Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας - PHP
Τούτη η χώρα μία τρέλα
Μέσα στη ροζέ κορδέλα!
Και τα δίνει όλα τώρα,
Που ναι βολική η ώρα!
Τώρα π’ όλοι θαμπωμένοι
Απ’ τα χαϊμαλιά, πιασμένοι
Στη βουή και την αντάρα,
Πάλι τα ‘καναν μαντάρα!
Είπαν στήθη θα προτάξουν
Κι όλα τα στραβά θ΄αλλάξουν
Και στραβώσανε τα ίσια
Και γκρεμίσανε τα γείσα!
Πάρτε-πάρτε ό,τι ποθείτε
Ψάξτε-ψάξτε όλο θα βρείτε
Και μπακίρια και χρυσάφια
Και αντίκες εις τα ράφια!
Την Ακρόπολη, την Πνύκα
Αλλά και το Εν Τούτο Νίκα,
Ευκαιρία είναι τώρα,
Πάει διακοπές η χώρα!
Πάρτε τώρα που γυρίζει
Και τ΄αφεντικό χαρίζει!
Ανωτέροι κατωτέροι
Γίναμ’ ούλοι συνεταίροι…
Στο ξεπούλημα στο ξόδι
Ίδιο μπόι, ίδιο πόδι
Όλα όσα καταγγέλια
Τα ψηφίσανε με γέλια
Και τα 99 τα χρόνια
Και τα κόκκινα κανόνια
Και την πρώτη κατοικία
Και την πολυκατοικία!
Και το ΦΠΑ σαν φάπα
Μας το ρίξανε στη μάπα,
Και μας είπανε μ@λ@κες
Και το ρίξαμε στις πλάκες!
Τι σου είναι τούτη χώρα!
Το σκουφί σου και προχώρα!
Άλλα χθες σήμερα άλλα.
Τα μικρά και τα μεγάλα
Όλα τα αλέθει ο μύλος
Παλιά γάβγιζε ο σκύλος
Τώρα λούφαξε μπονόρα
Να τη βγάλουμε την ώρα!
Την καθέκλα να κρατήσει
Και το σκήπτρο να τηρήσει
Κι από κει πάνε κι άλλοι
Σαλτιμπάγκοι, παπαγάλοι!
Μα όπως λένε ώρα θάρτει
για Σεπτέμβρη, για το Μάρτη,
Τα παλούκια να καούνε
Τα ξερά να μαζωχτούνε
Και τη σήτα από το στάρι
Να χωρίσουμε μακάρι
Άμπωτες γέλιο να βρούμε
Πριν στον Ουρανό βρεθούμε
Πριν μας πούνε οι αγγέλοι:
«σεις βοδιών είστε αγέλη!
Σας κογιονάρουν, λέτε ζήτω
Σας δουλεύουν με το μύτο
Με παραμύθια με ζουρνάδες
Κάνετ΄ όλο κουζουλάδες!
Τι να κάνουν και τα Ουράνια
Άμα είσαστε χαϊβάνια;»
Τέτοια λόγια πριν να πούνε,
τα εγγόνια πριν ντραπούνε
για το εδικό μας χάλι,
που εσκύψαμε κεφάλι,
και βαρούνε ούλοι τώρα
μέσα κι έξω από τη χώρα,
τώρα π΄άδειασε η πλατεία
όλα φαίνονται αστεία
Μα η ελπίδα μαυροφόρα,
όλα τα ‘βγαλε στα φόρα
Ξεχασμένη στη γωνία
μας κοιτά με ειρωνεία!
Κι από πάνω το σπουργίτι,
δίπλα στον αποσπερίτη,
Ψάχνει ψίχουλο να φάει
Μια του ρίχνουνε και πάει!
Του αφέντη τα χορτάτα
τα δικά του νηστικάτα,
σαν του ρίξουνε χορεύει,
σαν του γνέθουν χορατεύει!
