Είναι προτιμότερο να μην κάνουμε αναφορές – μνημόσυνο στην πολιτική, κοινωνική και δημοκρατική διάσταση της εξέγερσης του πολυτεχνείου. Η εξέγερση αυτή πήρε από μόνη της την διάσταση που της αξίζει, εκείνη του ιστορικού συμβόλου ενός ολόκληρου λαού αλλά και του θρύλου. Το πολυτεχνείο θα στέκει πάντα στην ιστορική μνήμη μας ως μνημείο δημοκρατίας, πατριωτισμού μα και λεβεντιάς.
Είναι προτιμότερο να τιμήσουμε την αιωνία μνήμη των πεσόντων αγωνιστών αγωνιζόμενοι εμείς στο σήμερα, στο εδώ και το τώρα για ένα αύριο καλύτερο, ένα αύριο αξιοκρατίας, κοινωνικής αλληλεγγύης και δικαιοσύνης μακριά από τα πεπραγμένα του παρελθόντος που άφησαν στον τόπο απογοήτευση και στον δημοκρατικό λαό το αίσθημα της προδοσίας από την ίδια την δημοκρατία για την οποία αγωνίστηκε.
Διότι η κρίση στην χώρα δεν είναι μόνο οικονομική αλλά μια γενική κρίση της αστικής μας δημοκρατίας που αμφισβητείται ανοιχτά από την ακμάζουσα άκρα δεξιά, την τηλεοπτική οχλοκρατία αλλά και την απόχη από κάθε δημοκρατική διαδικασία ενός τεράστιου πλέον ποσοστού του λαού. Και μάλιστα την αποχή της νεολαίας ανεξαρτήτως μορφωτικού επιπέδου. Και αν η αποχή είναι ο κανόνας σε όλον τον δυτικό κόσμο τούτο δεν σημαίνει πως εμείς πρέπει να εκτιμούμε την δημοκρατία όπως εκείνοι που δεν την στερήθηκαν ποτέ.
Η σημερινή συγκυρία δεν επιτρέπει την μετατροπή της επετείου του πολυτεχνείου σε αρένα λαϊκισμού, σε πεδίο έκφρασης μικροσυντεχνιακών συμφερόντων. Η μεταπολίτευση διδάσκει πως μια ολόκληρη γενιά κατάφερε να αποδομήσει τα σύμβολα, τις αξίες και τις αρχές της για μια δήθεν καλύτερη ζωή, για ένα πουκάμισο αδειανό. Σήμερα θερίζουμε τις επιλογές της προηγούμενης γενιάς. Όμως και η δική μας στάση είναι μάλλον παθητική και πάντως όχι γνήσια ανατρεπτική και πρωτότυπη. Είμαστε μια γενιά που αναζητά τα πρότυπα και τις αρχές της αλλά δεν τα αναζητά με επιμονή, με θάρρος και με τόλμη.
Οι ασκούμενοι και οι νέοι δικηγόροι είμαστε μέλη αυτής της γενιάς. Κουβαλάμε τα δικά μας επαγγελματικά και εργασιακά προβλήματα και μάλιστα το μέγεθος τους απειλεί πλέον ούτε λίγο ούτε πολύ την επιβίωση μας. Όμως σήμερα την 37η επέτειο του πολυτεχνείου εμείς ως νέοι επιστήμονες δεν μιλάμε για τα προβλήματα του κλάδου μας αλλά για τα ζητήματα της γενιάς μας.
Η αποστροφή προς την πολιτική δεν είναι τυχαία, είναι μάλλον δικαιολογημένη αλλά ταυτόχρονα δεν αποτελεί καμία λύση. Η ανεργία, τα οικονομικά προβλήματα, η καθημερινή εξαθλίωση δεν λύνονται με ευχολόγια. Απαιτείται η γενιά μας να αποκτήσει συγκροτημένη σκέψη και δράση. Εμείς οι ασκούμενοι και νέοι δικηγόροι πρέπει να θυμηθούμε τα γεγονότα του πολυτεχνείου, μιας εξέγερσης που ξεκίνησε νωρίτερα από την Νομική Σχολή και να χαράξουμε σήμερα την δική μας πορεία, μια πορεία που θα κουβαλάει μια καινούρια σκέψη και ένα καινούριο όραμα για μια Ελλάδα με ταυτότητα, προσωπικότητα και αξιοκρατικές δομές λειτουργίας. Μια κοινωνία με επιβράβευση για τους ικανούς, αλληλεγγύη στους αδύνατους και δίκαιη προς όλους.
Στις δύσκολες μέρες που μας περιμένουν εμείς οι νέοι και οι ασκούμενοι δικηγόροι ευχόμαστε να μην επικρατήσει ξανά στην χώρα η ασυδοσία αλλά ούτε και η βία. Πιστεύουμε στην συγκρότηση μιας σκεπτόμενης γενιάς που θα φέρει μια καινούρια κουλτούρα στην κοινωνία. Ο πολιτικός, δημοκρατικός μα και πολιτιστικός ξεπεσμός της χώρας μπορεί ανατραπεί αρκεί οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου να αφυπνιστούν και να δράσουν.
Για το Δ.Σ. της Ε.Α.Ν.Δ.Α.
O ΠΡΟΕΔΡΟΣ ..............................
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΛΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ .................... ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΟΥΝΤΑΣ
O ΠΡΟΕΔΡΟΣ ..............................
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΛΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ .................... ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΟΥΝΤΑΣ
