Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

Η Αεροπορική Ακαδημία Ελλάδος, που ιδρύθηκε το  1986  από εν ενεργεία και απόστρατους Ανώτερους και Ανώτατους αξιωματικούς της αεροπορίας και άλλες επιστημονικές προσωπικότητες,  τίμησε την προηγούμενη Τετάρτη 22 Μαΐου 2013 τον κ. Στέφανο Ταμβάκη, ως διατελέσαντα Πρόεδρο του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού για την Εθνική και Κοινωνική του προσφορά στην πατρίδα και τον απανταχού ελληνισμό, παρουσία πλήθους μελών και φίλων της Ακαδημίας.

Ο κ. Ταμβάκης στον χαιρετισμό του, πέρα των ευχαριστιών για την τιμητική αυτή διάκριση ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:

«…Αναντίρρητα ο Απόδημος Ελληνισμός σήμερα δεν είναι αυτός που ήταν στις αρχές του περασμένου αιώνα. Αποτελεί, κατά κοινή ομολογία, ένα επιτυχημένο, παραγωγικό τμήμα των κοινωνιών των χωρών υποδοχής, έχοντας κατακτήσει την εμπιστοσύνη και την εκτίμησή τους.

Τα πολύ σοβαρά προβλήματα της πατρίδας, εθνικά, οικονομικά ή άλλα, αποτελούν μέρος της ζωής και του έξω ελληνισμού, είναι και δικά μας προβλήματα. Νιώθουμε χρέος να αγωνιστούμε γι’ αυτά στον διεθνή στίβο. Για τα εθνικά μας θέματα, την προβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, την προσέλκυση Ελλήνων και φιλελλήνων στην πατρίδα, την στήριξη της Ελλάδας στην κρίσιμη οικονομική συγκυρία που διανύουμε….»

«……Η μεγαλύτερη ίσως πρόκληση του μέλλοντος για τον Ελληνισμό της Διασποράς είναι κατά την άποψή μου η προσέλκυση της νεολαίας και η συμμετοχή της σε μία σύγχρονη μορφή οργάνωσης του απανταχού Ελληνισμού……»

«……Κλείνοντας επιθυμώ να συγχαρώ ειλικρινά την Αεροπορική Ακαδημία Ελλάδος για την  σκέψη  και την πράξη της να τιμήσει, ανθρώπους της Διασποράς, ομογενείς  που βρίσκονται στο εξωτερικό, μερικοί μάλιστα ζουν σε αντίξοες συνθήκες σε πολλές χώρες του πλανήτη, παρόλο αυτά συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για τα ιδανικά της φυλής και του έθνους μας,  να είμαστε, όπως πολλοί ισχυρίζονται, οι καλύτεροι πρεσβευτές του Ελληνισμού. Εμείς απλά κάνουμε το καθήκον μας απέναντι στην πατρίδα μας και τον απανταχού ελληνισμό…»

Στην ίδια εκδήλωση, τιμήθηκε για την μέχρι σήμερα πολύτιμη  προσφορά του στο έθνος o επίτιμος Αντιπρόεδρος του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης»   κ. Παύλος Ιωαννίδης.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Κ ΣΤΕΦ ΤΑΜΒΑΚΗ

Κυρίες και κύριοι,

Αισθάνομαι ιδιαίτερη συγκίνηση και είμαι ευτυχής για την τιμή, που μου επιφυλάσσει  σήμερα η Αεροπορική Ακαδημία της Ελλάδος.

Επιθυμώ να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες προς τον Πρόεδρο της Ακαδημίας και προς όλα τα μέλη της, επίσης θα ήθελα  θερμά να σας συγχαρώ για το πλούσιο  σημαντικό εθνικό και κοινωνικό έργο, που επιτελείται.  

Επιτρέψτε μου να αναφέρω λίγα λόγια από μία ιστορική ομιλία του Γιώργου Σεφέρη,

 «Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού, τη θάλασσα, και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται».

α λόγια αυτά, μου ήρθαν πρώτα στο νου όταν έγραφα αυτές τις γραμμές, γιατί κι εγώ, από αυτή τη μικρή χώρα προέρχομαι, αυτή τη γλώσσα μιλώ.

Οι πρόγονοί μου ξεκίνησαν το μακρινό τους ταξίδι  για τη χώρα του Νείλου από το νησί του Ηφαίστου, τη Λήμνο, και το βουνό των Κενταύρων, το Πήλιο. Ξεμπάρκαραν στη μεγάλη και φωτογενή  Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, αναζητώντας καλύτερες μέρες, καλύτερη μοίρα για τους ίδιους, τα παιδιά και τα εγγόνια τους.

Και η μικρή αυτή χώρα από την οποία προέρχονταν, γιγαντώνονταν στα μάτια του μικρού παιδιού που ήμουν, και η γλώσσα της μακρινής πατρίδας, η ελληνική γλώσσα, ήταν το κυρίαρχο παιδικό εργαλείο έκφρασης.

 Σ’ αυτήν τη γλώσσα μάθαμε να προσευχόμαστε, να ψιθυρίζουμε λόγια αγάπης και λατρείας, υπερηφάνειας για τους άθλους του παρελθόντος, για τους προγόνους,  την ιστορία της πατρίδας, για τα ήθη, τα έθιμα, τις ρίζες μας. Σ’ αυτήν τη γλώσσα, ακούσαμε τα πρώτα παιδικά παραμύθια και τραγουδήσαμε τη χαρά και τη λύπη μας. 

Αυτό είναι το χαρακτηριστικό της Ελληνικής Διασποράς, αυτή είναι και η ευλογία της, εκεί εστιάζουμε την προσοχή μας και τους στόχους μας, για τη διαιώνιση αυτής της ιδιαιτερότητας, για την κληροδότησή της στις επόμενες γενιές.

Ο Ελληνισμός διασκορπίστηκε από τον ελλαδικό χώρο, τον Πόντο, την Μικρά Ασία, την Κωνσταντινούπολη, την Αίγυπτο και τις άλλες εστίες όπου ζούσε, στα πέρατα της οικουμένης αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον. Αξιοποιώντας στο έπακρο το ελληνικό δαιμόνιο, κατόρθωσε όχι μόνο να διαπρέψει στις χώρες υποδοχής, αλλά  και να μεγαλουργήσει σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής, επιχειρηματικής, εμπορικής, πνευματικής, καλλιτεχνικής και πολιτικής ζωής.

 

Αναντίρρητα ο Απόδημος Ελληνισμός σήμερα δεν είναι αυτός που ήταν στις αρχές του περασμένου αιώνα. Αποτελεί, κατά κοινή ομολογία, ένα επιτυχημένο, παραγωγικό τμήμα των κοινωνιών των χωρών υποδοχής, έχοντας κατακτήσει την εμπιστοσύνη και την εκτίμησή τους.

Τα πολύ σοβαρά προβλήματα της πατρίδας, εθνικά, οικονομικά ή άλλα, αποτελούν μέρος της ζωής και του έξω ελληνισμού, είναι και δικά μας προβλήματα. Νιώθουμε χρέος να αγωνιστούμε γι’ αυτά στον διεθνή στίβο. Για τα εθνικά μας θέματα, την προβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, την προσέλκυση Ελλήνων και φιλελλήνων στην πατρίδα, την στήριξη της Ελλάδας στην κρίσιμη οικονομική συγκυρία που διανύουμε.

Έχουμε τη δύναμη και τη θέληση να ασκήσουμε πίεση, ιδίως στις ηπείρους όπου βρίσκονται τα κέντρα λήψης αποφάσεων, κάτι που γίνεται ήδη με επιτυχία περισσότερο οργανωμένα και λιγότερο μεμονωμένα και μπορεί να ενισχυθεί με την περαιτέρω συσπείρωση και συντονισμό του Ελληνισμού.

Η μεγαλύτερη ίσως πρόκληση του μέλλοντος για τον Ελληνισμό της Διασποράς είναι κατά την άποψή μου η προσέλκυση της νεολαίας και η συμμετοχή της σε μία σύγχρονη μορφή οργάνωσης του απανταχού Ελληνισμού.

Ήταν αρχές Δεκέμβρη του 1995 όταν ένα όνειρο πολλών χρόνων και μια απαίτηση της ομογένειας από όλα τα μέρη της γης έπαιρνε σάρκα και οστά στη Θεσσαλονίκη, η γέννηση ενός θεσμικού οργάνου, του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, που θα ενώνει και θα εκφράζει τον απανταχού ελληνισμό, θα προβάλει παγκόσμια την Ελλάδα και θα αποτελούσε την αιχμή του δόρατος για την φυλή και το έθνος μας στη νέα χιλιετία, που ερχόταν.

Σήμερα 18 χρόνια μετά, πολλά κοσμοϊστορικά γεγονότα έχουν γίνει και πολλά πράγματα έχουν αλλάξει σε παγκόσμιο αλλά και σε πανελλαδικό επίπεδο. Τίποτα σχεδόν δεν είναι ίδιο, όπως το 1995, εκτός από την φλόγα της αγάπης στην ψυχή του ομογενή για την πατρίδα. Το «νόστιμον ήμαρ» παραμένει το Α και το Ω στο νου και τις καρδιές μας.

Είχα την τιμή και την τύχη να εκλέγομαι συνεχώς σε διάφορες θέσεις στο Προεδρείο του ΣΑΕ  από την ίδρυσή του μέχρι και το τέλος του 2012, αισθάνομαι την υποχρέωση να αναφερθώ σε όσα έχουν γίνει και να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου για το αύριο τόσο του ΣΑΕ όσο και το απανταχού της γης ελληνισμού.

 Από την πρώτη στιγμή είχαμε σαν στόχο την συνένωση των δυνάμεων του ελληνισμού, τον συντονισμό των δράσεων και την επίτευξη των κοινών μας κυρίαρχων στόχων που ήταν, είναι και θα συνεχίσουν να παραμένουν: η διάδοση και διάσωση της ελληνικής γλώσσας, η διατήρηση, προβολή, προώθηση και μετάδοση στη νέα γενιά, της ιστορίας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και η προσέλκυση, ενεργοποίηση και αξιοποίηση της νέας γενιάς στο γίγνεσθαι της ελληνικής ομογένειας.

Δημιουργήθηκε για πρώτη φορά μια παγκόσμια υποδομή και ένα δίκτυο επικοινωνίας των ομογενών τόσο μεταξύ τους στις διάφορες χώρες, που ζουν, όσο και με την πατρίδα.

Το όραμα μας αποβλέπει στην ένωση και προβολή του Ελληνισμού, ώστε να καταστεί μια σημαντική δύναμη επιρροής ανά τον κόσμο, στη στήριξη των προσπαθειών των Ελλήνων για την κάλυψη των αναγκών τους και την βελτίωση της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής τους θέσης.

Στην έμπνευση και προσέλκυση φιλελλήνων ανά τον κόσμο, καθώς  και στην περαιτέρω ανάπτυξη και σύσφιξη των σχέσεων των χωρών διαμονής των Αποδήμων με την Ελλάδα.

Σήμερα, αναμένουμε να κατατεθεί και να ψηφισθεί στην Βουλή,  ο νέος νόμος που θα διέπει την οργάνωση και την  λειτουργία ενός αναμορφωμένου και σύγχρονου Συμβουλίου, οικονομικά ανεξάρτητο, για τον Απανταχού Ελληνισμό, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καιρών, της κοινωνίας και του ελληνισμού εν γένει.  

Στη διαδρομή όλων αυτών των χρόνων διαπιστώσαμε ότι δεν είμαστε μόνοι σε αυτό τον κόσμο, που ασχολείται η πατρίδα με τους ομογενείς της, που βρίσκονται διάσπαρτοι σε πολλές χώρες. Πολλές όμορες χώρες διατηρούν στενούς δεσμούς με την διασπορά τους, έχοντας συγκεκριμένη στρατηγική και χαράσσοντας πολιτικές στήριξης, προσέγγισης και ενδυνάμωσης των δεσμών με τις χώρες καταγωγής τους. Ενδεικτικά αναφέρω το Ισραήλ, την Αρμενία, την Ιταλία και την Τουρκία.

Οι προκλήσεις τους μέλλοντος μας εμπνέουν, εμάς τους υπερήφανους και διαφορετικούς από όλους Έλληνες και μας ενδυναμώνουν να υπερασπιστούμε και να πραγματώσουμε το καλύτερο.

Κλείνοντας επιθυμώ να συγχαρώ ειλικρινά την Αεροπορική Ακαδημία Ελλάδος για την  σκέψη  και την πράξη της, να τιμήσει, ανθρώπους της Διασποράς, ομογενείς  που βρίσκονται στο εξωτερικό, μερικοί μάλιστα ζουν σε αντίξοες συνθήκες σε πολλές χώρες του πλανήτη, παρόλο αυτά συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για τα ιδανικά της φυλής και του έθνους μας,  να είμαστε, όπως πολλοί ισχυρίζονται, οι καλύτεροι πρεσβευτές του Ελληνισμού. Εμείς απλά κάνουμε το καθήκον μας απέναντι στην πατρίδα μας και τον απανταχού ελληνισμό.

Και πάλι σας ευχαριστώ, εκ βάθους καρδίας για την τιμητική αυτή εκδήλωση και σας εύχομαι όλα τα καλά του Θεού, στην Ακαδημία, σε εσάς και τις οικογένειές σας και στην πατρίδα μας. 

 Στέφανος Π. Ταμβάκης