Τριακόσιοι σαράντα πέντε γνωστοί ακαδημαϊκοί από όλον τον κόσμο ζητούν με επιστολή τους την παρέμβαση του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα για το ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ. Οι υπογράφοντες καθηγητές σε τομείς της Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητας ζητούν τη συνδρομή του Αμερικανού προέδρου «για να ξεκαθαρίσουν διάφορα ιστορικά ερείπια που έχουν εναπομείνει στη Νοτιοανατολική Ευρώπη από προηγούμενες αμερικανικές κυβερνήσεις».
«Την 4η Νοεμβρίου 2004, δύο ημέρες μετά την επανεκλογή του προέδρου George W. Βush, η κυβέρνησή του ανεγνώρισε μονομερώς τη "Δημοκρατία της Μακεδονίας". Η ενέργεια αυτή όχι μόνο ακύρωσε γεωγραφικά και ιστορικά γεγονότα, αλλά παράλληλα προκάλεσε μια επικίνδυνη επιδημία ιστορικού ρεβιζιονισμού, της οποίας το πλέον εμφανές σύμπτωμα είναι η κατάχρηση από την κυβέρνηση των Σκοπίων του πλέον διασήμου από όλους τους Μακεδόνες, του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Πιστεύουμε ότι αυτή η ανοησία έχει πάει πολύ μακριά και οι ΗΠΑ δεν έχουν δουλειά να υποστηρίζουν την ανατροπή της Ιστορίας» αναφέρεται στην επιστολή. Στο ίδιο κείμενο γίνεται εκτενής ανασκόπηση της ιστορίας της αρχαίας Μακεδονίας και αναφορά στην «υιοθέτηση» του Μεγάλου Αλεξάνδρου ως εθνικού ήρωα της πΓΔΜ. «Η Μακεδονία και οι Έλληνες Μακεδόνες είναι τουλάχιστον εδώ και 2.500 έτη εκεί όπου ευρίσκεται και η σημερινή ελληνική επαρχία της Μακεδονίας. Η ίδια ακριβώς σχέση ισχύει για την Αττική και τους Αθηναίους Έλληνες, το Αργος και τους Αργείους Έλληνες, την Κόρινθο και τους Κορινθίους Έλληνες κτλ.
Δεν καταλαβαίνουμε πώς οι σημερινοί κάτοικοι της Παιονίας, που ομιλούν σλαβικά, γλώσσα που εισήχθη στα Βαλκάνια περίπου μία χιλιετία μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου, μπορούν να τον παρουσιάζουν ως εθνικό τους ήρωα. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν καθ' ολοκληρίαν και αναμφισβήτητα Έλληνας. Ο προ-προπάππος του Αλέξανδρος ο Α΄ είχε πάρει μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες, στους οποίους η συμμετοχή περιοριζόταν αποκλειστικά και μόνο σε Έλληνες» επισημαίνουν οι υπογράφοντες πανεπιστημιακοί.
«Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η επέκταση της γεωγραφικής ονομασίας "Μακεδονία" στη Νότια Γιουγκοσλαβία. Ακόμη και στα τέλη του 19ου αιώνα αυτή η κατάχρηση δείχνει αρρωστημένες εδαφικές διεκδικήσεις... Η κοινή διεθνής μας κοινωνία δεν μπορεί να επιβιώσει όταν αγνοείται η Ιστορία, ιδίως δε όταν η Ιστορία κατασκευάζεται» καταλήγουν.