3 Ιουλίου 2009

O ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΝΟΣ ΜΑΣ ΖΟΡΖ ΜΟΥΣΤΑΚΙ


Ζορζ Μουστακί γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια στις 3 Μαΐου 1934. Οι γονείς του ονομάζονταν Νεσίμ και Σάρα και κατάγονταν από την Κέρκυρα.
Στην κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια είχαν ένα βιβλιοπωλείο και έρχονταν σε επαφή με πολλές κουλτούρες. Στο σπίτι μιλούσαν κατά κανόνα ιταλικά, αλλά στους δρόμους με τα άλλα παιδιά μιλούσε αραβικά. Οι γονείς του έδωσαν στον μικρό Μουστακί και στις αδερφές του γαλλική παιδεία, βάζοντάς τον σε γαλλικό σχολείο.
Όμως, δεν απαρνήθηκε τις ελληνικές ρίζες του αν και δεν έμαθε τη γλώσσα. Ο ίδιος λέει για την καταγωγή του σε συνέντευξή του:
"Έχω γεννηθεί στην Αλεξάνδρεια και έτσι έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία σε ό,τι ελληνικό έφεραν και έσπειραν οι Πτολεμαίοι στη γενέτειρά μου. Είμαι
Έλληνας από πατέρα, μητέρα και παππού, με ρίζες στη Μικρά Ασία, τα Ιωάννινα, τη Ζάκυνθο και την Κέρκυρα. Η Αλεξάνδρεια, αν και μου χάρισε τον κοσμοπολιτισμό των Πτολεμαίων, με απομάκρυνε από την ελληνικότητά μου.
Η Αίγυπτος ζούσε τότε σ' ένα κοσμοπολίτικο, πολύγλωσσο παζάρι. Οι άνθρωποι επικοινωνούσαν σε πολλές γλώσσες - αραβικά, αγγλικά, γαλλικά. Η Αλεξάνδρεια με άνοιξε στον κόσμο… Οι πρόγονοί μου μιλούσαν όλοι ελληνικά. Η θεία μου η Ροζάντι μέχρι τα πέντε χρόνια της αρνιόταν να μιλήσει, έως τη μέρα που ήρθαν στο σπίτι συγγενείς από την Ιταλία. Από τότε, η θεία άρχισε να μιλάει, αλλά μόνο στα ιταλικά. Έτσι, εξαιτίας της επιλεκτικής αλαλίας της θείας μου, τα ελληνικά απαγορεύτηκαν στην οικογένειά μου και η γλώσσα του Δάντη έγινε η μητρική μου γλώσσα."

Το 1951 πήγε στο Παρίσι και εντυπωσιάστηκε από τον τραγουδοποιό Ζορζ Μπρασέν (Georges Brassens) σε τέτοιο βαθμό ώστε άλλαξε το όνομά του από "Γιουσέφ" σε "Ζορζ". Ο Μουστακί παντρεύτηκε πολύ νέος, σε ηλικία 20 ετών, και έχει μια μεγάλη οικογένεια, που μέλη της ζουν σε Γαλλία, Ισραήλ, Βραζιλία και Βενεζουέλα.


Ο Μουστακί τραγούδησε σε πολλές γλώσσες: γαλλικά, ιταλικά, ελληνικά, πορτογαλικά, ισπανικά, αγγλικά και αραβικά. Τα εκατοντάδες τραγούδια του έχουν ρομαντικό ύφος και οι στίχοι του είναι ποιητικοί. Οι μελωδίες του είναι απλές και εύκολα αφομοιώσιμες από το κοινό.
Εκτός από τον ίδιο, τα τραγούδια του έχουν τραγουδήσει σπουδαίοι τραγουδιστές και τραγουδίστριες, όπως η
Εντίθ Πιάφ (μεταξύ άλλων το περίφημο: Μιλόρντ - Milord), η Δαλιδά (όπως τη μεγάλη επιτυχία: Τζίτζι λ’ αμορόζο - Gigi l'amoroso), η Μπαρμπαρά (Barbara), η Μπριζίτ Φοντέν (Brigitte Fontaine), ο Χέρμπερτ Παγκανί (Herbert Pagani), η Φρανς Γκαλ (France Gall) και η Σίντι Ντανιέλ (Cindy Daniel).

Τη δεκαετία του ’60 μετέφρασε στα γαλλικά και τραγούδησε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκη. Έτσι ξανασυνδέεται με την ελληνική του ρίζα και το 1966 επισκέπτεται την Ελλάδα για πρώτη φορά. Αργότερα θα πει πολλά τραγούδια του Χατζιδάκη

Το 1970 πρωταγωνίστησε με το Μίκη Θεοδωράκη στην ταινία μικρού μήκους (διάρκειας 20΄) του Ροβήρου Μανθούλη: «ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΟ» («NOUS SOMMES DEUX»), στην οποία τραγουδά στα γαλλικά τα τραγούδια που είχε γράψει στη φυλακή ο Μίκης.
Στην
Ελλάδα έγιναν μεγάλες επιτυχίες τα τραγούδια του:
«Ο Μέτοικος», το οποίο τραγούδησε το 1971 ο
Γιώργος Νταλάρας.
«Μεσόγειος», που ερμήνευσε το 1973 η
Βίκυ Μοσχολιού.
Τα δύο αυτά τραγούδια μαζί με άλλα, σε ελληνική απόδοση του
Δημήτρη Χριστοδούλου, ερμήνευσε το 1979 ο Αντώνης Καλογιάννης στο δίσκο:

"Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΜΟΥΣΤΑΚΙ".

Δισκογραφία
17 ans
Adolescence
Alexandrie
Amandes
Aphorisme
As-tu brisé un coeur ?
Ave Maria
Bahia
Balance
Ballade en fumée
Ballade pour cinq instruments
Ballade de nulle part
Blessure
Blue jeans blues
Boucle d'oreille
Bye bye Bahia
Bye bye Bahia
Chanson
Calix Bento
Cantique
Ce soir mon amour
C'est là
Chanson cri
Chanson de Patsy
Chanson du mois de juin
Chanson pour elle
Chansons
Chante ta nostalgie
Chanter tout haut
Chaque instant est une vie
Dans mon Hamac
Danse
De Shanghai à Bangkok
Déclaration
Donne du rhum à ton homme
Eden Blues
Eldorado
En Méditérranée
En voyage
Et pourtant dans le monde
Flamenco des Flandres
Gardez vos filles
Gaspard
Gestes
Grand-pere
Heureusement qu'il y a de l'herbe
Hiroshima
Il faudra mourir un jour
Il est trop tard
Il y avait un jardin
Images
J'ai vu des rois serviles
Je m'appelle Daisy
Je ne sais pas où tu commences
Je suis un autre
Joseph
Kaimos (anglais)
Kaimos (grec)
La carte du tendre
L'acteur
La dame brune
La ligne droite
La philosophie
La pierre
La Pinzutu
L'eau, de l'eau
Le facteur
Le maraudeur
Le mauvais larron
Le métèque
Le passager clandestin
Le petit homme et le grand homme
Le temps de vivre
Les amandes
Les amours finissent un jour
Les eaux de mars
Les enfants d'hier
Les amis
Les marchands
Les musiciens
Les orgues de barbarie
Les orteils au soleil
L'homme au coeur blessé
L'île habitée
Ma liberté
Marteau d'or
Ma solitude
Marche de Sacco et Vanzetti
Matin
Mendiant
Milord (for Édith Piaf)
Mon île de France
Nous n'étions pas pareils
Où mènent ces routes?
Pourquoi mon Dieu?
Requiem pour n'importe qui
Reveline
Rien n'a changé
Sans la nommer
Sarah
Tu m'attendais
Un jour tu es parti
Votre fille a vingt ans
Voyage

Συγγραφέας
Μια λιγότερο γνωστή ιδιότητά του είναι η συγγραφική. Έχει εκδώσει τέσσερα βιβλία, από τα οποία τρία έχουν κυκλοφορήσει και στα ελληνικά:
Question la chanson, 1973.
Τα κορίτσια της μνήμης, 1989.
Ο γιος της ομίχλης, 2001.
Η μικρή οδός των κρεοπωλών, 2001.