H ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της Aλεξάνδρειας του Λόρενς Ντάρελ εμπνέει τον ζωγράφο Ανδρέα Γεωργιάδη. Η έκθεση «Αλεξανδρινό Κουαρτέτο», βασισμένη στην ομότιτλη τετραλογία του κορυφαίου Βρετανού συγγραφέα, εγκαινιάστηκε το Σάββατο στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και πλαισιώνει τον τριήμερο εορτασμό των 12ων γενεθλίων της.
Ο Ανδρέας Γεωργιάδης, μέλος της «Μικρής Αρκτου», δημιουργεί μια εικαστική καταγραφή της Αλεξάνδρειας με στιγμιότυπα, εντυπώσεις και αναμνήσεις και συνδυάζει το πραγματικό με το φανταστικό, το παρελθόν με το παρόν, την κυριολεξία με τη μεταφορά.
Υστερα από μεθοδική έρευνα σε πλούσιο αρχειακό υλικό, ο καλλιτέχνης ανασυνθέτει σε 35 έργα την εποχή της δεκαετίας του 1940, μέσα από σημεία-ορόσημα της πόλης που περιγράφει ο Ντάρελ στην τετραλογία: θέατρα, καφενεία, παραλίες, εστιατόρια, δρόμους, πλατείες, ξενοδοχεία, μπαρμπέρικα, σπίτια, λιμάνια, σταθμούς τρένων, καθώς και στιγμιότυπα των πρωταγωνιστών του έργου.
Το ξενοδοχείο Σέσιλ, το ζαχαροπλαστείο Delices, το καφέ του Παστρούδη, ο σιδηροδρομικός σταθμός, το δυτικό λιμάνι, το ελληνικό Καρτιέ, η πλατεία Μοχάμεντ Αλι, το αρχηγείο της αστυνομίας, το τέμενος του Αταρίν, το σπίτι όπου κατοικούσε ο Ντάρελ και φυσικά η μεγάλη Κορνίς πρωταγωνιστούν στα έργα.
«Πρωτοδιάβασα το “Αλεξανδρινό Κουαρτέτο” στα είκοσί μου χρόνια. Θυμάμαι ακόμα πολύ ζωηρά την καθηλωτική συγκίνηση του συναισθήματος ότι ο κόσμος είναι (ή μπορεί και να είναι) αλλιώς. Η ανάγνωση του κόσμου και των ανθρώπινων σχέσεων από τον Λόρενς Ντάρελ χάραξε μέσα μου μια διαφορετική ανθρωπογεωγραφία. Είκοσι δύο χρονών. Επισκέπτομαι για πρώτη φορά την πόλη. Η πραγματικότητα αποκαλυπτική. Ολοι και όλα είναι εκεί. Ανέγγιχτα. Ο Ντάρελ, ο Καβάφης, ο Τσίρκας, ο Φόρστερ -οι ήρωες του “Κουαρτέτου”. Πρόσωπα, κτίρια, ήχοι, γεύσεις, μυρωδιές καίγονται από την έρημο και δροσίζονται από τη Μεσόγειο», σημειώνει ο ίδιος.
«Από τότε ο χρόνος κυλά. Το “Κουαρτέτο” επιστρέφει τακτικά στα διαβάσματά μου. Σιγά σιγά, η ονειρική επαφή μου με αυτά που με συγκινούν περισσότερο αποκτά μια υγρή διάσταση, καθώς το μελάνι ποτίζει τα χαρτιά μου καταγράφοντας ημιτόνια φωτός, αισθήματα απώλειας ή προσμονής, βλέμματα.
Οι καταγραφές πληθαίνουν. Παίρνουν χαρακτηριστικά στέρεου συναισθήματος. Και στα σαράντα μου χρόνια πλέον τολμώ να αρθρώσω το θέλω μου: μια ολόκληρη ενότητα αφιερωμένη στο βιβλίο της ζωής μου».
Μετά τα εγκαίνια της έκθεσης, που οργανώθηκε σε συνεργασία με το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια, πραγματοποιήθηκε συναυλία της Δήμητρας Γαλάνη με τίτλο «Αλλιώς» στην κεντρική αίθουσα εκδηλώσεων της περίφημης βιβλιοθήκης. Στη συνέχεια η έκθεση θα μεταφερθεί στο Κάιρο, στο μεσαιωνικό παλάτι Amir Taz και τον Δεκέμβριο στην Αθήνα.
ΠΑ.Σ.
