ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
ΓΝΩΜΗ
Το μήνυμα του Θόδωρου Ρουσόπουλου προς την Panhellenic Post, για την είσοδό της στον πέμπτο χρόνο από την ίδρυσή της, αποπνέει σαφώς μία φιλική διάθεση για την οποία ο γράφων αισθάνεται εξαιρετική τιμή.
Εμπεριέχει, όμως, και ένα ξεχωριστό εθνικό μήνυμα, το οποίο, μέσα από τις στήλες της αγωνιστικής τούτης ιστοσελίδας, απευθύνεται στον Ελληνισμό, εντός και εκτός τειχών. Και αυτό κάνει το μήνυμα, κατά την άποψή μας, πραγματικά σημαντικό.
Μέσα σε λίγες αράδες, ο Θόδωρος Ρουσόπουλος, ξεδιπλώνει την πολιτική κατάσταση όπως όλοι τη βιώνουμε σήμερα στη «χειμαζόμενη» γενέτειρα. Γράφει: «Συγχαρητήρια γιατί ενώ πορεύεσαι σε αντίξοες συνθήκες μόνος, βρίσκεις συμπαραστάτες τους χιλιάδες Έλληνες που σε εμπιστεύονται και σε ακολουθούν, στην ιδέα της σύνδεσης του ελληνισμού στο ενιαίο όλον, αυτό που θα δώσει τις ελπίδες για την αναγέννηση του χειμαζόμενου τόπου μας».
Αν οι πρώτες λέξεις της φράσης έχουν να κάνουν με την προσωπική μας πορεία, η συνέχειά τους δείχνει το δρόμο που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε μια νέα εποχή, στο ξεπέρασμα της κρίσης. Στην «αναγέννηση του χειμαζόμενου τόπου μας». Και ποιος είναι αυτός ο δρόμος; Τον σηματοδοτεί και τον φωτίζει διάπλατα. «Η σύνδεση του ελληνισμού στο ενιαίο όλον», λέει, δείχνοντας καθαρά πως παρακολουθεί την αρθρογραφία της ΡΗΡ και πως συμμερίζεται την ιδέα για την οργάνωση της ομογένειας σε παγκόσμιο επίπεδο. Που θα οδηγήσει αναπόφευκτα εν καιρώ στην σύνδεση του «ενιαίου όλου», του αδιαίρετου, δηλαδή, Ελληνισμού.
Σε περιόδους βαθιάς κρίσης, αξιών, όπως αυτή που διερχόμαστε, που έχει οδηγήσει και στην οικονομική κρίση, εκτιμούμε ως απόλυτα θετικό το γεγονός ότι υπάρχουν αυτοί που οραματίζονται ένα καλύτερο αύριο στρεφόμενοι ακριβώς στην διεύθυνση από την οποία κάθε φορά προήλθε η σωτηρία αυτού του τόπου. Στον Απόδημο Ελληνισμό που εκτός από «πρεσβευτές» είναι και Έλληνες, και πατριώτες και ανιδιοτελείς ευεργέτες, όπως μαρτυρούν οι ευεργεσίες τους.
Και όπως προσφυώς έλεγε ο αείμνηστος Αριστοτέλης Ωνάσης, η εμπορική μας ναυτιλία έγινε πρώτη δύναμη στον κόσμο, «γιατί οι Έλληνες εφοπλιστές την κράτησαν στο εξωτερικό», μακριά από την ελληνική γραφειοκρατία.
Σε αυτό το αδιαίρετο «ενιαίο όλον» του Ελληνισμού, προσβλέπουνε ολοένα και περισσότεροι, εδώ και στο εξωτερικό, Έλληνες και φιλέλληνες, για την απαρχή μιας νέας εποχής, που θα οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση, στην ανάπτυξη και στην πρόοδο και ευημερία της χώρας μας και του λαού της.
Απαντάται, έτσι, δια της συνειρμικής σκέψης και το ανιστόρητο «διασπορά» με το οποίο ορισμένοι αξιωματούχοι επιχειρούν να μικροποιήσουν την ιδέα και την ουσία του Ελληνισμού, να «ισοπεδώσουν» υπέρ τρισχιλιετή ένδοξη ιστορία των Ελλήνων στις υπερπόντιες χώρες, στην Νότιο Ιταλία, στην Μικρά Ασία, στην Αίγυπτο και αλλού, παρουσιάζοντας τους αποίκους Έλληνες, τους Έλληνες της διαρκούς αναζήτησης νέων κόσμων και τους Έλληνες πρωτοπόρους δημιουργούς Πολιτισμού και πνεύματος, τον Στρατηλάτη Αλέξανδρο τον Μέγα, τους Έλληνες των Βαλκανικών χωρών, τους Έλληνες της Αυλής του Σουλτάνου και των Ρώσων Αυτοκρατόρων, τους Έλληνες «κινητήρια δύναμη» ανάπτυξης και δημιουργίας Πνεύματος παντού όπου κι αν έφθασαν, ωσάν μη έχοντες, δήθεν, σημείο γεωγραφικής αναφοράς, πατρίδα, αλλά «διασπαρμένους» στους τέσσερις ανέμους!
Ακόμη κι’ αν κάποιος θεωρήσει ότι η ερμηνεία που δίνουμε στο μήνυμα του πρώην υπουργού ενέχει μικρό στοιχείο υπερβολής, εντούτοις πιστεύουμε ότι καλόπιστα κρίνοντες δεν αδικούμε ούτε τον αποστολέα ούτε το καλοδεχούμενο μήνυμά του.
