Panhellenic Post - The Online Newspaper of Hellenism
http://PanhellenicPost.com
http://PanhellenicPost.com
Γράφει ο Χρήστος Μαλασπίνας
Όλα καλά κι όλα ωραία! Η εμπειρία του Μουντιάλ, δεν λέω, καλή και διδακτική! Σε πολλά επίπεδα!
Το ζήσαμε κι αυτό! Σαν στιγμιαίο αδίκημα! Τόσο άντεξε! Ό,τι προλάβαμε, ό,τι μαζέψαμε…
Κι όπως λέει ο θυμόσοφος λαός, «μάζευε κι ας είναι και ρόγες»!
Από ρόγες, χορτάσαμε! Τσαμπιά σταφύλια, πότε θα φάμε;
Είμαστε περήφανοι καθότι ετεροχρονισμένα ανακαλύψαμε τον Καβάφη! «Τόσο που έκανες λίγο δεν είναι εδώ που έφτασες μεγάλη η δόξα»!
Και η …λόξα! και η λόξα!
Που θα πεί, ό,τι κάναμε κάναμε, ό,τι αποκομίσαμε, αποκομίσαμε. Από ένα γκολ και …σπίτι μας!
Βλέπεις μάλλον δεν υπολόγιζαν ότι θα φθάναμε στα πέναλτυ και δεν είχαν κάνει σχετική προετοιμασία!
Αλλά το παιχνίδι δεν χάθηκε στα πέναλτυ!
Το παιχνίδι είχε χαθεί από πολύ νωρίτερα! Από όταν οι αντίπαλοι έμειναν από το 38′ με δέκα παίκτες και μείς με έντεκα και χρειάστηκε να φθάσουμε στο 93’ για να ισοφαρίσουμε!…
«Κάλιο αργά παρά ποτέ», θα πείτε. Ναι, ξέρω. Το θέμα είναι , όμως, να ξέρεις πότε είναι αργά και πότε είναι …ποτέ! Διότι αν χρειάζεσαι ενάμιση ημίχρονο για να βάλεις ένα γκόλ, και στα τέσσερα πένανλτι χάνεις το …ένα (!) ε, τι περιμένεις να συμβεί μετά;
Να χάσεις μήπως;
Για όσους περάσαμε από το Αμέρικα, ξέρουμε ότι το ταιμινγκ (ο χρόνος) είναι το σημαντικότερο πράγμα, Πότε κάνεις κάτι. Ό,τι να είναι αυτό.
Εμείς χάσαμε το χρόνο μας σε πασίτσες στο κέντρο του γηπέδου! Μετά επιδοθηκαμε σε κάτι νερόβραστες σέντρες που ούτε μέσα ούτε έξω πήγαιναν… Έτσι, ντόρος να γίνεται και όλο να …ψήνεται το δεύτερο γκολ που δεν είδαμε ποτέ!
Τυπική διαδικασία το ότι χάσαμε στα πέναλτι. Και στον κυρίως αγώνα να χάναμε, πάλι ευχαριστημένοι θα ήμασταν! Τελικά, τι νόημα έχει η νίκη;
Γιατί κάποιοι καταθέτουν κάθε ικμάδα των δυνάμεών τους προκειμένου να νικήσουν; Κι αν ο ήττημένος χαίρεται ως νικητής, ο νικητής μήπως είναι ηττημένος και δεν …το ξέρει;
Αλλά, πάλι, εκείνο το ευ αγωνιζεσθαι δεν μας λέει τίποτα; Πολλά μας λέει κι με πίστη το υποστηρίζουμε.
Αλλά, συγγνώμη, δηλαδή, το Ευ αγωνίζεσθαι αποκλείει μήπως το ενδεχόμενο νίκης; ‘Οχι βεβαια!
Οπότε…
Οπότε, εμείς καλά πήγαμε, χρήσιμα διδάγματα αποκομμίσαμε, καλώς επιστρέψαμε! Ούτε οι πρώτοι ούτε τελευταίοι!
Κι όμως, από αυτούς, τους τελευταίους , είχαμε ονειρευτεί να είμασταν! Από τους τελευταίους που θα επέστρεφαν οίκαδε!
Δεν πειράζει. Εμείς πάντως καλά παίξαμε. Ούτε δικό μας λάθος είναι που υπάρχει και το καλύτερο! Κι ας λένε ότι είναι δήθεν εχθρός του καλού!
Όσοι δεν το μπορούν το λένε!
Όσοι το καταφέρνουν, απλώς το απολαμβάνουν!
