Κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη

Κυριακή των Μυροφόρων

 

Η  Ευαγγελική Περικοπή αυτής της Κυριακής αναφέρεται στο μεγαλείο του ρόλου της γυναίκας για μια καλύτερη κοινωνία. Την ώρα που οι μαθητές του Χριστού «διά τον φόβον των Ιουδαίων» παρέμειναν κρυμμένοι σε ασφαλές μέρος, βλέπουμε μερικές γυναίκες, τις Μυροφόρες, χωρίς φόβο για τη ζωή τους να φθάνουν θαρραλέες στον τάφο του Ιησού.

 

΄Ηταν γνωστό σε όλους ότι φανατισμένοι Εβραίοι καραδοκούσαν για να επιτεθούν βίαια σε όποιους προσπαθούσαν με οποιονδήποτε τρόπο να πλησιάσουν τον τάφο που βρισκόταν το νεκρό σταυρωμένο σώμα του Ιησού. Επειδή  οι φανατισμένοι Εβραίοια δεν πίστευαν στις προφητείες για την Ανάσταση του Χριστού, νόμιζαν ότι κάποιοι οπαδοί του Ιησού θα προσπαθούσαν να κλέψουν το σώμα του και να το κρύψουν διαδίδοντας ότι δήθεν αναστήθηκε. Γι’ αυτό επέμεναν  ο τάφος του Ιησού να φρουρείται νύκτα και ημέρα από τους Ρωμαίους φρουρούς.
 
Μπροστά λοιπόν σ’ αυτή την υφιστάμενη απειλή για τη ζωή τους, λογικά σκεπτόμενοι οι μαθητές του Χριστού έμειναν κλεισμένοι σε ασφαλές μέρος, στο «υπερώον» μέχρι να δουν πως θα εξελιχθούν τα πράγματα.

 

Ταυτόχρονα όμως οι Μυροφόρες, προχωρούν θαρραλέες προς τον τάφο του Ιησού. Σε καμία περίπτωση δεν φοβήθηκαν από τους κινδύνους που υπολόγιζαν οι δήθεν θαρραλέοι άντρες, που πριν λίγο έλεγαν στον Χριστό ότι θα είμαστε μαζί Σου ως το τέλος, έτοιμοι να θυσιασθούμε και πριν «κράξει ο αλέκτωρ» τον αρνήθηκαν τρεις φορές.
 
Τελικά το θάρρος των Μυροφόρων Γυναικών αμείβεται με τη θεία δωρεά του Θεού να είναι οι πρώτες στον κόσμο που βλέπουν τον Αναστημένο Ιησού.
 

Οι Γυναίκες γίνονται οι πρώτες που δίνουν μαρτυρία για την Ανάσταση του Χριστού. Ιστορικά γνωρίζουμε πάλι ότι η μεγάλη εκείνη ανθρώπινη μορφή, που εκπροσώπησε το ανθρώπινο γένος για την ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου του Θεού, που οδήγησε στην εν Χριστώ σωτηρία όλους μας είναι πάλι γυναίκα.   Είναι η Παναγία μας που απάντησε με ταπείνωση στην κλήση του Θεού «ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου».

 

΄Ετσι η θέση της γυναίκας μέσα στην Εκκλησία μας είναι σημαντική και μοναδική για την υπόθεση της σωτηρίας μας. Ετσι η θέση της γυναίκας μέσα στην Εκκλησία μας είναι σημαντική και μοναδική για την υπόθεση της σωτηρίας μας.΄Οπως η Παναγία μας έδωσε τη σάρκα της στον Υιόν και Λόγον του Θεού για την σωτηρία όλης της ανθρωπότητας, το ίδιο σήμερα η γυναίκα, η μητέρα, η γιαγιά, η θυγατέρα, ετοιμάζουν με πολύ σεβασμό και φόβον Θεού το πρόσφορον που το δίνουν στον ιερέα, που ως διάκονος της, το προσφέρει στον Θεόν, που το μεταποιεί σε Σώμα Χριστού, όταν με την άξια συμμετοχή μας στην Θεία Κοινωνία, γινόμαστε σύσσωμοι του αγίου Σώματος του Χριστού.

            Ο ρόλος της γυναίκας, λοιπόν, στη σύγχρονη εποχή των κρίσεων και των πολύπλοκων κοινωνικών προβλημάτων γίνεται ακόμη πιο σημαντικός για να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο κόσμο. Ιδιαίτερα όμως, η συμβολή της γυναίκας στην προστασία και στην ενίσχυση του θεσμού της οικογένειας είναι κάτι που επιβάλλεται περισσότερο. Μπροστά στην κρίση του θεσμού της οικογένειας, όπως πολλές οικογένειες δεινοπαθούν και χωρίζουν. Καλείται η σύγχρονη γυναίκα να διαδραματίσει έναν σημαντικόν, ενωτικόν, υπομονετικόν, συμφιλιωτικόν και στοργικόν ρόλον που θα προστατέψει το όλο σώμα της οικογένειας. ΄Οταν η οικογένεια προστατεύεται και στέκει ψηλά, τότε ολόκληρη η κοινωνία πάει μπροστά.

            Για να μπορέσει, όμως, η σύγχρονη γυναίκα ν’ ανταποκριθεί στην υψηλή αποστολή της οφείλει με εμπιστοσύνη στο Θεό να έχει στη ζωή της ως παράδειγμα την Παναγία μας, όλες τις άγιες Γυναίκες, τις Μυροφόρες.

            Το πρώτο στάδιο της προετοιμασίας τέτοιων αγίων μορφών είναι να παίρνουμε τα παιδιά μας στο Κατηχητικό Σχολείο. Το δεύτερο στάδιο το παράδειγμα της αγίας ζωής των γονέων. Το τρίτο στάδιο, το ειρηνικό και ηθικό περιβάλλον που δημιουργούμε για τα παιδιά μας. Το τέταρτο στάδιο, οι άξιοι και κατηρτισμένοι εκπαιδευτικοί μας, που ταυτόχρονα αποτελούν και πρότυπα ηθικού παραδειγματισμού. ΄Ολα αυτά όμως τα στάδια αποβλέπουν στη προετοιμασία μας για να ζούμε μέσα στο στάδιο των αρετών με την άξια συμμετοχή μας στην αγιαστική ζωή της Εκκλησία μας, στα άγια της Μυστήρια, και ταυτόχρονα με τη συμμετοχή μας στο φιλανθρωπικό και Ιεραποστολικό έργο της Εκκλησίας μας. ΄Ετσι γινόμαστε έτοιμοι για να δημιουργήσουμε με μεγάλη συναίσθηση ευθύνης την Χριστιανική οικογένεια, που η παρουσία της μέσα στην άδικη κοινωνία που ζούμε, αποτελεί όασιν ζωής.

            Σήμερα, λοιπόν, στα πρόσωπα των αγίων Μορφών των Μυροφόρων Γυναικών της σημερινής Ευαγγελικής Περικοπής, τιμούμε τις γυναίκες εκείνες που είναι τίμιες, υπεύθυνες, ευσεβείς και πρωτοπόρες, που με το έργο τους μας κάνουν όλους υπερήφανους.

 

Έτσι η θέση της γυναίκας είναι πολύ σημαντική για το θεσμό της οικογένειας, όπου με τις θυσίες της και την αγάπη της δημιουργείται μια υπεύθυνη οικογένεια που οδηγεί και στην υγιή ύπαρξη της τοπικής κοινωνίας και ακόμη στην πρόοδο ενός έθνους και ενός Λαού.

Στην παροικία μας οι μητέρες και οι γιαγιάδες και οι θείες διαδραματίζουν αυτό τον σημαντικό ρόλο για τη προστασία του θεσμού της οικογένειας και τη διατήρηση της ελληνορθόδοξης ταυτότητας μας.

Η οργάνωση και η γόνιμη λειτουργία του Συνδέσμου Ελληνίδων Κυριών Ζιμπάμπουε για τόσα χρόνια αποτελεί ιστορικό τεκμήριο γόνιμης δράσης των Αποδήμων Ελληνίδων για την προστασία του θεσμού της οικογένειας, της κάθε μορφής στήριξης των μελών της Παροικίας μας, κοινωνικής, ηθικής, οικονομικής, φιλανθρωπικής, ανθρωπιστικής, πολιτιστικής και θρησκευτικής διακονίας και προσφοράς.

Εκ μέρους του Αλεξανδρινού Προκαθημένου και Πατριάρχου μας κ.κ. Θεοδώρου Β’, χαιρετίζω την πρωτοβουλία της Προέδρου μας κ. Δέσποινας Ζαβερδινού και των Μελών του Συμβουλίου της σήμερα να τελείται ετήσιο μνημόσυνο για όλες τις κεκοιμημένες απόδημες ελληνίδες για τη μεγάλη τους προσφορά στην Παροικία μας για την διαφύλαξη της ελληνορθόδοξης ταυτότητας μας, αλλά και για την φιλανθρωπική τους προσφορά σε ευάλωτα μέλη της Παροικίας μας στις μεγάλες δοκιμασίες της ζωής τους, όταν μάλιστα είχαμε να κάνουμε δυστυχώς με ορφανά ελληνόπουλα.

Η σημερινή εορτή των Μυροφόρων είναι αφορμή να ευχαριστήσουμε τόσο την επίτιμον Πρόεδρο του Συνδέσμου Ελληνίδων Κυριών κ. Βασιλική Διβάρη, όσο και την σημερινή Πρόεδρο κ. Δέσποινα Ζαβερδινού, τις προηγούμενες Προέδρους κι όλα τα μέλη του σημερινού Διοικητικού Συμβουλίου κι όλες τις κυρίες  και όλους όσους στηρίζουν το πολύπλευρον έργο τους για τους ηλικιωμένους μας, για το σχολείο μας, πρωτοβουλίες για το Περιβάλλον, φιλανθρωπική δράση και φυσικά τη μεγάλη τους αγάπη να φροντίζουν με υπομονή τα παιδιά μας μέσα στην οικογένεια και τη δράση τους κατά την μεγάλη αγία Εβδομάδα να στολίζουμε τον πιο όμορφο Επιτάφιο και να έχουμε κόκκινα αυγά να φάνε και οι κότες που λέμε.

Τελειώνοντας, σήμερα που τιμούμε τη προσφορά της απόδημης Ελληνίδας να ευχαριστήσουμε για τη συνεχή προσφορά τους στην Παροικία μας και στην Ιεραποστολή την Πρόεδρο της Ομοσπονδίας κ. Ελένη Κουμίδη, την Αρχόντισα των Εκκλησιών κ. Αριάνδη Ψύλλου και την Πρεσβυτέρα μας κ. Σοφία Σαγάνη. Ιδιαίτερες ευχαριστίες και στην Διευθύντρια  της Εκκλησιαστικής μας χορωδίας κ. Σωτηριάδη και στα εκλεκτά Μέλη της, όλες τις καλές κυρίες που ως άγγελοι του Θεού ψαλμωδούν τα άγια των αγίων με πρώτη την αγαπητή μας κ. Χαρίκλεια. Ο Θεός να μας έχει όλους καλά.