Ο Αλέξανδρος Ιόλας (1907-1987) ήταν Έλληνας γκαλερίστας και σημαντικός συλλέκτης έργων μοντέρνας τέχνης.
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από έλληνες γονείς, την 25η Μαρτίου, το 1907. Το 1924 μετακόμισε στο Βερολίνο και εργάστηκε ως πιανίστας και αργότερα ως χορευτής. Το 1960 δημιούργησε μία απο τις σημαντικότερς και ενεργές αίθουσες τέχνης στο Παρίσι. Εκπροσώπησε τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες της εποχής, ανάμεσα τους ο Άντι Γουόρχολ, Υβ Κλάιν, Νίκη Ντε Σαν Φαλ αλλά και Ελλήνων όπως ο Τάκις και ο Αλέξης Ακριθάκης. Με τις συνεχείς επιτυχίες των εκθέσεων του, λειτούργησε εξίσου επιτυχημένα αίθουσες τέχνης στην Νέα Υόρκη, Παρίσι, Μιλάνο και Γενεύη.
Ο Ιόλας είχε σημαντική ικανότητα να αναδεικνύει νέους καλλιτέχνες που δεν ήταν γνωστοί και η δουλειά τους ήταν αρκετά προχωρημένη για την εποχή τους. Σε συνδυασμό με την εκκεντρική συνήθως συμπεριφορά και εικόνα δημιουργούσε θαυμασμό αλλά και ποικίλα σχόλια.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην Αθήνα. Στην δεκαετία του 80 ήρθε σε σύγκρουση με την εφημερίδα "Αυριανή" η οποία τον κατηγόρησε με προσωπικές ύβρεις χωρίς βάσιμα στοιχεία. Λίγο πριν πεθάνει η επιθυμία του να δωρίσει την αμύθητη συλλογή του από έργα τέχνης στο ελληνικό κράτος δεν εκπληρώθηκε ποτέ. Η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε την προσφορά του. Ένα πολύ μικρό κομμάτι της συλλογής πρόλαβε να το δωρίσει στην μόνιμη συλλογή του ιδιωτικού δικαίου μουσείου Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη. Ένα άλλο κομμάτι της συλλογής πέρασε σε συγγενείς και φίλους και ένα άλλο κομμάτι χάθηκε από κλοπές που έγιναν στην έπαυλη του στην Αγία Παρασκευή Αττικής.
Πέθανε στις 8 Ιουνίου 1987.