Panhellenic Post - The Online Newspaper of Hellenism
http://PanhellenicPost.com
http://PanhellenicPost.com
Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας
Τελικά, πόσο μικρός έχει γίνει ο κόσμος, ο -κατά Ελύτη- μέγας! Ταξιδεύοντας σήμερα προς Αθήνα, με τον Ηλεκτρικό, συνάντησα έναν ακόμη Έλληνα ομογενή από τη Βοστώνη αυτός. Τις προάλλες, πάλι στον ίδιο μεταφορικό μέσον, είχα συναπαντηθεί με μία ομογενή από την Νέα Υόρκη! Τον Ιούνιο είχα δει δυό-τρεις και πάλι τον Ιούλιο και πάει λέγοντας…
Μέσα στο λεωφορείο, γραμμή Φρεαττύδα-Πλατεία Καραϊσκάκη, δεν πάει πολύς καιρός που είχα γνωριστεί με άλλον ομογενή από την Καλιφόρνια. Μιλάμε σχεδόν σε κάθε λεωφορείο θα υπάρχει και ένας ομογενής! Πρόσφατα, δύο κυρίες, ομογενείς από την Αυστραλία (Σίδνεϊ αν θυμάμαι καλά) είχαν γνωριστεί μεταξύ τους τυχαία και συζητούσαν του καλού καιρού μέσα στο ίδιο λεωφορείο! Έχει γίνει τόσο συχνό το φαινόμενο να “σκοντάφτεις” πάνω σε ομογενή που ερχεται για τις διακοπές του, που σκέφτομαι σοβαρά να τυπώσω κάρτες με το Panhellenicpost.com και να τους τις μοιράζω, ώστε να διαφημίσω την ιστοσελίδα δωρεάν σε Αμερική και Αυστραλία, γιατί επί πληρωμή…
Τώρα, θα πείτε, όποια πόλη του κόσμου και να επισκεφθείς, όλο και πάνω σε κάποιο Έλληνα ή σε απόγονο Έλληνος θα πέσεις, το να συναντάς ομογενείς στην Αθήνα είναι περίεργο; Όχι καθόλου. Και να έρχεσθε όλο και συχνότερα, όλο και περισσότεροι!
Αν σχολιάζω το θέμα είναι γιατί μου προξενεί εντύπωση το γεγονός ότι δείχνετε να μην είσαστε απελευθερωμένοι στην ίδια την πατρίδα σας!.. Σαν να φοβάστε μήπως και παρεξηγηθείε αν πείτε την γνώμη σας, που καθώς από μακριά βλέπετε τα γεγονότα, φυσικό και επόμενο είναι να εχετε μορφώσει μια διαφορετική αντίληψη…
Μου έχει ξανατύχει. Ας δούμε το σημερινό περιστατικό. Ο ομογενής από τη Βοστώνη (αργότερα το έμαθα) καθότανε στο κάθισμα του Ηλεκτρικού, έχοντας στα πόδια του ένα τσανάκι χειρός. Γύρο του είχε φουντώσει για καλά η κουβέντα, που περιστρέφονταν γιατί άλλο, για τα μνημόνια, τα μέτρα, τις ευθύνες των πολιτικών, την έλλειψη χρήματος…
Ένας έλεγε για τους πολιτικούς που έκλεψαν το χρήμα. Άλλος έβριζε τους ευρωπαίους που θέλουν να μας εξοντώσουνε. Κάποιος τρίτος τα είχε με τους Εβραίους που …δημιούργησαν την κρίση για να μας αφανίσουν -άγνωστο για ποιόν ακριβώς λόγο- από προσώπου γης, λες και άλλο καημό δεν έχουν στο Ισραήλ, παρά το πως θα “γλυτώσουν ” από τους Έλληνες! και τι τους κάναμε; Σώσαμε όσους μπορέσαμε και επομένως και αυτοί γι αυτό πρέπει κανονικά να μας εκτιμούν. Αλλά η ρητορία έχει τους δικούς της κανόνες…
Από Πειραιά είχαμε φθάσει ήδη Παλαιό Φάληρο και μέχρι το Μοσχάτο η κουβέντα είχε “φουντώσει” για τα καλά! Ο ομογενής μας παρακολουθούσε την -ο Θεός να την κάνει- συζήτηση δίχως να μιλάει. Έμοιαζε φοβισμένος. Σαν να σκεφτότανε: Ας μην μπλεχτώ τώρα στην κουβέντα… Μόνο κάπου – κάπου ένα σχεδόν αδιόρατο μάλλον αποδοκιμαστικό μειδίαμα ζωγραφίζονταν στο πρόσωπό του, σημάδι ότι διαφωνούσε με ό,τι άκουγε…
Ώσπου ένας ακόμη επιβάτης, σιωπηλός κι αυτός μέχρι τότε, αποφάσισε να παρέμβει στην κουβέντα.
-Καλά τα λέτε, αλλά για σταθείτε βρε παιδιά, για όλα μας φταίνε οι ξένοι; Εμείς δεν φταίμε πουθενά; Όλα τα έφαγαν οι πολιτικοί; Εμείς τι κάναμε;
Έπεσαν να τον φάνε ζωντανό και αυτό καθόλου τρόπος του λέγειν…
-Α, για γιαυτό δεν μιλούσες τόση ώρα, ρε φίλε, του “σφύριξε” κάποιος σαν να ήτανε από χρόνια φιλαράκια πρώτα! Του κυκλώματος είσαι και συ και δεν μας το λες; Είσαι με αυτούς που λένε “μαζί τα φάγαμε”; Ε, λοιπόν, μόνοι σας τα φάγατε. Εμείς μόνον πληρώνουμε το λογαριασμό! του πεταξε πραγματικά θυμωμένα.
Μάταια προσπάθησε να τους πείσει ότι και ο λαός έχει ευθύνες, όχι μόνο γιατί εκλέγει τους συγκεκριμένους αλλά γιατί κρύβει εισοδήματα, ζει πάνω από τις παραγωγικές του δυνατότητες και με άλλα τέτοια λογοκοφανή επιχειρήματα.
‘Ενας αυτός, τρεις οι άλλοι, πώς να τα βγάλει πέρα; Και να οι “κακοί” Αμερικανοί, και δώστου η “σκύλα” η Μέρκελ, και από κει ο μπήξε από την άλλη ο δείξε. Ήταν τότε ακριβώς που ο ομογενής μας από τη Βοστόνη αποφάσισε να εκφέρει την άποψή του: Εκ πεποιθήσεως ή εξ συμπτώσεως βρέθηκε η γνώμη του να είναι τευτόσημη με την γνώμη του αγνώστου:
-Φταίει και ο λαός για το σημερινό χάλι, είπε. Ε, ποιός είδε το Θεό και δεν τον εφοβήθηκε!
-Τι μας λες μπάρμπα, από που ήλθες εσύ; Από τον Άρη και δεν ξέρεις τί γίνεται εδώ;
-Όχι, από την Αμερική έχω έλθει…
-Αμ, αυτά σας λένε στο Αμέρικα; πετάγετε ένας άλλος.
-Βέβαια, τέτοια προπαγάνδα τους κάνουν, αποφαίνεται ο τρίτος…
Πριν δοθεί συνέχεια στον “καβγά” ο άγνωστος ρώτησε τον ομογενή από που είναι κλπ.
-Δεν μιλούσες και συ τόση ώρα, του λέει, γιατί;
-Τι να πω, απαντά ο ομογενής μας. Εδώ οι άνθρωποι, από τα προβλήματα, έχουν χάσει τη λογική τους…
Εδώ έκανε το λάθος. Ποτέ ΔΕΝ είχαν λογική!
Χωριστήκαμε με τον ομογενή από την Βοστώνη. Κάρτα (μία!) του δώσαμε. Ας ελπίσουμε να της κάνει ¨καλή¨και “πολύ” χρήση…
