Panhellenic Post - The Online Newspaper of Hellenism
http://PanhellenicPost.com
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
Τα όσα ο κ. Κρις Σπύρου δήλωσε γύρω από τα προβλήματα που οδήγησαν τη χώρα στην οικονομική κρίση, επιβεβαιώνουν τις θέσεις της ΡΗΡ, όπως αυτές κατ΄ επανάληψη έχουν διατυπωθεί από την στήλη.
Αποκτούν οι επισημάνσεις του τη βαρύτητα που τους προσδίδει η ομογενειακή του ιδιότητα και η αναγνωρισμένη πολιτική του σταδιοδρομία στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, όπου χρημάτισε Γερουσιαστής, Πρόεδρος της Βουλής του Νιου Χαμσάιρ για το Δημοκρατικό Κόμμα, υποψήφιος Κυβερνήτης της Πολιτείας , αλλά και πρόεδρος των εκλεκτόρων που εξέλεξαν τον Μπιλ Κλίντον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Ωστόσο το αξίωμα εκείνο του οξυδερκούς πολιτικού που “μετράει” περισσότερο, είναι του συνδικαλιστή στο εργοστάσιο που εργάστηκε ως νέος μετανάστης στις ΗΠΑ και το μεταγενέστερο του πολιτειακού βουλευτή επιφορτισμένου με την δημοσιονομική πολιτική. Εκεί έμαθε και πως προβάλλονται τα αιτήματα των εργαζομένων και πως ασκείται η δημοσιονομική πολιτική, δηλαδή πως επιβάλλονται και πως εισπράττονται οι φόροι…
Έχοντας επιστρέψει στη γενέτειρα τα τελευταία περίπου είκοσι χρόνια, παρακολουθεί τα τεκταινόμενα από πολύ κοντά καθώς η προσωπική του φιλία με το ζεύγος Κλίντον, αλλά και η ενασχόλησή του με το Hellenic American Univercity τον υποχρεώνουν σε ένα αδιάκοπο πήγαινε-’έλα στις ΗΠΑ και σε άλλα Κράτη.
Στοχαστής, αλλά και έμπειρος αναλυτής, διεισδύει στον πυρήνα των πραγμάτων αποτυπώνοντας την άποψή του με μία γλαφυρή αλλά συνάμα και τσουχτερή γλώσσα.
Οι απόψεις του έχουν και την αξία του ανθρώπου που έδρασε και πέτυχε σε μία μεγάλη χώρα, σε μία διαφορετική κουλτούρα και σε μία δημοκρατικά αναπτυγμένη κοινωνία και από την απόσταση αυτή μπορεί ψύχραιμα να σταθμίζει καταστάσεις, να αξιολογεί γεγονότα και να τοποθετεί τα πράγματα στη θέση τους.
Ποιος, άραγε, αμφιβάλει ότι ζούμε σε μία εποχή χαλάρωσης των ηθικών αξιών; Ότι διάγουμε εγωκεντρικό βίο θέτοντας σε δεύτερη ή ακόμα και τρίτη μοίρα έννοιες όπως θρησκεία, πατρίδα, οικογένεια; Ότι προτάσσουμε το ατομικό του εθνικού συμφέροντος;
Ποιος δεν γνωρίζει, τάχα, περιπτώσεις όπου το κυνήγι της επιτυχίας, η ανέλιξη της προσωπικής καριέρας ακόμη και η οικονομική ευμάρεια της οικογένειας έχουν επιφέρει ρήξη των δεσμών των μελών της; Πόσα παιδιά δεν παραπονούνται ότι μεγαλώνουν μέσα σε μία ιδιότυπη μοναξιά, πόσες οικογενειακές ιστορίες δεν βλέπουν κάθε τόσο το φως της δημοσιότητας;
Από την άλλη μεριά, την ώρα που ορισμένοι τάσσονται κατά των μνημονίων, που υπερασπίζονται την συνέχιση του φαύλου παρελθόντος, που ευαγγελίζονται την επιστροφή στους δανειακούς καταναλωτικούς παραδείσους, αυτούς που μας οδήγησαν στα μνημόνια, αποφεύγουν δημαγωγικά να στηλιτεύσουν καταστάσεις και πρακτικές που αντιστρατεύονται την ευνομία και την ευταξία.
Δυστυχώς, ο δρόμος για την έξοδο από την πολύπλευρη κρίση και μακρύς είναι και δύσβατος. Η διαδρομή δεν επιτρέπει πανηγυρισμούς αλλά ούτε και μεμψιμοιρίες. Εδώ που φτάσαμε, άλλος λίγο άλλος πολύ, όλοι έχουμε τις ευθύνες μας. Αυτοί που μας κυβέρνησαν, τις περισσότερες.
Είθε η Ανάσταση του Θεανθρώπου, να σημάνει και την Αναγέννηση της χώρας μας.
http://PanhellenicPost.com
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
Τα όσα ο κ. Κρις Σπύρου δήλωσε γύρω από τα προβλήματα που οδήγησαν τη χώρα στην οικονομική κρίση, επιβεβαιώνουν τις θέσεις της ΡΗΡ, όπως αυτές κατ΄ επανάληψη έχουν διατυπωθεί από την στήλη.
Αποκτούν οι επισημάνσεις του τη βαρύτητα που τους προσδίδει η ομογενειακή του ιδιότητα και η αναγνωρισμένη πολιτική του σταδιοδρομία στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, όπου χρημάτισε Γερουσιαστής, Πρόεδρος της Βουλής του Νιου Χαμσάιρ για το Δημοκρατικό Κόμμα, υποψήφιος Κυβερνήτης της Πολιτείας , αλλά και πρόεδρος των εκλεκτόρων που εξέλεξαν τον Μπιλ Κλίντον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Ωστόσο το αξίωμα εκείνο του οξυδερκούς πολιτικού που “μετράει” περισσότερο, είναι του συνδικαλιστή στο εργοστάσιο που εργάστηκε ως νέος μετανάστης στις ΗΠΑ και το μεταγενέστερο του πολιτειακού βουλευτή επιφορτισμένου με την δημοσιονομική πολιτική. Εκεί έμαθε και πως προβάλλονται τα αιτήματα των εργαζομένων και πως ασκείται η δημοσιονομική πολιτική, δηλαδή πως επιβάλλονται και πως εισπράττονται οι φόροι…
Έχοντας επιστρέψει στη γενέτειρα τα τελευταία περίπου είκοσι χρόνια, παρακολουθεί τα τεκταινόμενα από πολύ κοντά καθώς η προσωπική του φιλία με το ζεύγος Κλίντον, αλλά και η ενασχόλησή του με το Hellenic American Univercity τον υποχρεώνουν σε ένα αδιάκοπο πήγαινε-’έλα στις ΗΠΑ και σε άλλα Κράτη.
Στοχαστής, αλλά και έμπειρος αναλυτής, διεισδύει στον πυρήνα των πραγμάτων αποτυπώνοντας την άποψή του με μία γλαφυρή αλλά συνάμα και τσουχτερή γλώσσα.
Οι απόψεις του έχουν και την αξία του ανθρώπου που έδρασε και πέτυχε σε μία μεγάλη χώρα, σε μία διαφορετική κουλτούρα και σε μία δημοκρατικά αναπτυγμένη κοινωνία και από την απόσταση αυτή μπορεί ψύχραιμα να σταθμίζει καταστάσεις, να αξιολογεί γεγονότα και να τοποθετεί τα πράγματα στη θέση τους.
Ποιος, άραγε, αμφιβάλει ότι ζούμε σε μία εποχή χαλάρωσης των ηθικών αξιών; Ότι διάγουμε εγωκεντρικό βίο θέτοντας σε δεύτερη ή ακόμα και τρίτη μοίρα έννοιες όπως θρησκεία, πατρίδα, οικογένεια; Ότι προτάσσουμε το ατομικό του εθνικού συμφέροντος;
Ποιος δεν γνωρίζει, τάχα, περιπτώσεις όπου το κυνήγι της επιτυχίας, η ανέλιξη της προσωπικής καριέρας ακόμη και η οικονομική ευμάρεια της οικογένειας έχουν επιφέρει ρήξη των δεσμών των μελών της; Πόσα παιδιά δεν παραπονούνται ότι μεγαλώνουν μέσα σε μία ιδιότυπη μοναξιά, πόσες οικογενειακές ιστορίες δεν βλέπουν κάθε τόσο το φως της δημοσιότητας;
Από την άλλη μεριά, την ώρα που ορισμένοι τάσσονται κατά των μνημονίων, που υπερασπίζονται την συνέχιση του φαύλου παρελθόντος, που ευαγγελίζονται την επιστροφή στους δανειακούς καταναλωτικούς παραδείσους, αυτούς που μας οδήγησαν στα μνημόνια, αποφεύγουν δημαγωγικά να στηλιτεύσουν καταστάσεις και πρακτικές που αντιστρατεύονται την ευνομία και την ευταξία.
Δυστυχώς, ο δρόμος για την έξοδο από την πολύπλευρη κρίση και μακρύς είναι και δύσβατος. Η διαδρομή δεν επιτρέπει πανηγυρισμούς αλλά ούτε και μεμψιμοιρίες. Εδώ που φτάσαμε, άλλος λίγο άλλος πολύ, όλοι έχουμε τις ευθύνες μας. Αυτοί που μας κυβέρνησαν, τις περισσότερες.
Είθε η Ανάσταση του Θεανθρώπου, να σημάνει και την Αναγέννηση της χώρας μας.
