Ο Αντώνης Σαμαράς του Κωνσταντίνου, (Αθήνα, 23 Μαΐου 1951) είναι Έλληνας πολιτικός προερχόμενος από οικογένεια πολιτευτών της Μεσσηνίας και δισέγγονος της Πηνελόπης Δέλτα.
Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο Κολέγιο Άμχερστ (Amherst) των ΗΠΑ και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (Harvard). Διετέλεσε ενεργό μέλος της ΟΝΝΕΔ. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Μεσσηνίας με τη Νέα Δημοκρατία το 1977 ενώ εκλέγονταν και σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις μέχρι και το 1990 ενώ ήταν υπουργός Οικονομικών το 1989.
Κατά τη στιγμή της εκλογής του για πρώτη φορά στις εκλογές του 1977, υπήρξε ο νεώτερος βουλευτής στην ιστορία του ελληνικού κοινοβουλίου, έχοντας εκλεγεί σε ηλικία 26 ετών. (Σύμφωνα με το Σύνταγμα, για να εκλεγεί κάποιος βουλευτής, θα πρέπει να έχει συμπληρώσει το 25ο έτος της ηλικίας του).
Ο Σαμαράς διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά οι χειρισμοί του στο θέμα της ΠΓΔΜ έγιναν αντικείμενο εσωκομματικής κριτικής., παραιτηθη από την κυβέρνηση της ΝΔ το 1992
Στο διάστημα από το 1992 έως την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη διατήρησε τις απόψεις του επί της εξωτερικής πολιτικής που έμειναν γνωστές ως «θέσεις των 7 σημείων». Στη συνέχεια, το καλοκαίρι του 1993, ίδρυσε νέο πολιτικό σχήμα υπό τον τίτλο Πολιτική Άνοιξη (ΠΟΛΑΝ) συγκεντρώνοντας νέους πολιτικούς όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης, αλλά και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.
Η Πολιτική Άνοιξη ηταν ένα πρώην ελληνικό φιλελεύθερου προσανατολισμού πολιτικό κόμμα που ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1993 Το κόμμα συγκροτήθηκε αφότου ο Αντώνης Σαμαράς αποχώρησε από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας όταν ηταν από υπουργός Εξωτερικών. Ο Σαμαράς θεωρούνταν υπερασπιστής της σκληρής γραμμής ως προς την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Η Πολιτική Άνοιξη έλαβε ποσοστό 4,9% στις εθνικές εκλογές του 1993 κερδίζοντας δέκα έδρες στο Κοινοβούλιο. Στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 1994 έλαβε 8,7% και δύο έδρες.
Η πτώση των εκλογικών ποσοστών άρχισε στις εθνικές εκλογές του 1996, όταν έλαβε 2,94% (ακριβώς κάτω από το εθνικό κατώτατο όριο 3%) και, κατά συνέπεια, δεν εξασφάλισε έδρα στο Κοινοβούλιο. Συμμετείχε και στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 1999, αλλά έλαβε 2,3% το οποίο ήταν και πάλι κάτω από το κατώτατο όριο που θα εξασφάλιζε εκπροσώπηση. Το γεγονός θεωρήθηκε αποτυχία και οδήγησε σε βαθμιαία διάλυση του κόμματος.
Η Πολιτική Άνοιξη δεν συμμετείχε στις εκλογές του 2000, αλλά ο Αντώνης Σαμαράς υποστήριξε δημόσια την Νέα Δημοκρατία. Πριν από τις εκλογές του 2004, ο Σαμαράς προσχώρησε πάλι στη Νέα Δημοκρατία και εκλέχτηκε ευρωβουλευτής στις ευρωεκλογές Ιουνίου 2004.
Πολλοί του αποδίδουν την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη και τη μη επανεκλογή του κόμματος της ΝΔ στις εκλογές του 1993.
Στις 9 Σεπτεμβρίου 1993 ο βουλευτής Κιλκίς της Νέας Δημοκρατίας Γιώργος Συμπιλίδης κατέθεσε στη Βουλή δήλωση ανεξαρτητοποίησης.
Έτσι η κυβέρνηση απώλεσε την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας των βουλευτών (είχε μέχρι τότε 151) και κινήθηκαν οι διαδικασίες για πρόωρες εκλογές. Αργότερα, ο Συμπιλίδης πολιτεύτηκε με την Πολιτική Άνοιξη. Στις ίδιες εκλογές η ΠΟΛΑΝ συγκέντρωσε 4,88% και εξέλεξε 10 βουλευτές.
Πριν από τις εκλογές του 2004, ο Σαμαράς εντάχτηκε και πάλι στη Νέα Δημοκρατία και συμπεριλήφθηκε στο ψηφοδέλτιο για τις ευρωεκλογές Ιουνίου 2004. Εξελέγη ευρωβουλευτής, θέση την οποία κατείχε μέχρι το 2007 οπότε και εξελέγη βουλευτής Μεσσηνίας με την Νέα Δημοκρατία. Με τον ανασχηματισμό της 7ης Ιανουαρίου του 2009 τοποθετήθηκε στη θέση του υπουργού Πολιτισμού, θέση που κράτησε μέχρι τις 7 Οκτωβρίου 2009
Ο Αντώνης Σαμαράς είναι επίσης μέλος του Αμερικανικού Οικονομικού Οργανισμού καθώς και της Βρετανικής Βασιλικής Εταιρίας, όπως επίσης και παρατηρητής της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.
Υπήρξε πρωταθλητής της Ελλάδος εφήβων στην αντισφαίριση (1968-1970). Ομιλεί επίσης αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά και είναι μόνιμος κάτοικος Αθηνών.
