Παγκόσμιο Οικονομικό Συνέδριο στο Νταβός «Προσπαθώντας για το αδύνατο, πετυχαίνεις το καλύτερο δυνατό»(Johan August Strindberg)
Του Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη
Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF=World Economic Forum) που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970 στο χειμερινό θέρετρο της Ελβετίας Davos, ως μια ιδιωτική πρωτοβουλία με επικεφαλής τον Γερμανό Οικονομολόγο Σβαρπ με ανοικτή ατζέντα τις εξελίξεις στην παγκόσμια και περιφερειακή οικονομία έμελλε σταδιακά να εξελιχθεί σ’ ένα ανοικτό χώρο για την προβολή σημαντικών θέσεων που μπορούν να επηρεάσουν και τα κέντρα αποφάσεων της Παγκόσμιας Κοινωνίας, Διεθνείς Οργανισμούς, πολιτικούς και οικονομικούς συνασπισμούς. Οι συζητήσεις που γίνονται κάθε χρόνο δεν είναι δεσμευτικές για κανένα, όπως για παράδειγμα αυτές που γίνονται στα συνέδρια των ΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (COPs) ή αυτές που γίνονται στο EUROGROUP μέχρι τα ξημερώματα.
Στο Νταβός συζητούν όλα τα σοβαρά θέματα με την άνεση τους, εκφράζουν σκέψεις χωρίς δεσμεύσεις και ταυτόχρονα έχουν συνείδηση ότι είναι σε ένα χώρο που οι άνθρωποι πηγαίνουν για χειμερινές διακοπές. Οι περισσότεροι που συμμετέχουν πληρώνουν δικαίωμα συμμετοχής γύρω στις είκοσι χιλιάδες δολλάρια (εξαρτάται και από το ξενοδοχείο που θέλεις). Είναι μια επιχείρηση η όλη ιστορία και για να έχει παγκόσμιο ενδιαφέρον καλούν και αρχηγούς κρατών και φυσικά οικονομικούς παράγοντες, μεγάλους επιχειρηματίες, διευθυντές μεγάλων εταιρειών, δημοσιογράφους, ακόμη και διάσημους ηθοποιούς και τραγουδιστές. Είναι ένα σιόου. Σημαντικοί παράγοντες Διεθνών Οργανισμών (ΟΗΕ, ΔΝΤ, Ευρ.Τρ.) είναι προσκεκλημένοι για να πουν τις απόψεις τους σε ειδικά πάνελς για τα σύγχρονα οικονομικά και πολιτικά προβλήματα.
Τα θέματα του φετινού συνεδρίου είχαν αναφορές μέσα από συζητήσεις στα ζητήματα της αύξησης της χρήσης ρομπότ και της τεχνητής νοημοσύνης, της τρομοκρατίας και της μαζικής μετανάστευσης, της κλιματικής αλλαγής, της χρηματοπιστωτικής κρίσης, των εξελίξεων στην Ευρώπη, της ανισότητας, της ιατρικής προόδου και του κυβερνοεγκλήματος και των πολιτικών ελευθεριών.
Στο περιθώριο του Συνεδρίου υπήρχαν και πολιτικές συζητήσεις με τη συμμετοχή και του Πρωθυπουργού της Ελλάδας κ. Τσίπρα και του Προέδρου της Κύπρου κ. Αναστασιάδη για Διεθνή Προβλήματα όπως το Κυπριακό και το θέμα της Ευρωπαϊκής και Παγκόσμιας Οικονομίας, ως επίσης και συναντήσεις και επαφές, χωρίς όμως καμία δέσμευση ή συμφωνία
Μπορεί να είναι η συνάντηση κορυφής των πλουσιοτέρων εκπροσώπων του κόσμου, όπως λένε αυτοί που οργανώνουν την λεγόμενη WSF (World Social Forum) των φτωχών, αλλά τα μαθήματα που παίρνουμε όλοι μας από την σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση είναι ότι χωρίς τη συνεργασία και την αλληλοστήριξη Κυβερνήσεων, Εταιρειών και Λαών και Ατόμων δύσκολα θα τα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε καλύτερες συνθήκες συμβίωσης και ευημερίας των Λαών.
Το Συνέδριο του Νταβός είναι περισσότερο για εντυπώσεις παρά για ουσιαστική και υπεύθυνη προσέγγιση για συνέχεια και συνέπεια στη λύση πολύπλοκων προβλημάτων.
Για ένα υπεύθυνο πολίτη της εποχής μας τα οικονομικά προβλήματα, όσο σοβαρά κι αν είναι, δεν πρέπει να εξετάζονται ερήμην των προβλημάτων της εποχής μας. Και τα κυριότερα προβλήματα της εποχής μας είναι οι σημερινές συρράξεις, που οφείλονται στην καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στην αποτυχία της Διεθνούς Κοινότητας, ιδιαίτερα του Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΕ να προχωρήσει σε κοινή προσέγγιση, για παράδειγμα να τερματισθεί ο συνεχιζόμενος πόλεμος στη Συρία και γενικώτερα η εφαρμογή των ψηφισμάτων του ΟΗΕ.
Η απουσία πνευματικών ανθρώπων και θρησκευτικών Αρχηγών, κάνει το Νταβός πολύ φτωχό. Ο όρος «Οικονομία» δεν σημαίνει χρήματα, σημαίνει την ευθύνη που έχουμε όλοι μας για την εφαρμογή του «Νόμου του Οίκου του Θεού» (ΟΙΚΟ=ο οικος του Θεού- η ολη Δημιουργία) –ΝΟΜΙΑ- ο νόμος). Οικονομία σημαίνει ο νόμος περί του Οίκου του Θεού, σημαίνει η καλή διαχείριση. Όλα ανήκουν στον Θεό και εμείς οι άνθρωποι ως οι εντολοδόχοι του έχουμε την ευθύνη της καλής διαχείρισης για να προστατευόμαστε όλοι μας και αυτοί που έχουν να μοιράζονται μ’ αυτούς που δεν έχουν.
Μπροστά στον εγωϊσμό μας και τον άκρατο πλουτισμό μας, χώρες, λαοί, επιχειρήσεις και άτομα, φθάσαμε στο σημείο τον προηγούμενο χρόνο που ζήσαμε και την μεγαλύτερη οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων να καταστρέψουμε το 50% της παγκόσμιας παραγωγής όλων των προϊόντων για να προστατευθούν οι τιμές διάθεσης της αγοράς έτσι ώστε να μη θιγούν τα στενά οικονομικά συμφέροντα ορισμένων. Σε χώρες που εκδηλώθηκε έντονα η οικονομική κρίση, αυτοί που καραδοκούν όπως τα κοράκια σε ψοφίμια, κέρδισαν μέχρι και 96%.
Η κοινωνική Δικαιοσύνη είναι υπόθεση όλων μας κι ο ρόλος των Διεθνών Οργανισμών, όπως ο ΟΗΕ πρέπει να αναβαθμισθεί για να προστατεύονται οι Λαοί και η Παγκόσμια Ασφάλεια. Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται πρώτιστα η εσωτερική ενότητα σε κάθε κράτος, ο πόλεμος κατά της διαφθοράς κι η άριστη συνεργασία μεταξύ των Κρατών. Οι φωνές των Πνευματικών Ανθρώπων μπορούν να συμβάλουν προς την κατεύθυνση αυτή. Όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Όπως έλεγε κι ο γνωστός Σουηδός συγγραφέας Johan August Strindberg “Προσπαθώντας για το αδύνατο, πετυχαίνεις το καλύτερο δυνατό».
