Του Σεβ. Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη
Το Μπουλαβάγιο είναι η δεύτερη μεγάλη πόλη της Ζιμπάμπουε με ένα εκατομμύριο πληθυσμό (ο όλος πληθυσμός της χώρας είναι δέκα εκατομμύρια). Ανάμεσα σ’ αυτούς ζούν γύρω στις πέντε χιλιάδες Ορθόδοξοι, 400 Απόδημοι Έλληνες, 400 περίπου Ρώσοι, Σέρβοι, Ρουμάνοι, Ουκρανοί,Λιβανέζοι και οι υπόλοιποι από τον τοπικό πληθυσμό. Η περιοχή αυτή είναι κάτω από την εκκλησιαστική δικαιοδοσία της Ιεράς Μητροπόλεως Ζιμπάμπουε του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Μέσα στο Μπουλαβάγιο λειτουργούν δύο Ορθόδοξοι Ναοί, του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου της Ελληνικής Κοινότητας κι ο Ιεραποστολικός Ναός του Αγίου Αυγουστίνου για το τοπικό πληθυσμό. Μπορεί οι Απόδημοι Έλληνες τα τελευταία χρόνια να λιγοστεύουν, οι Ορθόδοξοι όμως αυξάνονται ραγδαία. Από 50 όταν ξεκίνησαν οι πρώτες προσπάθειες από τον σημερινό Αλεξανδρινό Προκαθήμενο κ. Θεόδωρο όταν ήταν Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε πριν μια δεκαετία, με τον διάδοχο του, το σημερινό Μητροπολίτη Άκκρας κ. Γεώργιο ξεπέρασαν τους χίλιους. Η χάρις του Θεού πλημμύρισε την πνευματική προκοπή της Ιεραποστολικής αυτής ενορίας. Αρκετοί ευσεβείς χριστιανοί από την Κύπρο ευαισθητοποίησαν κι άρχισαν να γίνονται ανάδοχοι, στηρίζοντας οικονομικώς τα δίδακτρα πολλών άπορων κα ορφανών παιδιών, δίνοντας ίσες ευκαιρίες μόρφωσης σ’ αυτά τα παιδιά που γεννήθησαν και εγκαταλήφθησαν στο έλεος του Θεού.
Σε τακτικά χρονικά διαστήματα ο οικείος Μητροπολίτης μεταβαίνει οδικώς στο Μπουλαβάγιο για να λειτουργήσει και στους δύο Ναούς, αλλά για να τελέσει με τη βοήθεια του εφημερίου π. Γεωργίου-Γλαύκου ομαδικές βαπτίσεις. Είναι ένα δρομολόγιο όχι και τόσο εύκολο που διαρκεί επτά ώρες. Με την επιστροφή ο δείκτης του αυτοκινήτου δείχνει ότι διανύσαμε γύρω στα 1100 χιλιόμετρα. Πάνω απ’ όλα κάθε φορά όμως ευχαριστούμε το Θεό που δεν πέσαμε θύματα κάποιου τροχαίου δυστηχήματος. Είναι ο δρόμος με τα μεγαλύτερα δυστηχήματα στο κόσμο. Ο πρώτος Μητροπολίτης μακαριστός Κύριλλος έχασε τη ζωή του το 1984 στο δρόμο αυτό.
Μια φορά το μήνα πηγαίνει οδικώς κι ο Γενικός Αρχιερατικός προϊστάμενος της Μητροπόλεως π. Γεώργιος για να λειτουργήσει και να κυρήξει στα Μέλη της Ελληνικής Παροικίας. Το ίδιο κι η Αρχόντισσα του Πατριαρχείου μας Θεολόγος κ. Αριάνδη Ψύλλου για τη λειτουργία του Κύκλου για να αναλύσει ενδιαφέροντα θέματα για την Ορθόδοξη πίστη μας.
Όταν τον περασμένο Οκτώβριο, μας επισκέφθηκε ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος κ. Θεόδωρος, για να εορτάσουμε στην Μητρόπολη που διακονούσε όταν τον κάλεσε ο Θεός να διακονήσει τον Αποστολικό Θρόνο του αγίου Μάρκου, λόγω πίεσης χρόνου, αποφασίσαμε να πάρουμε το αεροπλάνο της γραμμής για να πετάξουμε από το Χαράρε στο Μπουλαβάγιο. Μετά όμως από δέκα λεπτά πτήσης το αεροπλάνο είχε μηχανική βλάβη και λίγο έλειψε να συντριβεί. Ο πιλότος με τη βοήθεια του Θεού μόλις και κατάφερε να το προσγειώσει. Τώρα σταμάτησε κι αυτό το δρομολόγιο με την οικονομική κατάρρευση των Αερογραμμών Ζιμπάμπουε. Έτσι η μόνη επιλογή που έχουμε είναι να πηγαίνουμε εκεί οδικώς και ο Θεός βοηθός.
Μετά το τρόμο που τραβήξαμε μέχρι να προσγειωθούμε, μίλησε κι ο κατακίτρινος από φόβον Επίσκοπος Νιτρίας Νικόδημος,ο οποίος παλαιότερα πρόσφερε πολύτιμες υπηρεσίες στο Μπουλαβάγιο ως εφημέριος λέγοντας ότι δεν είναι πρόβλημα ό,τι μας εσυνέβει, απλώς είπε θα γίνουν πάλι νέες εκλογές.
Κάθε φορά όμως που τελούμε ομαδικές βαπτίσεις η χαρά που αισθανόμαστε είναι τόσο μεγάλη που ξεχνάμε και τους κινδύνους και τις αποστάσεις και τους κόπους και τις δυσκολίες. Η χάρις του Θεού μας πληρώνει με το ευωδιώδες άρωμα της Βασιλείας των Ουρανών και ευχαριστούμε τον Αναστάντα Κύριον ημών Ιησού, που έστω κι αν «τον κόσμον οικούντες και σάρκα φορούντες» μας αξιώνει να γινόμαστε ταπεινοί διάκονοι Του να βαπτίζονται μικροί και μεγάλοι εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και να γίνονται Ορθόδοξοι.
Κατά την τελευταία μου επίσκεψη, τη περασμένη εβδομάδα στο Μπουλαβάγιο με συνόδεψαν στις ομαδικές βαπτίσεις το ζεύγος του Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας κ. Παναγιώτης Λεοντίου κι η σύζυγός του Σοφία κι η γνωστή επίτιμος Πρόεδρος των Ελληνίδων κυριών κ. Βασιλική Διβάρη τους οποίους και ευχαριστώ. Στο πρόσωπο τους βλέπουμε τη μεγάλη προσφορά του τοπικού Απόδημου Ελληνισμού να στηρίζει το Ορθόδοξο Ιεραποστολικό έργο του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής.
Τελειώσαμε, τις βαπτίσεις, βγάλαμε φωτογραφίες με τους άσπρους μανδύες, τους δώσαμε ξύλινα σταυρουδάκια, ετοιμάσαμε ψωμί με μαργαρίνα και λίγο χυμό με πολύ νερό για όλους. Κάτι όμως έλειπε που με έκανε μετά τη χαρά που ένοιωσα για την ευλογία να αυξάνονται οι Ορθόδοξοι να στενοχωρηθώ και να αισθανθώ αδύνατος, πολύ αδύνατος, τα παιδιά που βαπτίσαμε δεν είχαν παπούτσια, ήταν ξυπόλυτα. Το πρόβλημα της φτώχειας είναι τεράστιο στην Αφρική. Ας προσευχηθούμε στο Θεό ότι μια μέρα με περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη όλα τα παιδιά του κόσμου θα έχουν παπούτσια, θα έχουν ίσα δικαιώματα.
Καλή Ανάσταση.
