Panhellenic Post - The Online Newspaper of Hellenism
http://PanhellenicPost.com
Κάθε συνέδριο αποδήμων από τη φύση του είναι σημαντικό. Υπό τις παρούσες περιστάσεις, όμως, τα προκείμενα αποκτούν καθοριστική σημασία. Η παρατεταμένη οικονομική κρίση που βιώνει η γεννέτειρα, και οι αναπόφευκτες παρενέργειές της και στον εκτός Ελλάδος ελληνισμό, (π.χ. φορολογικό, ομόλογα, εκπαιδευτικό) έχουν δημιουργήσει την αίσθηση –που δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα- ότι οι σχέσεις οργανωμένης ομογένειας και μητροπολιτικού κέντρου περνούν από φάση σοβαρής δοκιμασίας, αν όχι και κρίσης.
Αποτελούν, λοιπόν, τα συνέδρια αυτά μία μοναδική ευκαιρία οι απόδημοι να αναπτύξουν τις απόψεις τους πάνω σε όλα τα θέματα «αιχμής». Ακόμη και σε ζητήματα όπως π.χ. οι αλβανικές μεθοδεύσεις για την τοπική τους αυτοδιοίκηση, που θα κρίνουν εν πολλοίς και την τύχη της ελληνικής μειονότητας, ή, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ο συντονισμός για την παρακίνηση των νεαρών ομογενών να αναζητήσουν τις ρίζες τους στην γενέτειρα…
Για όλα αυτά, πρέπει να κατατεθούν προτάσεις, να εκφραστούν οι θέσεις τις ομογένειας, αλλά και να υπάρξει ανταπόκριση από την ελληνική πατρίδα, η οποία οφείλει να τείνει με προσοχή το ους. Να ακούσει όσα έχουν να πουν, να νιώσει τους προβληματισμούς τους, να συναισθανθεί την αγωνία τους.
Και να ενεργήσει με τρόπο που θα συντελέσει στο να κερδίσει και πάλι την εμπιστοσύνη τους. Επομένως, αναβολές, καθυστερήσεις και συσκοτήσεις από πλευράς δημόσιας διοίκησης, δεν βοηθούν. ‘Ωρα είναι να ανικατασταθούν από δράση, αποτελεσματικότητα και απλότητα.
Μία καλή πρώτη προσπάθεια θα ήταν η …γνωριμία με την ομογένεια. Η καταγραφή των Αποδήμων ποτέ δεν απασχόλησε στον βαθμό που της αρμόζει, την Ελλάδα!
Αντί να τους έχει καταγράψει έναν προς έναν, να τους έχει κατατάξει κατά δίκτυα κλπ., αρκείται σε στρογγυλοποιημένα νούμερα που απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα…
Ας γίνει, επιτέλους, μια καινούργια αρχή. Πριν οι ομογενείς πάρουν των οματιών τους και απολησμονήσουν τη γενέτειρα. Η προδιάθεση που επικρατεί σε μεγάλη μερίδα των Ελλήνων του εξωτερικού, πως «ο,τι κάνουμε πρέπει πλέον να το κάνουμε μόνοι μας, δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από την Ελλάδα, που ενδιαφέρεται μόνον πως θα μας φορολογήσει» μπορεί να δηλητηριάσει θανατηφόρα τις σχέσεις τους με την πατρίδα.
Αν την απογοήτευση αυτή αφήσει η γενέτειρα, από πνεύμα μητριαρχίας, να παγιωθεί ανάμεσα στα ξενειτεμένα της τέκνα, θα σημαίνει, ότι τούτη η χώρα δεν μπορεί να σοβαρευτεί ακόμη και μπροστά στον θάνατό της!
http://PanhellenicPost.com
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
Τρία σημαντικά ομογενειακά συνέδρια βρίσκονται σε εξέλιξη αυτό το Σαββατο-Κύριακο. Δύο από αυτά στην Ελλάδα και το τρίτο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Οι Ηπειρώτες από όλο τον κόσμο συναντούνται στα Γιάννενα. Οι Αρκάδες στην Τρίπολη. Και οι Αχεπαν΄ς στην Λουιζιάνα των ΗΠΑ.Κάθε συνέδριο αποδήμων από τη φύση του είναι σημαντικό. Υπό τις παρούσες περιστάσεις, όμως, τα προκείμενα αποκτούν καθοριστική σημασία. Η παρατεταμένη οικονομική κρίση που βιώνει η γεννέτειρα, και οι αναπόφευκτες παρενέργειές της και στον εκτός Ελλάδος ελληνισμό, (π.χ. φορολογικό, ομόλογα, εκπαιδευτικό) έχουν δημιουργήσει την αίσθηση –που δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα- ότι οι σχέσεις οργανωμένης ομογένειας και μητροπολιτικού κέντρου περνούν από φάση σοβαρής δοκιμασίας, αν όχι και κρίσης.
Αποτελούν, λοιπόν, τα συνέδρια αυτά μία μοναδική ευκαιρία οι απόδημοι να αναπτύξουν τις απόψεις τους πάνω σε όλα τα θέματα «αιχμής». Ακόμη και σε ζητήματα όπως π.χ. οι αλβανικές μεθοδεύσεις για την τοπική τους αυτοδιοίκηση, που θα κρίνουν εν πολλοίς και την τύχη της ελληνικής μειονότητας, ή, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ο συντονισμός για την παρακίνηση των νεαρών ομογενών να αναζητήσουν τις ρίζες τους στην γενέτειρα…
Για όλα αυτά, πρέπει να κατατεθούν προτάσεις, να εκφραστούν οι θέσεις τις ομογένειας, αλλά και να υπάρξει ανταπόκριση από την ελληνική πατρίδα, η οποία οφείλει να τείνει με προσοχή το ους. Να ακούσει όσα έχουν να πουν, να νιώσει τους προβληματισμούς τους, να συναισθανθεί την αγωνία τους.
Και να ενεργήσει με τρόπο που θα συντελέσει στο να κερδίσει και πάλι την εμπιστοσύνη τους. Επομένως, αναβολές, καθυστερήσεις και συσκοτήσεις από πλευράς δημόσιας διοίκησης, δεν βοηθούν. ‘Ωρα είναι να ανικατασταθούν από δράση, αποτελεσματικότητα και απλότητα.
Μία καλή πρώτη προσπάθεια θα ήταν η …γνωριμία με την ομογένεια. Η καταγραφή των Αποδήμων ποτέ δεν απασχόλησε στον βαθμό που της αρμόζει, την Ελλάδα!
Αντί να τους έχει καταγράψει έναν προς έναν, να τους έχει κατατάξει κατά δίκτυα κλπ., αρκείται σε στρογγυλοποιημένα νούμερα που απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα…
Ας γίνει, επιτέλους, μια καινούργια αρχή. Πριν οι ομογενείς πάρουν των οματιών τους και απολησμονήσουν τη γενέτειρα. Η προδιάθεση που επικρατεί σε μεγάλη μερίδα των Ελλήνων του εξωτερικού, πως «ο,τι κάνουμε πρέπει πλέον να το κάνουμε μόνοι μας, δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από την Ελλάδα, που ενδιαφέρεται μόνον πως θα μας φορολογήσει» μπορεί να δηλητηριάσει θανατηφόρα τις σχέσεις τους με την πατρίδα.
Αν την απογοήτευση αυτή αφήσει η γενέτειρα, από πνεύμα μητριαρχίας, να παγιωθεί ανάμεσα στα ξενειτεμένα της τέκνα, θα σημαίνει, ότι τούτη η χώρα δεν μπορεί να σοβαρευτεί ακόμη και μπροστά στον θάνατό της!
