O υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας Β. Σόιμπλε
Νέο πεδίο αντιπαράθεσης ήταν οι συνεδριάσεις του Eurogroup και του Ecofin, όπου, με αφορμή τις συζητήσεις για τη διάσωση του τραπεζικού τομέα της Ιρλανδίας, η Γερμανία επέλεξε ουσιαστικά να δώσει συνέχεια σε αυτήν τη διένεξη εν όψει και των κρίσιμων αποφάσεων του Δεκεμβρίου σχετικά με τον μόνιμο μηχανισμό στήριξης των οικονομιών που αντιμετωπίζουν χρηματοπιστωτικές δυσκολίες.
Ο πρόεδρος του Eurogroup Ζ. Κ. Γιούνκερ δηλώνει πλέον ότι αποδέχεται τη συμμετοχή ιδιωτών στον μηχανισμό
Η επιθετικότητα της Γερμανίας ερμηνεύεται από το γεγονός ότι το Βερολίνο επιθυμεί διακαώς να επιβάλει τις απόψεις του στο θέμα της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα σε αυτόν τον μηχανισμό, πρόταση η οποία παραπέμπει σαφώς στις γερμανικές ιδέες για ελεγχόμενη χρεοκοπία και αναδιάρθρωση του χρέους των δημοσιονομικά απείθαρχων χωρών.
Σε αυτήν τη μετωπική σύγκρουση με τους αδύναμους κρίκους, το Βερολίνο εξακολουθεί να έχει την υποστήριξη της Γαλλίας, ενώ κάποια αλλαγή στάσης παρατηρείται από τον πρόεδρο του Eurogroup, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, αλλά και ο αρμόδιος για τις οικονομικές υποθέσεις επίτροπος Ολι Ρεν δηλώνουν πλέον επισήμως ότι αποδέχονται τη συμμετοχή των ιδιωτών, διευκρινίζοντας ότι στην παρούσα φάση αυτή η εξέλιξη δεν θα επηρεάσει τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας και πως σε κάθε περίπτωση τα νέα δεδομένα θα αρχίσουν να ισχύουν από το β’ εξάμηνο του 2013.
Εν τω μεταξύ, κάθε άλλο παρά αρραγές εμφανίζεται να είναι το μέτωπο των αδύναμων κρίκων, καθώς στη συνεδρίαση του Eurogroup έγινε εμφανές περισσότερο από κάθε άλλη φορά ότι εντείνονται οι πιέσεις προς το Δουβλίνο να δεχτεί την ευρωπαϊκή αρωγή.
Και αυτό με τον φόβο ότι η γενικότερη επιδείνωση της κατάστασης που παρατηρείται με τη ραγδαία εκτίναξη του κόστους δανεισμού τους ενδέχεται να συμπαρασύρει όλους τους αδύναμους κρίκους.
Στο σκληρό παζάρι, που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και αναμένεται να ενταθεί το επόμενο διάστημα, η Ιρλανδία επιδιώκει να λάβει οικονομική βοήθεια για την αναδιάρθρωση του τραπεζικού της τομέα, χωρίς όμως να υποχρεωθεί να υπογράψει μνημόνιο με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Επιμένει ότι η εξυπηρέτηση των δανειακών της αναγκών είναι πλήρως διασφαλισμένη μέχρι το καλοκαίρι του 2011. Και βεβαίως «κόκκινη γραμμή» για το Δουβλίνο είναι η διασφάλιση της χαμηλής φορολόγησης των επιχειρήσεων, ένα φορολογικό συγκριτικό πλεονέκτημα το οποίο η Ιρλανδία δεν επιθυμεί να εγκαταλείψει.
