ΚΡΗΤΙΚΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Σε μιά ραχούλα καθόνταν ο Σήφης και ο Μανούσος και αγνάντευαν την δύση του ήλιου στον Ψηλορείτη.
Κάποια στιγμή πλησιάζει ένας τουρίστας καί τους λέει
Ντου γιου σπικ ιγκλις;
Κοιτιώνται οι δυό τους και απαντάει ο Μανούσος:- Τς.-
Σπρέχεν ζι ντόιτς;-
Τς.-
Παρλe ιταλιάνο;- Τς.-
Παρλέ βου φρανσέ;- Τς.-
Αμπλα εσπανιόλ;- Τς.
Απογοητευμένος ο τουρίστας απομακρύνεται.
Λέει ο Σήφης του Μανούσου:- Μωρέ Μανούσο...-
Μμμμ;- Μωρέ Μανούσο εν κατέομε καμμιά ξένη γλώσσα. Πρέπει να πάμε να μάθουμε καμμία...-
Γιάντα μωρέ Σήφη; Ήντα να τηνε κάμομε;- Ε, τί... Για να μπορούμε να συνεννοηθούμε.?
- Και τούτος που ήξευρε πέντε μωρέ, συνεννοήθηκε