«Οι επόμενες εβδομάδες θα είναι οι πιο κρίσιμες για την Ευρώπη μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Το αποτέλεσμα των εκλογών σε μια μικρή χώρα μπορεί δυνητικά να πυροδοτήσει οικονομικά γεγονότα που θα πάνε την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση 50 χρόνια πίσω και θα βυθίσουν την ήπειρο σε μια παρατεταμένη τραπεζική κρίση και την αντίστοιχη ύφεση. Ή, εναλλακτικά, οι ευρωπαίοι ηγέτες, ιδίως η Γερμανία, θα μπορέσουν να βρουν τους πόρους και την φαντασία για την μεταρρύθμιση της ευρωζώνης», γράφει ο «Guardian» σε κύριο άρθρο του.
Η βρετανική εφημερίδα εκτιμά ότι, όποιος και αν σχηματίσει κυβέρνηση στην Ελλάδα,«θα χρειαστεί μια νέα συμφωνία από την ΕΕ και το ΔΝΤ αν δεν θέλει να πάψει να πληρώνει η Ελλάδα τους διεθνείς πιστωτές της και να αποχωρήσει από το ευρώ». Όμως «μέχρι σήμερα, η Γερμανία και η ΕΕ αρνούνται να κάνουν πίσω» τονίζοντας ότι «όποιος και αν εκλεγεί, πρέπει να εφαρμόσει το επίπονο μνημόνιο».
Εξηγεί την στάση των Βρυξελλών και του Βερολίνου παραλληλίζοντας την σημερινή κατάσταση της Ελλάδας με εκείνη της τράπεζας Lehman Brothers που κατέρρευσε το 2008. «Το ερώτημα είναι αν η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα αποδειχθεί μια άλλη Lehman» συνεχίζει και συμβουλεύει τη Γερμανία «να μην ρίξει λεφτά για να σώσει μια κακοδιαχειριζόμενη χώρα» ενώ την Ελλάδα «να καταπιεί το φάρμακο _ 25% πτώση του ΑΕΠ, κατάρρευση του επιπέδου διαβίωσης και ανεργία νέων στο 50% _ και να μεταρρυθμίσει τις οικονομικές της δομές». Ο «Guardian» δεν έχει καμία αμφιβολία για το τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα: «Μεταρρύθμιση και λιτότητα είναι ο μόνος δρόμος, τόσο ηθικά όσο και οικονομικά».
Η βρετανική εφημερίδα αναφέρεται στη «νέα πραγματικότητα» που υπάρχει στην ελληνική πολιτική: «ο φόβος μερικών ότι το εύθραυστο ακόμη ελληνικό κράτος και η δημοκρατία μπορεί να υποκύψουν στις σκοτεινές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας, ένα αμάλγαμα νεοφασιστικής δεξιάς, στοιχείων της αστυνομίας και των ενόπλων δυνάμεων, ακόμη και του οργανωμένου εγκλήματος».
Θεωρεί ότι οι ελληνικές εκλογές πρέπει να αποτελέσουν αφορμή για αλλαγές στην ΕΕ. Ανάμεσα σε εκείνες που προτείνει για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης ειδικότερα είναι: «να παραγραφεί μέρος του ελληνικού χρέους, να υιοθετηθεί μορατόριουμ σε περαιτέρω περικοπές μισθών και να προσφερθεί η ευκαιρία αναζωογόνησης της οικονομίας μέσω μιας σειράς διαρθρωτικών έργων χρηματοδοτούμενων από μια διευρυμένη Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων». Ζητά μια «στρατηγική ανάπτυξης» για την Ελλάδα η οποία «θα εφαρμοστεί αφού εγκριθεί από την ευρωπαϊκή Επιτροπή». Για τις ελληνικές τράπεζες, πιστεύει ότι «πρέπει να μπορούν να συμμετάσχουν σε μια νέα ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση». Και καταλήγει ότι «η Ελλάδα χρειάζεται κάτι που να μοιάζει με σχέδιο Μάρσαλ παρά περισσότερη λιτότητα».
phgh TO BHMA
