Έλληνες συναντούμε σε πολλές χώρες της Αφρικής και της Ασίας. Στις παρακάτω αναφορές ανα χώρα χρησιμοποιούνται τα στοιχεία του Υπουργείου Εξωτερικών. Όπου υπάρχουν επιπλέον στοιχεία παρατίθενται με την ένδειξη σ.τ.ε., δηλαδή “σημείωση του επιμελητή”. Δυστυχώς η έκδοση αυτή βαρύνεται με ένα σοβαρό μεθοδολογικό σφάλμα, εφόσον τις περισσότερες φορές η ένδειξη “Έλληνας” για την καταμέτρηση των ομογενών χρησιμοποιείται μόνο για τους Ελλαδίτες, δηλαδή για τους υπηκόους του κράτους της Ελλάδας, με αποτέλεσμα να μην προσμετρούνται οι Έλληνες από την Κύπρο.
Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία αυτά, Έλληνες κατοικούν στις παρακάτω χώρες της Αφρικής (με αλφαβητική σειρά): Αίγυπτο (5.000 άτομα περίπου), Αγκόλα (ελάχιστοι στην πρωτεύουσα Λουάντα), Αιθιοπία (500), Ακτή Ελεφαντοστούν (50), Αλγερία (20), Ζαϊρ (5.000), Ζάμπια (700), Ζιμπάμπουε (4.000), Καμερούν (450), Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (30), Κένυα (200), Κογκό (ελάχιστοι στη πρωτεύουσα Μπραζαβίλ), Λιβερία (20, προσωρινά εγκατεστημένοι), Λιβύη [500, υπάρχουν και Έλληνες μουσουλμάνοι από την Κρήτη που μετοίκησαν στα τέλη του περασμένου αιώνα )σ.τ.ε)], Μαγαδασκάρη (65), Μαλάουι (800 οικογένειες), Μαρόκο (180 άτομα περίπου), Μοζαμβίκη (20), Μπενίν (5, προσωρινά εγκατεστημένοι), Μποτσουάνα ( 100 άτομα περίπου), Μπουρούντι (500), Νιγηρία (300), Νότιος Αφρική (80.000), Ουγκάντα (3), Σενεγάλη (50), Σιέρα Λεόνε (6-7), Σουδάν (500), Τανζανία (300), Τζιμπουτί (150) Τογκό (15-20 μόνιμοι και άλλοι τόσοι προσωρινοί), Τσαντ (10 μόνιμοι και 15 προσωρινοί) και Τυνησία (60 άτομα περίπου).
Στην Ασία κατοικούν στις παρακάτω χώρες (με αλφαβητική σειρά): Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (200 άτομα περίπου), Ιαπωνία (75), Ινδία [7 άτομα, ενώ υπάρχουν Έλληνες παλαιότερων εγκαταστάσεων που έχουν ασπαστεί το Ζωροαστρισμό (σ.τ.ε.)], Ινδονησία (4 οικογένειες), Ιορδανία (400 άτομα περίπου), Ιράν [άγνωστος αριθμός ομογενών, κατάλοιπο από τις παλιές παροικίες που υπήρχαν στο δρόμο του μεταξιού. Οι περισσότεροθ προέρχονταν από τον Πόντο. Με την κελεκτιβοποίηση του 1928 στην ΕΣΣΔ, αρκετοι ομογενείς κατέφυγαν στο Ιράν (σ.τ.ε.)], Ισραήλ (212 άτομα περίπου και 30.000 Ισραηλινοί καταγόμενοι από την Ελλάδα), Ιεροσόλυμα (400 άτομα περίπου), Κατάρ (40 άτομα πριν την ιρακινή εισβολή στο Κουβέϊτ), Κίνα (3 άτομα το 1991), Κουβέϊτ (7 άτομα), Λίβανος ( 1.500-2.000 άτομα περίπου), Μπαχρέϊν (150 άτομα πριν την ιρακινή εισβολή στο Κουβέϊτ), Νότιος Κορέα (ελάχιστοι προσωρινά και ένας μόνιμα. Υπάρχουν όμως χιλιάδες Κορεάτες ορθόδοξοι, οι οποίοι συνδέονται με την Ελλάδα), Ομάν (15), Πακιστάν [υπάρχουν ελληνογενείς κοινότητες, κατάλοιπα της ελληνιστικής εποχής, όπως οι Καλάς-Καφίρ (σ.τ.ε.)], Σαουδική Αραβία (1.500 προσωρινά εγκατεστημένοι), Συρία [1.000 άτομα περίπου, ενώ υπάρχουν και Έλληνες μουσουλμάνοι από την Κρήτη που μετοίκησαν στα τέλη του περασμένου αιώνα και ζουν στο χωριό Χαμηδιέ (σ.τ.ε.)], Τουρκία [3.500 στην Κωνσταντινούπολη, Ίμβρο και Τένεδο. Υπάρχουν επίσης τέσσερεις ελληνόφωνες μουσουλμανικές ομάδες (Πόντιοι, Κρητικοί, Μακεδόνες και Κύπριοι) υπόλοιπο των εκτεταμένων εξισλαμισμών της οθωμανικής περιόδου, καθώς και Κρυπτοχριστιανοί (σ.τ.ε.)], Υεμένη (15 προσωρινά εγκατεστημένοι) και Φιλιππίνες (10 άτομα περίπου), Χονγκ-Κονγκ (66 οικογένειες).
Πηγή: hri.org
