Του Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη
Για να καταλάβει ο κόσμος γιατί θέλουμε να βρούμε τρόπους να πέσει η μέση θερμοκρασία του Πλανήτη μας κατά δύο βαθμούς κελσίου πρέπει να χρησιμοποιούμε νομίζω πιο απλή γλώσσα γιατί συνέχεια ανεβαίνει η θερμοκρασία και αποτελεί απειλή για την επιβίωση της Ανθρωπότητας και του Πλανήτη μας.
Επειδή πρέπει να συγκρουστούμε με φοβερά οικονομικά συμφέροντα που στηρίζουν στις πλούσιες χώρες αλλά και στις Φτωχές, τους εκάστοτε Πολιτικούς που μας κυβερνούν δεν γίνονται σαφείς αναφορές στη μεγαλύτερη απειλή που έχει βρεθεί η Ανθρωπότητα να απειλείται με αργό θάνατο αν συνεχίσουμε να ζούμε με το τρόπο που ζούμε σήμερα. Το πρόβλημα της Κλιματικής Αλλαγής είναι απλό. Τα τελευταία διακόσια χρόνια που η Ανθρωπότητα εισήλθε στο χώρο της Βιομηχανικής φάσης της Ιστορίας της κι αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε την τεχνολογία για να παράγουμε ενέργεια από ρυπογόνες πηγές όπως το πετρέλαιο και τα παράγωγα του και τον άνθρακα, η μόλυνση της ατμόσφαιρας άρχισε να αυξάνεται υπερβολικά σε όλο το Πλανήτη. Οι ρυπογόνες πηγές ενέργειας που χρησιμοποιούμε καταλήγουν στις θάλασσες και στους ωκεανούς. Τα θαλάσσια ύδατα καλύπτουν το 97% της επιφάνειας του Πλανήτη μας. Οι μη θαλάσσιες περιοχές της γης καλύπτουν μόνο το 3% της επιφάνειας της γης. Το 76% της επιφάνειας της χερσαίας γης καλύπτονται από νερά.
Το 50% - 85% το οξυγόνο της γης το δίνουν οι ωκεανοί και το υπόλοιπο τα δέντρα, απορροφώντας ταυτόχρονα μολυσματικά αέρια όπως το διοξείδιο του άνθρακα που σταδιακά όταν οι μολυσμένοι ωκεανοί και η καταστροφή δασών δεν προλαβαίνουν να το απορροφήσουν, γίνεται απειλή για καταστροφή κάθε είδους ζωής.
Οι ωκεανοί απορροφούν το 25% του διοξειδίου του άθρακα που παράγουμε καθημερινά σε όλο το πλανήτη. Για πολλούς αιώνες χρησιμοποιούσαμε τους ωκεανούς ως κοινούς σκουπιδότοπους, μετά όμως τη Βιομηχανική φάση της Ανθρωπότητας η καταστροφή και η μόλυνση που δημιούργησε ο βιομηχανικός άνθρωπος είναι εκτός ελέγχου. Όλες οι ακαθαρσίες μας καταλήγουν στους Ωκεανούς, με διάφορους τρόπους με τους μολυσμένους ποταμούς μας και με τη μεταφορά και εξόρυξη πετρελοειδών, αλλά και με τους τόνους των πλαστικών που τα κουρασμένα ψάρια νομίζουν ότι είναι τροφή και τα τρώνε και πεθαίνουν. Οι Διεθνείς Νομικές Συμβάσεις για τη προστασία των θαλασσίων υδάτων που ξεκίνησαν το 1982 είναι ακόμη πολύ ασθενείς.
Ο μισός πληθυσμός της γής εξαρτάται από τους ωκεανούς και τις θάλασσες για το φαγητό του και την επαγγελματική του ενασχόληση για εισόδημα να στηρίξει την οικογένεια του.
Όταν ομιλούμε λοιπόν για τη μείωση της θερμοκρασίας εννοούμε να μειώσουμε τη μόλυνση που όλοι οι άνθρωποι της εποχής μας δίνουμε στον Πλανήτη μας. Η συνεχής αύξηση της μόλυνσης οδηγεί στην αύξηση της θερμοκρασίας. Με την αύξηση της μόλυνσης περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν από διάφορες μορφές καρκίνου, ιδιαίτερα τα παιδάκια και οι ηλικιωμένοι και ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Με την αύξηση της μόλυνσης μολύνονται τα πόσιμα νερά και όλα τα επίγεια γεωργικά προϊόντα με πολλές ασθένειες και θανάτους ευάλωτων ομάδων. Με την αύξηση της μόλυνσης του Πλανήτη μας αυξάνεται η θερμοκρασία που σημαίνει ότι οι παγετώνες με το λιώσιμο τους θα ανεβάσουν το επίπεδο των νερών των θαλασσών και των ποταμών και θα αρχίσουν να σκεπάζουν όλες τις περιοχές που βρίσκονται δίπλα τους, ιδιαίτερα τα μικρά νησιά και παραθαλάσσιες πόλεις, σπίτια και γεωργικές εκτάσεις. Η αύξηση της μόλυνσης οδηγεί σε ακραία καιρικά φαινόμενα, ξηρασίες και πλημμύρες.
Το 50% - 85% το οξυγόνο της γης το δίνουν οι ωκεανοί και το υπόλοιπο τα δέντρα, απορροφώντας ταυτόχρονα μολυσματικά αέρια όπως το διοξείδιο του άνθρακα που σταδιακά όταν οι μολυσμένοι ωκεανοί και η καταστροφή δασών δεν προλαβαίνουν να το απορροφήσουν, γίνεται απειλή για καταστροφή κάθε είδους ζωής.
Οι ωκεανοί απορροφούν το 25% του διοξειδίου του άθρακα που παράγουμε καθημερινά σε όλο το πλανήτη. Για πολλούς αιώνες χρησιμοποιούσαμε τους ωκεανούς ως κοινούς σκουπιδότοπους, μετά όμως τη Βιομηχανική φάση της Ανθρωπότητας η καταστροφή και η μόλυνση που δημιούργησε ο βιομηχανικός άνθρωπος είναι εκτός ελέγχου. Όλες οι ακαθαρσίες μας καταλήγουν στους Ωκεανούς, με διάφορους τρόπους με τους μολυσμένους ποταμούς μας και με τη μεταφορά και εξόρυξη πετρελοειδών, αλλά και με τους τόνους των πλαστικών που τα κουρασμένα ψάρια νομίζουν ότι είναι τροφή και τα τρώνε και πεθαίνουν. Οι Διεθνείς Νομικές Συμβάσεις για τη προστασία των θαλασσίων υδάτων που ξεκίνησαν το 1982 είναι ακόμη πολύ ασθενείς.
Ο μισός πληθυσμός της γής εξαρτάται από τους ωκεανούς και τις θάλασσες για το φαγητό του και την επαγγελματική του ενασχόληση για εισόδημα να στηρίξει την οικογένεια του.
Όταν ομιλούμε λοιπόν για τη μείωση της θερμοκρασίας εννοούμε να μειώσουμε τη μόλυνση που όλοι οι άνθρωποι της εποχής μας δίνουμε στον Πλανήτη μας. Η συνεχής αύξηση της μόλυνσης οδηγεί στην αύξηση της θερμοκρασίας. Με την αύξηση της μόλυνσης περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν από διάφορες μορφές καρκίνου, ιδιαίτερα τα παιδάκια και οι ηλικιωμένοι και ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Με την αύξηση της μόλυνσης μολύνονται τα πόσιμα νερά και όλα τα επίγεια γεωργικά προϊόντα με πολλές ασθένειες και θανάτους ευάλωτων ομάδων. Με την αύξηση της μόλυνσης του Πλανήτη μας αυξάνεται η θερμοκρασία που σημαίνει ότι οι παγετώνες με το λιώσιμο τους θα ανεβάσουν το επίπεδο των νερών των θαλασσών και των ποταμών και θα αρχίσουν να σκεπάζουν όλες τις περιοχές που βρίσκονται δίπλα τους, ιδιαίτερα τα μικρά νησιά και παραθαλάσσιες πόλεις, σπίτια και γεωργικές εκτάσεις. Η αύξηση της μόλυνσης οδηγεί σε ακραία καιρικά φαινόμενα, ξηρασίες και πλημμύρες.
Οι καλύτεροι επιστήμονες του κόσμου μας έχουν προτείνει ότι η σωτηρία μας εξαρτάται από τις επιλογές μας. Αν οι ανθρώπινες δραστηριότητες είναι ο λόγος της μόλυνσης του Πλανήτη μας, πάλι οι άνθρωποι μπορούν να δώσουν και τη λύση. Τα πράγματα είναι απλά. Οι κορυφαίοι Επιστήμονες από όλες τις Χώρες του κόσμου προτείνουν ως λύση όλες οι Κυβερνήσεις να υιοθετήσουν οικολογικές νομοθεσίες στις χώρες τους για τη πράσινη οικονομία. Τι εννοούμε με τη Πράσινη Οικονομία, να αρχίσουμε να επενδύουμε σε τομείς που θα παίρνουμε ενέργεια από μη ρυπογόνες πηγές. Να παίρνουμε δηλαδή ενέργεια από το νερό, τον αέρα και τον Ήλιο. Πρίν διακόσια χρόνια που αρχίσαμε σταδιακά με την Βιομηχανική εποχή να μολύνουμε επικίνδυνα τον Πλανήτη μας με αποτέλεσμα σήμερα να φτάσουμε σε υπερβολικά ποσοστά δεν είχαμε την τεχνολογία που μπορούσαμε να χρησιμοποιούμε μη ρυπογόνες πηγές. Σήμερα όμως μπορούμε, αλλά είμαστε θύματα των οικονομικών συμφερόντων αυτών που ελέγχουν τα πετρέλαια και τον άνθρακα κι άλλες ρυπογόνες πηγές και μέσα στο χώρο της καθημερινής ζωής (βιομηχανία, αυτοκίνητα κτλ). Με κάθε είδους μόλυνση που παράγουμε είναι ως να σκοτώνουμε το Πλανήτη μας, σκοτώνουμε τα παιδιά μας. Με την πράσινη οικονομία θα δώσουμε εργασία σε όλους τους ανθρώπους και πάνω απ' όλα θα σώσουμε το Πλανήτη μας και την Ανθρωπότητα από την πορεία της προς την αυτοκαταστροφή.
Η πράσινη οικονομία πρέπει να συνδυαστεί με τη λύση του προβλήματος της φτώχειας και του τερματισμού τοπικών και περιφερειακών συγκρούσεων, που μαζί με τα προβλήματα της κλιματικής αλλαγής είναι και τα αίτια του μεγάλου κοινωνικού προβλήματος της εποχής μας, των προσφύγων και των εκτοπισμένων. Αυτές οι κοινωνικές αδικίες (φτώχεια και εμπόλεμες συγκρούσεις και καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πληθυσμών και Λαών) δημιούργησαν και την τρομοκρατία και την απειλή της Παγκόσμιας ασφάλειας και της ειρηνικής συνύπαρξης Λαών και αθώων πολιτών. Η εποχή μας χρειάζεται μια μεγαλύτερη κοινωνική αλληλεγγύη και συνεργασία σε όλα τα επίπεδα, σε τοπικό, εθνικό και Διεθνές επίπεδο για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Αυτό ήταν και το Μήνυμα των αποφάσεων της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης. Αυτό είναι και το Μήνυμα του Οικουμενικού μας Πράσινου Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου στην Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για τη Κλιματική Αλλαγή στο Μαρακες του Μαρρόκου, ως επίσης και του Αλεξανδρινού Προκαθημένου μας , του Πατριάρχη των ορφανών, κ. Θεοδώρου. Να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας να προστατέψουμε την Ανθρωπότητα και το Πλανήτη μας ως δώρο Θεού για όλους μας και για τις μελλούμενες γενεές.
Η πράσινη οικονομία πρέπει να συνδυαστεί με τη λύση του προβλήματος της φτώχειας και του τερματισμού τοπικών και περιφερειακών συγκρούσεων, που μαζί με τα προβλήματα της κλιματικής αλλαγής είναι και τα αίτια του μεγάλου κοινωνικού προβλήματος της εποχής μας, των προσφύγων και των εκτοπισμένων. Αυτές οι κοινωνικές αδικίες (φτώχεια και εμπόλεμες συγκρούσεις και καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πληθυσμών και Λαών) δημιούργησαν και την τρομοκρατία και την απειλή της Παγκόσμιας ασφάλειας και της ειρηνικής συνύπαρξης Λαών και αθώων πολιτών. Η εποχή μας χρειάζεται μια μεγαλύτερη κοινωνική αλληλεγγύη και συνεργασία σε όλα τα επίπεδα, σε τοπικό, εθνικό και Διεθνές επίπεδο για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Αυτό ήταν και το Μήνυμα των αποφάσεων της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης. Αυτό είναι και το Μήνυμα του Οικουμενικού μας Πράσινου Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου στην Συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για τη Κλιματική Αλλαγή στο Μαρακες του Μαρρόκου, ως επίσης και του Αλεξανδρινού Προκαθημένου μας , του Πατριάρχη των ορφανών, κ. Θεοδώρου. Να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας να προστατέψουμε την Ανθρωπότητα και το Πλανήτη μας ως δώρο Θεού για όλους μας και για τις μελλούμενες γενεές.
