Η πιο μεγάλη μάχη για τον Αντώνη Βαρδή. Ο κορυφαίος μουσικοσυνθέτης και τραγουδιστής από τις αρχές Ιουλίου δίνει τιτάνιο αγώνα προκειμένου να ξεπεράσει το σοβαρό πρόβλημα υγείας που του πρωτοπαρουσιάστηκε πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, αλλά εμφανίζει τις τελευταίες μέρες σοβαρές επιπλοκές. Η νέα δοκιμασία που τον έστειλε εσπευσμένα στο νοσοκομείο είναι τα κινητικά προβλήματα και οι δυσκολίες στην άρθρωση που είναι αποτελέσματα του παλαιότερου προβλήματος υγείας του.
Η μάχη του Αντώνη Βαρδή με τον καρκίνο μετράει πολλά χρόνια, καθώς για πρώτη φορά η ασθένεια τού εκδηλώθηκε σε ηλικία 42 χρόνων, αλλά ο ίδιος κατόρθωσε με μεγάλη δύναμη ψυχής και αγώνα να το ξεπεράσει. Πριν από ενάμιση χρόνο όμως -την ώρα που μιλούσε στο τηλέφωνο- ο σπουδαίος καλλιτέχνης είχε χάσει ξαφνικά τη φωνή του.
Η μάχη του Αντώνη Βαρδή με τον καρκίνο μετράει πολλά χρόνια, καθώς για πρώτη φορά η ασθένεια τού εκδηλώθηκε σε ηλικία 42 χρόνων, αλλά ο ίδιος κατόρθωσε με μεγάλη δύναμη ψυχής και αγώνα να το ξεπεράσει. Πριν από ενάμιση χρόνο όμως -την ώρα που μιλούσε στο τηλέφωνο- ο σπουδαίος καλλιτέχνης είχε χάσει ξαφνικά τη φωνή του.
Η εγχείρηση
Τότε ήταν που του διαγνώστηκε κακοήθης όγκος στον εγκέφαλο και επειδή οι Eλληνες γιατροί -φοβούμενοι μήπως πειραχτεί το νεύρο της ομιλίας- δεν αναλάμβαναν να τον χειρουργήσουν, μεταφέρθηκε σε κλινική στο Ανόβερο της Γερμανίας, όπου εξειδικευμένοι χειρουργοί του έκαναν την επέμβαση με τον καλύτερο τρόπο. Υστερα από τρεις δύσκολους μήνες ανάρρωσης στο εξωτερικό επέστρεψε στην Ελλάδα ακολουθώντας την κατάλληλη αγωγή. Μάλιστα ξαναμπήκε στο στούντιο για να ασχοληθεί με τα τραγούδια που έγραφε για το cd της Νατάσας Θεοδωρίδου. Και ενώ όλοι ήταν αισιόδοξοι, ήρθε τώρα ακόμη ένα «χτύπημα».
Με μία φωτογραφία του στην είσοδο του ιδιωτικού θεραπευτηρίου όπου νοσηλεύεται ο Αντώνης Βαρδής, ο γιος του Γιάννης Βαρδής θέλησε να... ενημερώσει τους χιλιάδες θαυμαστές του πατέρα του για τις δύσκολες ώρες που περνά η οικογένειά του. Καθισμένος σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο και συνοδεύοντας την ανάρτησή του στο Instagram με τη φράση «το δεύτερο σπίτι μου», ο Βαρδής Junior τα λέει όλα με μία εικόνα.
Με μία φωτογραφία του στην είσοδο του ιδιωτικού θεραπευτηρίου όπου νοσηλεύεται ο Αντώνης Βαρδής, ο γιος του Γιάννης Βαρδής θέλησε να... ενημερώσει τους χιλιάδες θαυμαστές του πατέρα του για τις δύσκολες ώρες που περνά η οικογένειά του. Καθισμένος σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο και συνοδεύοντας την ανάρτησή του στο Instagram με τη φράση «το δεύτερο σπίτι μου», ο Βαρδής Junior τα λέει όλα με μία εικόνα.
Ο ίδιος άλλωστε παραμένει νυχθημερόν στο προσκεφάλι του, συμπαραστάτης και εμψυχωτής του. Πάντως, σύμφωνα με όσα υποστηρίζει σήμερα ο γιος του «οι θεράποντες γιατροί του αισιοδοξούν, αλλά πρέπει κι εκείνος να το παλέψει με ανεβασμένη την ψυχολογία του». Στο πλευρό του Αντώνη Βαρδή, εκτός από τον γιο του Γιάννη και την κόρη του Καλλιστώ, είναι και η σημερινή σύντροφός του Φιλοθέη καθώς και ο ετεροθαλής αδελφός του Χρήστος Δείξιμος (πατέρας των γνωστών τραγουδιστών Κώστα Δόξα και Ακη Δείξιμου) αλλά και πολλοί φίλοι και συνεργάτες του από τον χώρο του τραγουδιού.
Τον περασμένο Μάιο ο Γιάννης Βαρδής μιλώντας για την περιπέτεια της υγείας του πατέρα του είχε δηλώσει μεταξύ άλλων: «Τώρα περνάμε μια σκληρότερη δοκιμασία. Ο πατέρας μου είναι σε θέση να κατανοήσει τι συμβαίνει γύρω του. Απλώς έχει παραλύσει η δεξιά του πλευρά. Δεν περπατάει... Δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να πω ότι πληρώνει για κάτι που έκανε στη ζωή του. Παρ' όλα αυτά πιστεύω ότι ίσως να είναι μια πολύ σκληρή δοκιμασία για κάτι που συνέβη στο παρελθόν. Δεν ξέρω ακριβώς τι, για να το κατονομάσω. Σίγουρα πάντως ο πατέρας μου δοκιμάζεται...».
Η παλικαρίσια μάχη με τον καρκίνο και η εξομολόγηση του
Παλικαρίσια πάντως είχε πολεμήσει στο παρελθόν την αρρώστια του ο Αντώνης Βαρδής, ο οποίος μάλιστα είχε μοιραστεί και δημόσια την περιπέτειά του. Σε συνέντευξή του το 2009 μίλησε για την πρώτη φορά που ο καρκίνος του... χτύπησε την πόρτα. «Οταν ξαφνικά έμαθα ότι πρέπει να χειρουργηθώ, γιατί είχα καρκίνο, είπα ό,τι προκύψει. Μια νύχτα μόνο πριν πάω στο νοσοκομείο συνειδητοποίησα ότι είναι πολύ σοβαρή η ασθένειά μου. Δεν σου κρύβω ότι έκλαψα, ήρθε σε φλας μπακ μπροστά μου όλη μου η ζωή. Είπα πως "ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει". Δεν μπορούσα να κάνω τίποτε. Ηταν οι γιατροί και ο Θεός... Κάποια στιγμή τώρα όταν πονάει λίγο η κοιλιά μου, το έντερό μου ή το στομάχι μου, το μυαλό μου πάει στο κακό. Λέω "Ωπ, τι γίνεται;" Με πιάνει άγχος. Αλλά και να μου ξανασυμβεί θα το αντιμετωπίσω με την ίδια δύναμη».
Αλκίνοος Μπουνιάς espresso.gr
