Πριν λίγες μέρες έφυγε από την ζωή ό,τι πολυτιμότερο είχε η Ειρήνη στην δική της ζωή ο σύζυγός της .
Ήταν μαζί του από τότε που η ίδια ήταν 20 ετών ,για 50 ολόκληρα χρόνια.
Την ημέρα που τον αποχαιρέτησε διηγούταν στους οικείους της:
«Δεν μου κακομίλησε ποτέ ,ήταν ερωτευμένος μαζί μου μέχρι το τελευταίο βράδυ που πλάγιασε δίπλα μου να κοιμηθούμε.
Μου χάιδευε τα μαλλιά και με κοιτούσε στα μάτια με το ίδιο πάθος που με κοίταξε και την πρώτη μέρα που με πρωτοερωτεύτηκε.
Η ζωή μου ήταν τόσο ευτυχισμένη στο πλάι του που ανησυχούσα πάντα ότι δεν μπορεί τόση ευτυχία κάτι θα μου συμβεί στην υγεία μου. Όμως πέρασαν τόσα χρόνια και όλα ήταν το ίδιο τρυφερά. Θυμάμαι όταν ένας από τους δύο αρρώσταινε ο άλλος υπόφερε … Και όταν γινόταν καλά κάναμε γιορτή …
Δεν ήμασταν πλούσιοι αλλά είχαμε τόση αγάπη μέσα μας που μπορεί να τρώγαμε και από το ίδιο πιάτο αν δεν υπήρχε περισσότερο φαγητό. Εγώ δεν κατάφερα να πάρω σύνταξη κι εκείνος μειωμένη . Η αλήθεια είναι ότι δεν τα βγάζαμε πέρα αλλά ήμασταν αξιοπρεπείς. Δεν κλαιγόμασταν αλλά προσπαθούσαμε να περάσουμε τα περήφανα γηρατειά μας ήσυχα χωρίς εντάσεις και στενοχώριες.
Ήταν μαζί του από τότε που η ίδια ήταν 20 ετών ,για 50 ολόκληρα χρόνια.
Την ημέρα που τον αποχαιρέτησε διηγούταν στους οικείους της:
«Δεν μου κακομίλησε ποτέ ,ήταν ερωτευμένος μαζί μου μέχρι το τελευταίο βράδυ που πλάγιασε δίπλα μου να κοιμηθούμε.
Μου χάιδευε τα μαλλιά και με κοιτούσε στα μάτια με το ίδιο πάθος που με κοίταξε και την πρώτη μέρα που με πρωτοερωτεύτηκε.
Η ζωή μου ήταν τόσο ευτυχισμένη στο πλάι του που ανησυχούσα πάντα ότι δεν μπορεί τόση ευτυχία κάτι θα μου συμβεί στην υγεία μου. Όμως πέρασαν τόσα χρόνια και όλα ήταν το ίδιο τρυφερά. Θυμάμαι όταν ένας από τους δύο αρρώσταινε ο άλλος υπόφερε … Και όταν γινόταν καλά κάναμε γιορτή …
Δεν ήμασταν πλούσιοι αλλά είχαμε τόση αγάπη μέσα μας που μπορεί να τρώγαμε και από το ίδιο πιάτο αν δεν υπήρχε περισσότερο φαγητό. Εγώ δεν κατάφερα να πάρω σύνταξη κι εκείνος μειωμένη . Η αλήθεια είναι ότι δεν τα βγάζαμε πέρα αλλά ήμασταν αξιοπρεπείς. Δεν κλαιγόμασταν αλλά προσπαθούσαμε να περάσουμε τα περήφανα γηρατειά μας ήσυχα χωρίς εντάσεις και στενοχώριες.
Έβλεπε τώρα τελευταία τόσο κόσμο να τρώει στα συσσίτια και μου έλεγε ότι εκεί δεν θέλω να πάμε ποτέ .
Θα τρώμε λίγο αλλά δεν θα πάμε ποτέ … Δεν του άρεσε να τον λυπούνται …
Μια μέρα πριν πεθάνει με ρώτησε πόσο καιρό έχω να σου αγοράσω δώρο ;
Κι εγώ του απάντησα μα το ωραιότερο δώρο είσαι εσύ για μένα ….
εκείνος χαμογέλασε και μου είπε θα ήθελα να σου αγοράσω ένα ωραίο φόρεμα .
Γελάσαμε πολύ. Το βράδυ κοιμηθήκαμε και την άλλη μέρα δεν ξύπνησε»
Η Ειρήνη έφυγε κι εκείνη μετά από δυο μέρες . Πέθανε στον ύπνο της όπως ακριβώς και ο Χρύσανθος …
Η γειτονιά τους έχασε ένα πραγματικά υποδειγματικό ζευγάρι που έζησε με αξιοπρέπεια και έφυγε με μεγαλύτερη....
Θα τρώμε λίγο αλλά δεν θα πάμε ποτέ … Δεν του άρεσε να τον λυπούνται …
Μια μέρα πριν πεθάνει με ρώτησε πόσο καιρό έχω να σου αγοράσω δώρο ;
Κι εγώ του απάντησα μα το ωραιότερο δώρο είσαι εσύ για μένα ….
εκείνος χαμογέλασε και μου είπε θα ήθελα να σου αγοράσω ένα ωραίο φόρεμα .
Γελάσαμε πολύ. Το βράδυ κοιμηθήκαμε και την άλλη μέρα δεν ξύπνησε»
Η Ειρήνη έφυγε κι εκείνη μετά από δυο μέρες . Πέθανε στον ύπνο της όπως ακριβώς και ο Χρύσανθος …
Η γειτονιά τους έχασε ένα πραγματικά υποδειγματικό ζευγάρι που έζησε με αξιοπρέπεια και έφυγε με μεγαλύτερη....
Το βρήκα στο τοίχο φίλης μας... Αφιερώστε λίγα λεπτά για το διαβάσετε. Αξίζει τον κόπο και, ναι, θα γίνεται σοφότεροι.
madata .gr
