Νέα Υόρκη
Οι στατίνες που συνταγογραφούνται για τη μείωση της χοληστερόλης, μπορούν να αλληλεπιδράσουν με άλλα συνταγογραφούμενα φάρμακα για τα καρδιακά νοσήματα. Ωστόσο, υπάρχει τρόπος διευθέτησης του προβλήματος, σύμφωνα με νέες συστάσεις που εξέδωσε η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία.
Οι στατίνες είναι τα πλέον ευρέως συνταγογραφούμενα φάρμακα, παγκοσμίως, είτε για την θεραπεία της αθηροσκλήρωσης, είτε για την πρόληψης της, δηλαδή χορηγούνται σε άτομα που μπορεί να παίρνουν και άλλα φάρμακα για παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος.
«Τα οφέλη του συνδυασμού αυτών των φαρμάκων γενικά είναι μεγαλύτερα από τους κινδύνους. Ωστόσο, γιατροί και ασθενείς θα πρέπει να είναι ενήμεροι των αλληλεπιδράσεων αυτών των φαρμάκων» εξηγεί η Μπάρμπαρα Γουίγκινς, κλινική φαρμακοποιός με εξειδίκευση στην Καρδιολογία στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνα και επικεφαλής της συντακτικής ομάδας των νέων συστάσεων της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας.
Η επιστημονική εταιρεία δημοσίευσε στις 17 Οκτωβρίου στο επιστημονικό έντυποCirculation, τις κατηγορίες των καρδιολογικών φαρμάκων που μπορούν να αλληλεπιδράσουν με τις στατίνες:
«Βέβαια πολλές από τις αλληλεπιδράσεις των στατίνων με τα καρδιολογικά φάρμακα είναι ελάσσονες και ο περιοσμός της δοσολογίας των στατίνων επαρκεί για την διαχείριση της κατάστασης. Αλλά, υπάρχουν κάποιοι συνδυασμοί φαρμάκων που πρέπει να αποφεύγονται» υπογραμμίζει η Μπάρμπαρα Γουίγκινς.
Η λοβαστατίνη, η σιμβαστατίνη και πραβαστατίνη δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται παράλληλα με την γεμφιμπροζίλη, λόγω κινδύνου μυικού τραυματισμού. Καλύτερη επιλογή για τους ασθενείς που πρέπει να πάρουν φιμπράτες, είναι η φαινοφιμπράτη που αυξάνει λίγο τα επίπεδα της στατίνης στο αίμα.
«Σε κάθε περίπτωση οι στατίνες είναι αποτελεσματικά φάρμακα και δεν θα πρέπει να φοβούνται οι ασθενείς. Όμως, όλοι θα πρέπει να γνωρίσουν τις πιθανές αλληλεπιδράσεις τους με άλλα φάρμακα, όπως γενικά με όλα τα σκευάσματα. Γι' αυτό πάντα να ενημερώνεται αναλυτικά τον γιατρό σας για τα φάρμακα που παίρνετε, ακόμα και για συμπληρώματα διατροφής» συμβουλεύει η Γουίγκινς.
Και συμπληρώνει ότι, αν κάποιος παίρνει έναν συνδυασμό φαρμάκων για κάποιο διάστημα μπορεί να εκδηλώσει μετέπειτα τις αλληεπιδράσεις. Έτσι, πρέπει να είμαστε παρατηρητικοί σχετικά με τυχόν συμπτώματα, όπως μυική αδυναμία ή πόνο, που μπορεί να σχετίζονται με τις στατίνες ή άλλα φάρμακα.
Μαίρη Μπιμπή
Οι στατίνες είναι τα πλέον ευρέως συνταγογραφούμενα φάρμακα, παγκοσμίως, είτε για την θεραπεία της αθηροσκλήρωσης, είτε για την πρόληψης της, δηλαδή χορηγούνται σε άτομα που μπορεί να παίρνουν και άλλα φάρμακα για παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος.
«Τα οφέλη του συνδυασμού αυτών των φαρμάκων γενικά είναι μεγαλύτερα από τους κινδύνους. Ωστόσο, γιατροί και ασθενείς θα πρέπει να είναι ενήμεροι των αλληλεπιδράσεων αυτών των φαρμάκων» εξηγεί η Μπάρμπαρα Γουίγκινς, κλινική φαρμακοποιός με εξειδίκευση στην Καρδιολογία στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνα και επικεφαλής της συντακτικής ομάδας των νέων συστάσεων της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας.
Η επιστημονική εταιρεία δημοσίευσε στις 17 Οκτωβρίου στο επιστημονικό έντυποCirculation, τις κατηγορίες των καρδιολογικών φαρμάκων που μπορούν να αλληλεπιδράσουν με τις στατίνες:
- οι φιμπράτες, ειδικά η γεμφιμπροζίλη
- οι αναστολείς διαύλου ασβεστίου, περιλαμβανομένης της αμλοδιπίνης, της βεραπαμίλης και της διλτιαζέμης
- αντιπηκτικά, όπως η βαρφαρίνη και η τικαγρελόρη
- φάρμακα για την καρδιακή ανεπάρκεια, όπως η ιβαμπραδίνη και η σακουβιτρίλη/βαλσαρτάνη
- φάρμακα για τις καρδιακές αρρυθμίες, όπως η αμιοδαρόνη, η δρονεδαρόνη και διγοξίνη.
«Το συχνότερο πρόβλημα είναι ότι τα φάρμακα αυτά αυξάνουν τα επίπεδα της στατίνης στο αίμα. Και αυτό με τη σειρά του αυξάνει τον κινδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών στο μυικό σύστημα του ασθενή. Οι στατίνες μπορούν να τραυματίσουν τον μυικό ιστό, συντελώντας σε μυική αδυναμία ή πόνο. Σπάνια οι ασθενείς εκδηλώνουν ραβδομυόλυση, μια οξεία και μερικές φορές θανατηφόρος ασθένεια, κατά την οποία τα υποπροϊόντα της λύσης των μυϊκών κυττάρων συσσωρεύονται στα νεφρικά σωληνάρια και οδηγούν σε οξεία νεφρική ανεπάρκεια. Η ραβδομυόλυση μπορεί να είναι αποτέλεσμα τραυματισμού, τοξικής δράσης φαρμάκων ή χημικών στους γραμμωτούς μύες, υπερβολικής άσκησης, σήψης, σοκ, και σοβαρής υπονατριαιμίας, μεταξύ άλλων ασθενειών και καταστάσεων» αναφέρεται στις συστάσεις της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας.
Επίσης, μπορεί να υπάρξουν και άλλες πιθανές συνέπειες από τις αλληλεπιδράσεις των στατίνων με άλλα φάρμακα, όπως για παράδειγμα οι στατίνες να αυξήσουν τα επίπεδα της βαρφαρίνης στο αίμα και ως εκ τούτου να αυξηθεί ο κίνδυνος εκδήλωσης εσωτερικής αιμορραγίας.
Η λοβαστατίνη, η σιμβαστατίνη και πραβαστατίνη δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται παράλληλα με την γεμφιμπροζίλη, λόγω κινδύνου μυικού τραυματισμού. Καλύτερη επιλογή για τους ασθενείς που πρέπει να πάρουν φιμπράτες, είναι η φαινοφιμπράτη που αυξάνει λίγο τα επίπεδα της στατίνης στο αίμα.
«Σε κάθε περίπτωση οι στατίνες είναι αποτελεσματικά φάρμακα και δεν θα πρέπει να φοβούνται οι ασθενείς. Όμως, όλοι θα πρέπει να γνωρίσουν τις πιθανές αλληλεπιδράσεις τους με άλλα φάρμακα, όπως γενικά με όλα τα σκευάσματα. Γι' αυτό πάντα να ενημερώνεται αναλυτικά τον γιατρό σας για τα φάρμακα που παίρνετε, ακόμα και για συμπληρώματα διατροφής» συμβουλεύει η Γουίγκινς.
Και συμπληρώνει ότι, αν κάποιος παίρνει έναν συνδυασμό φαρμάκων για κάποιο διάστημα μπορεί να εκδηλώσει μετέπειτα τις αλληεπιδράσεις. Έτσι, πρέπει να είμαστε παρατηρητικοί σχετικά με τυχόν συμπτώματα, όπως μυική αδυναμία ή πόνο, που μπορεί να σχετίζονται με τις στατίνες ή άλλα φάρμακα.
Μαίρη Μπιμπή
health.in.gr
