30 Μαΐου 2011

Οι «Αγανακτισμένοι» με δύναμη από το Σύνταγμα και την Ευρώπη



Η πιο μαζική και εντυπωσιακή συγκέντρωση του κινήματος των «Αγανακτισμένων» στην πλατεία Συντάγματος
Αθήνα
Αθήνα, Μιλάνο, Παρίσι και άλλες 100 πόλεις σε μία ταυτόχρονη ειρηνική διαμαρτυρία. Δεκάδες χιλιάδες «Αγανακτισμένοι» κατέκλυσαν την Κυριακή την πλατεία Συντάγματος στη μεγαλύτερη και πιο εντυπωσιακή συγκέντρωση του κινήματος που διαδηλώνει εδώ και πέντε ημέρες κατά των μέτρων λιτότητας και της ανεργίας.

Μουσική από κρουστά, που διακόπτεται από τα συνθήματα ενάντια στα κόμματα και τους πολιτικούς, ηχεί σε όλο το κέντρο της Αθήνας. «Μαζί τα φάγανε, να φύγουν όλοι» και «η πιο μεγάλη βία είναι η φτώχεια» είναι τα κυρίαρχα συνθήματα στην πλατεία Συντάγματος, όπου υψώνονται πανό στα ελληνικά, ισπανικά και ιταλικά.

Συγκεντρώσεις των «Αγανακτισμένων» λαμβάνουν χώρα ταυτόχρονα σε πολλές πόλεις της χώρας.



Ένα πολύχρωμο πλήθος όλων των ηλικιών έχει «πλημμυρίσει» το Σύνταγμα, ξεπερνά το ύψος της Βουκουρεστίου, στην Πανεπιστημίου και τη Σταδίου, γέμισε και τη Φιλελλήνων, ενώ το μετρό φτάνει μέχρι τον σταθμό του Ευαγγελισμού.

Η συγκέντρωση της Κυριακής στην πλατεία Συντάγματος είναι η μεγαλύτερη σε όγκο από την έναρξη της διαμαρτυρίας, καθώς οι «Αγανακτισμένοι» εκτιμάται ότι ξεπερνούν τις 50.000, ενώ συνεχώς καταφθάνουν περισσότεροι.

Το εορταστικό κλίμα ξεκινά από τις αποβάθρες του μετρό, υπάρχει ρυθμός, πολλοί χορεύουν, άλλοι χτυπούν κατσαρόλες και φωνάζουν μέτρα κατά της λιτότητας. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες είναι νέοι, ενώ στη συγκέντρωση δίνουν το «παρών» και μικρά παιδιά μαζί με τους γονείς του.

Στην πλατεία κυματίζουν ελληνικές σημαίες και απουσιάζουν όπως και κάθε ημέρα οι κομματικές ταυτότητες.

Οι «Αγανακτισμένοι» πολίτες της Θεσσαλονίκης δεν πτοήθηκαν από τη βροχή, συνεχίζοντας τις κινητοποιήσεις τους στον Λευκό Πύργο. Η έντονη βροχόπτωση που σημειώθηκε γύρω στις 19:00 το απόγευμα είχε ως συνέπεια να καθυστερήσει η προγραμματισμένη συγκέντρωση, ωστόσο μόλις η βροχή κόπασε, ο κόσμος άρχισε να πυκνώνει.

Οι κινητοποιήσεις προσέλαβαν την Κυριακή πανευρωπαϊκή διάσταση, καθώς μέσω Διαδικτύου απευθύνθηκε κάλεσμα προς όλους τους Ευρωπαίους να συμμετάσχουν στο κίνημα διαμαρτυρίας. Οι «Αγανακτισμένοι» βγήκαν στην Πιάτσα Ντουόμο του Μιλάνου, στα Ηλυσια Πεδια του Παρισιου και σε περισσότερες από 100 πόλεις.

Οι πολίτες που κατεβαίνουν κάθε ημέρα στο Σύνταγμα προχώρησαν σε αυτοοργάνωση. Συγκρότησαν ομάδες σίτισης, καθαριότητας, νομικής υποστήριξης, ιατρείο, ενώ οι σκηνές είναι την Κυριακή περισσότερες από όλες τις προηγούμενες μέρες. Το πρόγραμμα προβλέπει μέχρι και καλλιτεχνικά δρώμενα.

Στο Facebook, και στη σελίδα των «Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα», συνεχής είναι η ροή δημοσιεύσεων από νέους και νέες που δηλώνουν το «παρών» στις κινητοποιήσεις.

Ανάλογη είναι η εικόνα που παρουσιάζει και η σελίδα της «Ευρωπαϊκής Επανάστασης», που δημιούργησαν Έλληνες και Ισπανοί.

Μέσω της συγκεκριμένης σελίδας, οι Ευρωπαίοι έχουν κληθεί να λάβουν μέρος στις συγκεντρώσεις που οργανώνονται στις κεντρικές πλατείες ευρωπαϊκών πόλεων την Κυριακή.

Το «ευρωπαϊκό καλοκαίρι»;

Σχολιάζοντας τις κινητοποιήσεις των «Αγανακτισμένων», ο επικεφαλής της γαλλικής διπλωματίας Αλέν Ζιπέ δήλωσε την Κυριακή ότι δεν πιστεύει πως θα υπάρξει ένα «ευρωπαϊκό καλοκαίρι» μετά την «αραβική άνοιξη».

«Υπάρχει βέβαια, ένα κοινό σημείο κι αυτό είναι η ανεργία» ανέφερε ο Γάλλος υπουργός για να συμπληρώσει ότι «υπάρχει όμως συγχρόνως και μία μεγάλη διαφορά κι αυτή είναι η Δημοκρατία. Εμείς την έχουμε, οι Αραβες δεν την έχουν, μάχονται για να την αποκτήσουν».

«Επίσης, υπάρχουν τα διδάγματα, που κανένας αντλεί απ την κινητοποίηση αυτήν. Πρώτον το αίσθημα της αδικίας, μπροστά στην απληστία χωρίς όριο των πλουσιότερων, μετά τη διαρκώς αυξανόμενη αβεβαιότητα των φτωχών. Προκύπτουν ερωτηματικά, λοιπόν για τη λειτουργία της ίδιας της Δημοκρατίας. Σήμερα η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, να εκλέγεις κάποιον και να τού παρέχεις «λευκή κάρτα» για μίαα πενταετία, δεν πορεύεται πιά σωστά» σχολίσε ο Γάλλος ΥΠΕΞ.

Αναλογιζόμενοι τη δύναμη των κοινωνικών δικτύων, λοιπόν, «πρέπει να εφεύρουμε τη διαρκή δημοκρατία, δηλαδή να «συνδέσουμε» όλους αυτούς τους άνδρες και τις γυναίκες, στις αποφάσεις που τούς αφορούν» κατέληξε ο Αλέν Ζιπέ.