O Αντόνιο Τεχέρο με το όπλο στο χέρι στην αίθουσα της Βουλής
Στις 23 Φεβρουαρίου του 1981, η συζήτηση στο Κοινοβούλιο ξαφνικά διακόπτεται, όταν εισβάλλουν στην αίθουσα ένοπλοι πολιτοφύλακες και παραστρατιωτικοί, με επικεφαλής τους αμετανόητους νοσταλγούς του Φράνκο, αντισυνταγματάρχη Antonio Tejero και ταγματάρχη Ricardo Saenz Ynestrillas.
Ο πρώτος, πυροβολώντας στον αέρα, ανέρχεται στο βήμα, δηλώνοντας ότι οι 350 βουλευτές που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στην αίθουσα είναι όμηροι και ότι αναμένει από τον βασιλέα να κηρύξει την εγκατάσταση μιας στρατιωτικής κυβέρνησης.
Ταυτόχρονα, παραστρατιωτικές ομάδες εισέβαλαν στον κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό της Μαδρίτης. Ο τελευταίος διέκοψε το πρόγραμμά του και άρχισε να μεταδίδει στρατιωτικά εμβατήρια.
Εκατοντάδες οπαδοί του Τεχέρο, έξω από το Κοινοβούλιο άρχισαν να τραγουδούν τον ύμνο των φαλαγγιτών από την εποχή του Εμφυλίου πολέμου, Cara Al Sol.
Ο στρατιωτικός διοικητής της Βαλένθια, στρατηγός Jaime Milans del Bosch, κηρύσσει την επαρχία σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, βγάζει τα άρματα στους δρόμους της πόλης και δηλώνει ότι περιμένει τις αποφάσεις του Χουάν Κάρλος προκειμένου να εγκαθιδρυθεί πάλι η απόλυτη μοναρχία.
Ο Χουάν Κάρλος, βγαίνει στην τηλεόραση με τη στολή του αρχηγού του στρατού, καταδικάζει το πραξικόπημα, όπως και οποιαδήποτε πράξη που στρέφεται ενάντια στο Σύνταγμα της χώρας και εγκαλεί τις νομιμόφρονες στρατιωτικές δυνάμεις να το καταστείλουν. Ψύχραιμος και αποφασιστικός.
Αυτό ήταν. Ο στρατηγός Alfonso Armada, αναπληρωτής αρχηγός του στρατού, διατάσσει τους αρχηγούς των όπλων να προχωρήσουν στη σύλληψη των πραξικοπηματιών και στη λύση της κατάληψης του κοινοβουλίου με κάθε μέσο.
Σε λίγες ώρες, όλα είχαν τελειώσει για τους νοσταλγούς της δικτατορίας. Δικάστηκαν λίγο αργότερα και καταδικάστηκαν σε βαριές ποινές ( * ), περίπου τριάντα αντάρτες στρατιωτικοί και αρκετοί πολίτες.
ΕΔΩ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
