Panhellenic Post - The Online Newspaper of Hellenism
http://PanhellenicPost.com
http://PanhellenicPost.com
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
Το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Ταξίαρχου ε.α. Π. Λεονάρδου περί Απόδημου Ελληνισμού, εμπεριέχει πολλές και χρήσιμες αλήθειες. Ξεκινά, όμως, από μία εσφαλμένη –ας μας επιτραπεί ο όρος- παραδοχή. Ότι, δηλαδή, <<η αναγνώριση από τις ΗΠΑ του κράτους των Σκοπίων με το Συνταγματικό του όνομα «Μακεδονία» απέδειξε, μεταξύ των άλλων, την παρακμή της επιρροής του Ελληνικού Lobby, όχι μόνο στη χώρα αυτή, αλλά και διεθνώς>>.
Δεν πρόκειται περί αυτού. Αν πρέπει να μιλήσουμε για «παρακμή», τότε αυτή πρέπει να αναζητηθεί στην πολιτική της Ελληνικής Κυβέρνησης η οποία για μη εμφανή λόγο, αλλά με εμφανές αποτέλεσμα ( Causa latet, vis est notissima) είχε σπεύσει το 1993 να αναγνωρίσει τα Σκόπια με την ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας». Με την ενέργειά της αυτή η Αθήνα αχρήστεψε τον επιτυχή χειρισμό της οργανωμένης ομογένειας, η οποία είχε αποσπάσει γραπτή δήλωση – δέσμευση του νέου (τότε) προέδρου Μπιλ Κλίντον ότι «ποτέ η Αμερική δεν θα αναγνωρίσει τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία»…
Παράλληλα αποστέρησε τους απόδημους και τους ομογενείς από αξιόπιστα επιχειρήματα. Απόδειξη, όταν Έλληνας Αξιωματικός τιμημένος από την Αυστραλία τής επέστρεψε τα παράσημά του, επειδή “αναγνώρισε τα Σκόπια με ονομασία που εμπεριείχε τη λέξη Μακεδονία” (π.ΓΔΜ), η κυβέρνηση της Καμπέρας του απάντησε σε επίσημη επιστολή: “Βαθειά μας λυπεί το γεγονός (…) Αλλά εμείς δεν εκάναμε τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από του να αναγνωρίσουμε τα Σκόπια με το όνομα που τα αναγνώρισε η Ελλάδα”!
Από τις λοιπές, πράγματι εύστοχες, παρατηρήσεις του αρθρογράφου, θα απομονώσουμε ορισμένες που, κατά την άποψή μας, προσφέρονται για «διπλή» ανάγνωση.
1. «Η Ορθοδοξία, η οποία μαζί με τον Απόδημο Ελληνισμό συνυπάρχουν και λειτουργούν έτσι ώστε η μεν Ορθοδοξία να αναδεικνύει τον Ελληνισμό, ο δε Ελληνισμός να στηρίζει την Ορθοδοξία. Είναι γενικότερη διαπίστωση ότι αν η Ορθοδοξία αποσυνδεόταν από τον Ελληνισμό, τότε αυτός θα έχανε την οικουμενική ακτινοβολία της. Συνεπώς ο Απόδημος Ελληνισμός έχει μόνο να ωφεληθεί από την άρτια και συγκροτημένη εκκλησιαστική οργάνωση , σε Αρχιεπισκοπές, Μητροπόλεις, Επισκοπές, Ενορίες, Ιδρύματα αλλά και από τα έντυπα και τα διάφορα ΜΜΕ που διαθέτει».
Εδώ, επιθυμούμε να σημειώσουμε ότι η πραγματικότητα αυτή, αν δεν ακυρώνεται, πάντως, ατονεί από την απόφαση του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου να ζητήσει από τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν (ο οποίος αυθωρεί το αποδέχθηκε!) να χορηγήσει τουρκική υπηκοότητα στους Ιεράρχες του οικουμενικού θρόνου… Δηλαδή του Απόδημου Ελληνισμού!
2.«Επειδή κάποιοι από τους ομογενείς έχουν γίνει οικονομικοί παράγοντες στις χώρες όπου διαβιούν μας δίδεται η ευκαιρία παρέχοντάς τους κίνητρα, να επενδύσουν στην πατρίδα τους βοηθώντας έτσι στην ανάπτυξη».
Για να συμβεί αυτό στο μέλλον, εκτός από κίνητρα, πρέπει να ξεπεραστούν οι πικρές εμπειρίες του παρελθόντος, όπου ομογενείς επένδυσαν και έχασαν (όχι με δική τους ευθύνη) τα χρήματά τους στην πατρίδα. Επίσης, απαραίτητο είναι να υπάρξουν περισσότερα βήματα εκσυγχρονισμού και αλλαγής νομοθεσίας, νοοτροπίας, υποδομών κλπ. και -κυρίως- να αποενοχοποιηθεί στη χώρα μας το κέρδος!
3. Ερωτηματικά όμως προκύπτουν σε σχέση με την έκταση του κεντρικού συντονιστικού ρόλου από την Μητροπολιτική Ελλάδα. Ο ισχυρός κεντρικός ρόλος της χώρας μας και η καθοριστική επιρροή της στους ομογενείς δημιουργεί μερικές φορές την εντύπωση ότι ενδεχομένως ενεργούν ως ένα είδος πέμπτης φάλαγγας στις χώρες διαμονής τους, γεγονός που θα έχει σαν αποτέλεσμα την πολιτική τους απομόνωση…).
Οι ομογενείς που έχουν αναρριχηθεί σε περίβλεπτες θέσεις στην πολιτική, κοινωνική, επαγγελματική και καλλιτεχνική ζωή των χωρών υποδοχής, γνωρίζουν άριστα να αγαπούν και να τιμούν και τις δύο πατρίδες. Την πρώτη και τη χώρα φιλοξενίας, που έγινε με τα χρόνια πατρίδα των παιδιών τους. Αυτό, μεγάλα κράτη όπως η Αμερική, όχι μόνον το αποδέχονται, αλλά και το ενθαρρύνουν με την φιλοσοφία πως «αν δεν αγαπάς την πρώτη σου πατρίδα, ποτέ δεν θα αγαπήσεις τη δεύτερη»… Επομένως οι ομογενείς δρουν μέσα στα παραδεκτά πλαίσια, που δεν επιτρέπουν παρεξηγήσεις και παρερμηνίες.
Δυστυχώς, όμως, όπως και στο άρθρο περιγράφεται με ευθυκρισία, η ελληνική πολιτεία δεν αποδέχθηκε ποτέ ως «ισότιμες» τις σχέσεις της με τον Απόδημο Ελληνισμό. Ούτε έλαβε ποτέ υπόψη της τα «θέλω» και τα «πρέπει» των Αποδήμων. Η εξωτερική πολιτική –όπου και όταν υπάρχει- χαράσσεται από το εθνικό κέντρο όχι μόνον εν αγνοία, αλλά και αγνοώντας τις θέσεις της ομογένειας.
Για να μην αναφέρουμε ακόμη και εχθρικές ενέργειες της γενέτειρας, όπως του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη που εξάντλησε τις περί οικονομίας θεωρίες του πάνω στην ομογένεια, ξεσπιτώνοντας το ΣΑΕ…
Εν κατακλείδι, εάν η ελληνική πολιτεία θέλει πραγματικά να αξιοποιήσει δημιουργικά και ισότιμα τον Απόδημο Ελληνισμό (σ.σ. την «ατομική ενέργεια» του Ελληνισμού, σύμφωνα με τον αείμνηστο Νικόλαο Μάρτη), τότε πρέπει να αποφασίσει και να αποδεχθεί παλαιότερη πρόταση του σημαντικότερου ομογενή δημοσιογράφου, μακαρίτη Μπάμπη Μαρκέτου, να ιδρυθεί Υπουργείο Απόδημου Ελληνισμού.
