετά καλά το έργο αυτό…
Οπότε, ευκαιρίες σαν κι αυτή που μας προσφέρετε κύριε Μαλασπίνα, είναι πολύτιμες. Ειδικά με το τρόπο που τα μέσα μαζικής επικοινωνίας λειτουργούν σήμερα, η νεώτερη γενιά ίσως κάνει αναζήτηση στο google και ίσως τη συναντήσει ή διαβάσει αυτή τη συνέντευξη και δει τι είναι αυτό για το οποίο γράφετε. Ίσως καταλάβει ακόμη τι σημαίνει η προσπάθειά σου να στήσεις ή να κάνεις ευρέως γνωστή μία “on line” εφημερίδα. Αυτό είναι κάτι το οποίο ταιριάζει πολύ καλά με τα σχέδιά μας για επικοινωνιακές προσπάθειες. Να ανοίξουμε πόρτες σε περισσότερο κόσμο, ώστε να μάθει τι είναι αυτό που κάνουμε στην ΑΗΕΡΑ.
Κουζούνης: Θέλω να προσθέσω, για να αντιληφθούν οι αναγνώστες σας το εύρος της προσπάθειας που κάνουμε στην ΑΗΕΡΑ, ότι σε πρόσφατη επίσκεψή μας στο Ουάσιγκτον DC, στο Κογκρέσο, όπου συζητάμε με τους δικούς μας εκπροσώπους της περιφέρειάς μας, ένα από τα μέλη, που είναι από τη δική μου περιοχή, Χιούστον Τέξας, είναι μέλος του τουρκικού λόμπι και όχι του ελληνικού! Του ζητήθηκε, λοιπόν, να γίνει μέλος μας, να ενωθεί με το ελληνικό. Το επιχείρημα – “κλειδί” το οποίο παρουσιάσαμε σ’ αυτό το πρόσωπο ήταν το γεγονός ότι είχαμε πλήρες πρόγραμμα στέγασης ηλικιωμένων πολιτών.
Πόσοι από αυτούς τους ανθρώπους αδυνατούν να πληρώσουν, πόσοι από αυτούς δεν έχουνε ούτε μια δεκάρα τσακιστή; Ε, εμείς παρέχουμε σ’ αυτούς τους ηλικιωμένους πολίτες της Κοινότητας ό,τι χρειάζονται και σημείωσε το αυτό, θα σε καλωσορίσω να έρθεις στο Χιούστον για να κάνουμε επίσκεψη σε ένα από αυτά.
ΡΗΡ: Ένα ερώτημα για τις Θυγατέρες: Ποιος είναι ο ρόλος της Ελληνο-Αμερικανίδας μητέρας σήμερα;
Joanne Saltas: Οι Ελληνικής καταγωγής μητέρες στην Αμερική, είμαστε πολύ ευαισθητοποιημένες στο να γνωρίσουν τα παιδιά μας τον ελληνισμό. Το φροντίζουν αυτό παρά το ότι οι περισσότερες γυναίκες δουλεύουν έξω από το σπίτι τους και δεν τους μένει πολύς χρόνος ελεύθερος να ασχοληθούν όσο πολύ θα ήθελαν με τα παιδιά τους. Και πάλι, όμως, κάνουν το καλύτερο, προσπαθούν να εκμεταλλευθούν κάθε λεπτό για τα παιδιά τους, για να τους εξηγήσουν την ελληνική θρησκεία, την ελληνική κουλτούρα αν και πολλές από αυτές εξαρτώνται από εξωτερική βοήθεια για να πάρουν τα παιδιά τους ελληνική μόρφωση, έχουμε ελληνικά σχολεία, έχουμε ελληνικά προγράμματα. Έχουμε ομάδες ελληνικών παραδοσιακών χορών, έχουμε ομάδες νεότητας.
Με όλα αυτά η μητέρα, η οποία συνήθως είναι αυτή που καθοδηγεί τα παιδιά, τα οδηγεί προς το να μπαίνουν σ’ αυτού του είδους τις οργανώσεις. Ελπίζοντας ότι θα ενσωματωθούν με τους “Γιους του Περικλή” και τις “Παλλάδες της Αθηνάς”. Έτσι λοιπόν, είναι μια αποστολή που κάθε μητέρα έχει, το να λέει και να ελπίζει ότι τα παιδιά της θα μεγαλώσουν για να γίνουν παραγωγικοί πολίτες, γνωρίζοντας τις ελληνικές τους ρίζες. Ελπίζουν οι γονείς ότι τα παιδιά τους θα πάνε στο κολέγιο και θα πάρουν διπλώματα και είναι πολύ υπερήφανοι γι αυτό…
Υπάρχουν τόσοι πολλοί τομείς, π.χ. η ρίζα σε επιστήμες είναι ελληνική. Έτσι, λοιπόν, παρέχουν στα παιδιά τους αυτού του είδους τη γνώση ότι ο καθένας μαθαίνει όλες τις λέξεις της βιολογίας, ας πούμε, αλλά αυτός που ξέρει ελληνικά τα πάει πολύ καλά, αφού οι όροι είναι ελληνικοί. Το ίδιο στην ιατρική κλπ.
Σημειώστε ότι ακόμη και στο ποδόσφαιρο κατευθύνουν τα παιδιά τους σε ομογενειακές ποδοσφαιρικές ομάδες, αλλά τους μαθαίνουν και τις ελληνικές ομάδες και έτσι σχεδόν όλοι έχουν μία ελληνική ομάδα που υποστηρίζουν, ακόμη και εάν μένουν στην Αμερική…
Επομένως πιστεύω αυτό είναι το κύριο πράγμα που προσπαθούν να κάνουν οι ελληνοαμερικανίδες μητέρες, να επιτύχουν αυτή τη σύνδεση και να την διατηρήσουν δυναμικούς τους δεσμούς. Επομένως πιστεύω αυτή είναι η δυσκολία του ρόλου της Ελληνίδας γυναίκας στην Αμερική.
Κουζούνης: Μην παραλείπετε τον Έλληνα άνδρα (εάν ο άνδρας είναι Έλληνας και η γυναίκα δεν είναι, είναι το ίδιο πράγμα) γίνεται επιρροή κουλτούρας.
ΡΗΤ: Πιστεύετε με τους μεικτούς γάμους η ομογένεια χάνει ή κερδίζει άτομα;
Κουζούνης: Ναι, μπορούμε να το πούμε αυτό. Ότι, δηλαδή, κερδίζουμε κάποια άτομα. Να σας πω, σύμφωνα με με αριθμούς που δίνει η Εκκλησία, και που αφορούν ομογενείς που είναι εγγεγραμμένα μέλη της, πρέπει 0ι Ελληνοαμερικανοί να είναι 1.5 εκ. ψυχές. Πιστεύω, όμως, ότι είμαστε πολλοί περισσότεροι.
Η Εκκλησία προβάλλει τη συμμετοχή την εγγραφή, τους ανθρώπους που προσφέρουν στην Ενορία. Μου αρέσει ο όρος προσφορά. Εαν θέλεις να στηρίξεις την εκκλησία σου, προσφέρεις με οτιδήποτε μπορείς και όχι με τα αναγκαστικά 50 δολάρια ανά οικογένεια. Και έτσι είναι εύκολο να καθορίσει από αυτό τον αριθμό των εγγεγραμμένων σε αυτήν, τους ελληνοαμερικανούς, επειδή αυτός είναι ο γνωστός της αριθμός. Ο άγνωστος τώρα αριθμός ελληνοαμερικανών είναι όλοι αυτοί που δεν είναι εγγεγραμμένοι στις Εκκλησίες, είναι οι μεικτοί γάμοι.
Εάν θέλεις να υπολογίσεις και αυτούς που δεν έχουν άμεση σύνδεση με την Ορθόδοξη λατρεία, θα έλεγα ότι ο πληθυσμός είναι μεγαλύτερος από το 1.5 εκ. Να σας πω, επειδή γνωρίζω καθημερινά κόσμο στα αεροπλάνα, στα τρένα, στα ρεστοράν κλπ. συναντάς ανθρώπους που ούτε καν υποψιάζεσαι ότι έχουν ελληνική καταγωγή. Γνώρισα ένα δικαστή στο Χιούστον του Τέξας, όπου έχω μεγαλώσει και ζω περίπου 7ο χρόνια.
‘Ένας Έλληνας φίλος μου ο οποίος είναι ανακατεμένος με τα ομογενειακά κοινά, ακόμη πιο πολύ κι από μένα, μου είπε, Άντονυ, ο δικαστής Φίλιπς είναι Έλληνας. μιλάει λίγα Ελληνικά. Ο πατέρας του ήταν πολύ γνωστός στον πολύ καλό μου φίλο Τζίμυ Κριθαριώτη, ο οποίος δεν ήτανε συνδεδεμένος με την Ορθόδοξη Εκκλησία ούτε με την ΑΧΕΠΑ, αλλά γνωρίζονταν μεταξύ τους εξαιτίας της γενιάς, κοιταζόμαστε και αυτός είναι δικαστής και υπηρετεί στο Χιούστον του Τέξας, μισός Έλληνας έχει μείνει μακριά γιατί παντρεύτηκε μη Ελληνίδα. Eίναι έξω από την κοινότητα. Ε, ξέρετε πόσοι τέτοιοι ομογενείς είναι έξω από την Κοινότητα, την ΑΗΕΡΑ, την Εκκλησία;
Joanne Saltas: Όσον αφορά στην Εκκλησία, θέλω να προσθέσω ότι ίσως μένουν μακριά, αλλά γνωρίζουν πάντα το ελληνικό. Και όταν έχουν μια ευκαιρία ίσως να μην πάνε στην εκκλησία, αλλά όταν κάνουν κάποιο πάρτι στο σπίτι τους θέλουν να δείξουν τα ελληνικά φαγητά επομένως ακόμα κι αν υπάρχει ένας αριθμός από την εκκλησία υπάρχουν και άλλοι οι οποίοι ακολουθούν το δεσμό χωρίς να είναι συνδεδεμένοι με την Εκκλησιά, οπότε ο αριθμός αυτός μπορεί να διαφέρει.
ΡΗΡ: Τελικά μπορεί κανείς να υπολογίσει πόσοι ακριβώς είναι οι Ελληνοαμερικανοί;
Κουζούνης: Πληροφορηθήκαμε πριν χρόνια για μία καταστροφική έκρηξη ορυχείου η οποία έγινε το 1913. Περίπου 279 Ανθρακωρύχοι ήτανε μέσα όταν εξερράγη και από αυτούς 30 ήταν Έλληνες. Οπότε η ΑΧΕΠΑ έκανε μία παγκόσμια προσπάθεια να ειδοποιηθούν οι συγγενείς των ανθρώπων αυτών. Είχαμε μία σεμνή Τελετή ορθόδοξη, παρόλα αυτά και καθολικοί ήλθαν μαζί μας και από άλλα δόγματα και οδηγήσαμε τη συγκέντρωση στη μνήμη για τα 100 χρόνια από το τραγικό συμβάν, Υπήρξαν πολλές παρόμοιες τελετές σε όλη τη Δύση. Επομένως, να που σε κάθε συμβάν ανακαλύπτεις πολίτες που κανείς δεν γνώριζε πριν την ελληνική τους καταγωγή.
Αυτός είναι ένας άγνωστος κόσμος για τον οποίο μόνο οι συγγενείς τους στην Ελλάδα μπορεί να έχουν στοιχεία γιατί αν και άγνωστοι στην ξενιτιά, τους έστελναν -τότε- 5ο σεντς ή ένα δολάριο στην Ελλάδα, για να στηρίζουν την οικογένειά τους. Αυτοί θα γνωρίζουν εάν τους συνέβη οτιδήποτε, αν και πιστεύω πως ακόμη υπάρχουν άγνωστα θύματα για τους οποίους δεν μπορεί να γίνει ταυτοποίηση.
ΡΗΡ: Ποιές ενέργειες κάνει η ΑΗΕΡΑ για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα;
Κουζούνης: Τα Μάρμαρα είναι ένα protsect στα σκαριά. Πρόκειται να γράψουμε γράμματα, να κάνουμε επαφές στο Κογκρέσο, να κάνουμε παρεμβάσεις, δηλαδή να ασκήσουμε κάθε δυνατή πίεση που το κράτος μας μπορεί να ασκήσει στην μεγάλη Βρετανία…
Joanne Saltas: Οι επώνυμοι είναι μαζί μας. Θα παλαίψουμε και ίσως καταφέρουμε να αφήσουμε μια κληρονομιά στα παιδιά μας. Πάντως θα το προσπαθήσουμε.
Από αριστερά Ο Ύπατος Πρόεδρος της AHEPA Anthony Kouzounis, ο εκδότης της PHP Χρήστος Μαλασπίνας και η Grand President of Daughters of Penelope Joanne Saltas