Πενήντα καταδιωκτικά αεροσκάφη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τύπου Focke-Wulf FW-190, που σχεδιάστηκαν από τη ναζιστική Γερμανία, σύμφωνα με πληροφορίες βρίσκονται άθικτα θαμμένα στην Τουρκία.
Τα αεροσκάφη, προϊόν συνεργασίας της Τουρκίας με τους ναζί την εποχή εκείνη, βρίσκονται θαμμένα στο παλαιό αεροδρόμιο της Καισαρείας στην κεντρική Τουρκία, αναφέρει δημοσίευμα της τουρκικής Sabah, που έφερε στην επικαιρότητα ένα θέμα το οποίο επί σειρά ετών αποτελούσε κάτι σαν αστικό μύθο στη γειτονική χώρα.
Τουρκία και Γ’ Ράιχ, στο πλαίσιο της συνεργασίας τους την εποχή εκείνη είχαν προχωρήσει σε συμπαραγωγή των Focke-Wulf FW-190, 72 εκ των οποίων ανήκαν στη νεόκοπη τότε τουρκική πολεμική αεροπορία. Το 1947 και με διαφαινόμενο πλέον το ενδεχόμενο του Ψυχρού Πολέμου και της προσχώρησης της Τουρκίας στο δυτικό συνασπισμό, οι Ηνωμένες Πολιτείες ζήτησαν από την Τουρκία να αποσύρει όλα τα γερμανικά μαχητικά που διέθετε με αντάλλαγμα να αντικατασταθούν από πλεονάζοντα αεροσκάφη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το μαχητικό αεροσκάφος Focke-Wulf FW-190 έκανε την παρθενική του πτήση την 1 Ιουνίου του 1939, λίγους μόλις μήνες πριν από την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Έπρεπε όμως να περιμένει μέχρι το 1941 για να ενταχθούν στη Λουφτβάφε. Θεωρούνταν το καλύτερο γερμανικό καταδιωκτικό του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Συμμετείχε σε επιχειρήσεις πάνω από τη Γαλλία και αντιπαρατάχθηκε κατά του θρυλικού αγγλικού καταδιωκτικού Spitfire. Σχεδιάστηκε από τον γερμανό μηχανικό Κουρτ Τανκ κυρίως ως καταδιωκτικό αεροσκάφος, χρησιμοποιήθηκε όμως μέχρι το τέλος του πολέμου σε πολλαπλούς ρόλους.
Το 1941 ο γερμανός τότε πρέσβης στην Αγκυρα, Φραντζ φον Πάπεν, υπέγραψε με την τουρκική κυβέρνηση εμπορική συμφωνία για την πώληση ορυκτού σιδήρου και χρωμίου στη Γερμανία, που το είχε τότε απόλυτη ανάγκη για να τροφοδοτεί την πολεμική της βιομηχανία. Σε αντάλλαγμα η Τουρκία πήρε από τη Γερμανία 72 καταδιωκτικά Focke-Wulf FW-190, τμήματα των οποίων κατασκευάστηκαν στις εγκαταστάσεις της τουρκικής TOMTAS.
Τα μαχητικά έφτασαν στην Τουρκία το 1943, μεσούντος του πολέμου, και κατανεμήθηκαν σε πέντε μονάδες της τουρκικής αεροπορίας. Πενήντα εξ αυτών στάθμευαν στην Καισαρεία.
Το 1947, μετά τη λήξη του πολέμου και με τον Ψυχρό Πόλεμο επί θύρας, οι Ηνωμένες Πολιτείες μοίρασαν στους συμμάχους τους το πλεονάζον στρατιωτικό υλικό που τους ήταν πλέον άχρηστο. Προκειμένου όμως να υπογράψουν αμυντική συνεργασία με την Τουρκία στο πλαίσιο της οποίας θα παραχωρούσαν δικά τους αεροσκάφη, ζήτησαν από την τουρκική κυβέρνηση την απόσυρση όλων των ναζιστικών μαχητικών. Έτσι ο ενεργός βίος των αεροσκαφών αυτών στην Τουρκία αποδείχτηκε εξαιρετικά σύντομος και έκτοτε για την τύχη των αεροσκαφών αυτών κυκλοφορούσαν μόνο μύθοι.
Το θέμα ερευνά τα τελευταία 25 χρόνια, ο τούρκος ερευνητής Ουλουχάν Χάσνταλ, γόνος οικογένειας γνωστού στρατιωτικού, ο οποίος δήλωσε στη Sabah: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσέφεραν δωρεάν τα δικά τους αεροπλάνα. Έβαζαν όμως έναν όρο: Να καταστραφούν τα γερμανικά αεροπλάνα. Περίπου 50 αεροπλάνα μεταφέρθηκαν στο αεροδρόμιο της Καισαρείας και διαγράφησαν. Σύμφωνα μάλιστα με τα έγγραφα που βρήκα, θάφτηκαν τυλιγμένα σε λαδωμένα πανιά. Συνάντησα γερμανούς ειδικούς σε θέματα αεροπορίας. Μου είπαν ότι τα αεροσκάφη αυτά είναι ανθεκτικά στη φθορά και αν τα βγάλουν θα μπορούσαν να ξαναπετάξουν».
Ενδιαφέρον για τα γερμανικά αεροσκάφη έδειξαν και συλλέκτες. Ένας εξ αυτών, ο τούρκος επιχειρηματίας Νεζάτ Τσουχαντάρογλου, εξέφρασε την πρόθεσή του για ίδρυση ενός μουσείου που θα τα στεγάσει καθώς, όπως είπε, κανένα μουσείο στον κόσμο δεν διαθέτει το μοντέλο αυτό. Σύμφωνα με τον ίδιο, έχει ήδη κάνει επαφές για το θέμα με τις τουρκικές αρχές.
Επιμέλεια: Γ.Μανδαλίδης
Τα αεροσκάφη, προϊόν συνεργασίας της Τουρκίας με τους ναζί την εποχή εκείνη, βρίσκονται θαμμένα στο παλαιό αεροδρόμιο της Καισαρείας στην κεντρική Τουρκία, αναφέρει δημοσίευμα της τουρκικής Sabah, που έφερε στην επικαιρότητα ένα θέμα το οποίο επί σειρά ετών αποτελούσε κάτι σαν αστικό μύθο στη γειτονική χώρα.
Τουρκία και Γ’ Ράιχ, στο πλαίσιο της συνεργασίας τους την εποχή εκείνη είχαν προχωρήσει σε συμπαραγωγή των Focke-Wulf FW-190, 72 εκ των οποίων ανήκαν στη νεόκοπη τότε τουρκική πολεμική αεροπορία. Το 1947 και με διαφαινόμενο πλέον το ενδεχόμενο του Ψυχρού Πολέμου και της προσχώρησης της Τουρκίας στο δυτικό συνασπισμό, οι Ηνωμένες Πολιτείες ζήτησαν από την Τουρκία να αποσύρει όλα τα γερμανικά μαχητικά που διέθετε με αντάλλαγμα να αντικατασταθούν από πλεονάζοντα αεροσκάφη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το μαχητικό αεροσκάφος Focke-Wulf FW-190 έκανε την παρθενική του πτήση την 1 Ιουνίου του 1939, λίγους μόλις μήνες πριν από την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Έπρεπε όμως να περιμένει μέχρι το 1941 για να ενταχθούν στη Λουφτβάφε. Θεωρούνταν το καλύτερο γερμανικό καταδιωκτικό του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Συμμετείχε σε επιχειρήσεις πάνω από τη Γαλλία και αντιπαρατάχθηκε κατά του θρυλικού αγγλικού καταδιωκτικού Spitfire. Σχεδιάστηκε από τον γερμανό μηχανικό Κουρτ Τανκ κυρίως ως καταδιωκτικό αεροσκάφος, χρησιμοποιήθηκε όμως μέχρι το τέλος του πολέμου σε πολλαπλούς ρόλους.
Το 1941 ο γερμανός τότε πρέσβης στην Αγκυρα, Φραντζ φον Πάπεν, υπέγραψε με την τουρκική κυβέρνηση εμπορική συμφωνία για την πώληση ορυκτού σιδήρου και χρωμίου στη Γερμανία, που το είχε τότε απόλυτη ανάγκη για να τροφοδοτεί την πολεμική της βιομηχανία. Σε αντάλλαγμα η Τουρκία πήρε από τη Γερμανία 72 καταδιωκτικά Focke-Wulf FW-190, τμήματα των οποίων κατασκευάστηκαν στις εγκαταστάσεις της τουρκικής TOMTAS.
Τα μαχητικά έφτασαν στην Τουρκία το 1943, μεσούντος του πολέμου, και κατανεμήθηκαν σε πέντε μονάδες της τουρκικής αεροπορίας. Πενήντα εξ αυτών στάθμευαν στην Καισαρεία.
Το 1947, μετά τη λήξη του πολέμου και με τον Ψυχρό Πόλεμο επί θύρας, οι Ηνωμένες Πολιτείες μοίρασαν στους συμμάχους τους το πλεονάζον στρατιωτικό υλικό που τους ήταν πλέον άχρηστο. Προκειμένου όμως να υπογράψουν αμυντική συνεργασία με την Τουρκία στο πλαίσιο της οποίας θα παραχωρούσαν δικά τους αεροσκάφη, ζήτησαν από την τουρκική κυβέρνηση την απόσυρση όλων των ναζιστικών μαχητικών. Έτσι ο ενεργός βίος των αεροσκαφών αυτών στην Τουρκία αποδείχτηκε εξαιρετικά σύντομος και έκτοτε για την τύχη των αεροσκαφών αυτών κυκλοφορούσαν μόνο μύθοι.
Το θέμα ερευνά τα τελευταία 25 χρόνια, ο τούρκος ερευνητής Ουλουχάν Χάσνταλ, γόνος οικογένειας γνωστού στρατιωτικού, ο οποίος δήλωσε στη Sabah: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσέφεραν δωρεάν τα δικά τους αεροπλάνα. Έβαζαν όμως έναν όρο: Να καταστραφούν τα γερμανικά αεροπλάνα. Περίπου 50 αεροπλάνα μεταφέρθηκαν στο αεροδρόμιο της Καισαρείας και διαγράφησαν. Σύμφωνα μάλιστα με τα έγγραφα που βρήκα, θάφτηκαν τυλιγμένα σε λαδωμένα πανιά. Συνάντησα γερμανούς ειδικούς σε θέματα αεροπορίας. Μου είπαν ότι τα αεροσκάφη αυτά είναι ανθεκτικά στη φθορά και αν τα βγάλουν θα μπορούσαν να ξαναπετάξουν».
Ενδιαφέρον για τα γερμανικά αεροσκάφη έδειξαν και συλλέκτες. Ένας εξ αυτών, ο τούρκος επιχειρηματίας Νεζάτ Τσουχαντάρογλου, εξέφρασε την πρόθεσή του για ίδρυση ενός μουσείου που θα τα στεγάσει καθώς, όπως είπε, κανένα μουσείο στον κόσμο δεν διαθέτει το μοντέλο αυτό. Σύμφωνα με τον ίδιο, έχει ήδη κάνει επαφές για το θέμα με τις τουρκικές αρχές.
Επιμέλεια: Γ.Μανδαλίδης
Newsroom ΔΟΛ
