Η αναπαλαίωση παλατιού στο Βερολίνο. Η κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής υψηλών ταχυτήτων που θα ενώνει τη Λισαβόνα με το Κίεβο. Ενα νέο κέντρο επισκεπτών για το Στόουνχεντς της Βρετανίας. Πρόκειται για ορισμένα από τα μεγαλεπήβολα έργα στην Ευρώπη τα οποία έχουν «παγώσει» εξαιτίας της κρίσης κρατικού χρέους που πλήττει τη Γηραιά Ηπειρο.
Αντιμετωπίζοντας υψηλά επίπεδα χρέους, έπειτα από αρκετές δεκαετίες υπερβολικού δανεισμού και εξαιτίας της διόγκωσης των ελλειμμάτων λόγω της ύφεσης, οι ευρωπαϊκές χώρες ματαιώνουν ορισμένα από τα δαπανηρά κατασκευαστικά έργα και επενδύσεις στον τομέα των μεταφορών, τα οποία τις προηγούμενες δεκαετίες αποτελούσαν βασικό «μοχλό» ανάπτυξης για την Ευρώπη.
Ειδικότερα, το «όνειρο» για ένα εκτεταμένο σιδηροδρομικό δίκτυο υψηλών ταχυτήτων ανά την Ευρώπη φαντάζει πλέον πολύ μακρινό. Οι «οραματιστές» του συγκεκριμένου έργου σχεδίαζαν ένα τεράστιο, ενοποιημένο σιδηροδρομικό δίκτυο, συνδέοντας πόλεις όπως Λισαβόνα με Κίεβο και Λονδίνο με Βουδαπέστη, επεκτείνοντας τα ήδη εκτεταμένα σιδηροδρομικά συστήματα Γαλλίας και Γερμανίας, με ανταποκρίσεις σχεδόν στο σύνολο της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Αλλά η Πορτογαλία «παγώνει» τις κατασκευαστικές εργασίες που είναι αναγκαίες για τη διασύνδεση της πρωτεύουσας με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, ενώ η Ουγγαρία καταργεί σιδηροδρομικά δρομολόγια προς κάποιους προορισμούς, χωρίς -προς το παρόν- να σχεδιάζει νέα.
Την ίδια στιγμή η Alstom -κατασκευάστρια των τρένων υψηλών ταχυτήτων TGV- συνάπτει συμβόλαια σε Κίνα, Αραβικό Κόλπο και ΗΠΑ, όχι όμως και την Ευρώπη.
Στη Γηραιά Ηπειρο συγκεντρώνονται ορισμένες από τις μεγαλύτερες οικονομίες στον κόσμο, καθώς και ορισμένα από τα σημαντικότερα τουριστικά αξιοθέατα στον κόσμο. Αλλά με την Ελλάδα που βρέθηκε στο χείλος της χρεοκοπίας και άλλες κυβερνήσεις να εμφανίζουν υψηλά ελλείμματα εξαιτίας της πρόσφατης χρηματοοικονομικής κρίσης, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι αναζητούν τρόπους περιστολής δαπανών.
Και η ματαίωση δαπανηρών έργων κατασκευής οδικών αρτηριών ή σιδηροδρομικών γραμμών αποδεικνύεται ευκολότερη και πιο αρεστή στους ψηφοφόρους απ' ό,τι οι περικοπές δαπανών, η κατάργηση θέσεων εργασίας ή οι αυξήσεις φόρων.
Ορισμένοι οικονομολόγοι απευθύνουν έκκληση προς τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να συνεχίσουν τις επενδύσεις σε έργα υποδομής, ειδάλλως κινδυνεύουν να θέσουν σε κίνδυνο το διεθνές τους κύρος.
