O βιολόγος του Χάρβαρντ και ερασιτέχνης δρομέας Ντάνιελ Λίμπερμαν είχε μια απλή ερώτηση: Πώς έτρεχαν οι άνθρωποι πριν εφευρεθεί το παπούτσι; Η απάντηση στην οποία κατέληξε; Πολύ καλύτερα!
Τα αθλητικά παπούτσια αλλάζουν το φυσικό δρασκελισμό του ανθρώπου και επιβαρύνουν τα πόδια με κίνδυνο τραυματισμού, έδειξε η έρευνά του που δημοσιεύεται στο βρετανικό περιοδικό Nature.
Οι άνθρωποι που μεγάλωσαν τρέχοντας ξυπόλητοι, όπως τα αγόρια στην περιοχή του Ριφτ Βάλει της Κένυας, συνήθως ακουμπούν το έδαφος με το μπροστινό μέρος του πέλματος, και μάλιστα συνεχίζουν να τρέχουν με αυτό τον τρόπο ακόμα κι αν τελικά φορέσου παπούτσια.
Αντίθετα, οι άνθρωποι που ποτέ δεν έτρεξαν ξυπόλητοι αγγίζουν το έδαφος με τη φτέρνα και αυξάνουν έτσι σε επικίνδυνα επίπεδα τις δυνάμεις που δέχονται τα πόδια: Τα «παπουτσωμένα» πέλματα χτυπούν το έδαφος με τη μάζα ολόκληρου του ποδιού, περίπου το 7% της συνολικής μάζας σώματος. Το βάρος αυτό αντιστοιχεί μόλις στο ένα τρίτο της δύναμης που δέχονται τα γυμνά πέλματα κατά την πρόσκρουση.
«Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα νομίζουν ότι το ξυπόλητο τρέξιμο είναι επικίνδυνο και πονάει, στην πραγματικότητα όμως μπορεί κανείς να τρέξει ξυπόλητος στις πιο σκληρές επιφάνειες του κόσμου χωρίς την παραμικρή ενόχληση ή πόνο» δήλωσε ο Λίμπερμαν στο Reuters.
Προειδοποίησε πάντως ότι όσοι δεν έχουν συνηθίσει να τρέχουν ξυπόλητοι δεν πρέπει να καταργήσουν αμέσως τα παπούτσια, αλλά να προσαρμοστούν σταδιακά με εβδομαδιαίες αλλαγές που δεν ξεπερνούν το 10%.
Η μελέτη, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Μόι της Κένυας, συνέκρινε δρομείς που έτρεχαν πάντα ξυπόλητοι με δρομείς που πάντα φορούσαν παπούτσια και δρομείς που τα είχαν καταργήσει.
Τα πειράματα δεν εκτίμησαν άμεσα τον κίνδυνο τραυματισμού ούτε τη μέγιστη ταχύτητα των εθελοντών.
Ο Λίμπερμαν διευκρινίζει επίσης ότι η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από εταιρεία που παράγει «μινιμαλιστικά» παπούτσια που μιμούνται το ανθρώπινο πέλμα. Διαβεβαιώνει πάντως ότι η εταιρεία δεν παρενέβη στο σχεδιασμό της μελέτης ούτε στα αποτελέσματα.
phgh associated press
