Η χθεσινή ανακοίνωση της κυβερνητικής εκπροσώπου Σοφίας Βούλτεψηαποτελεί... μνημείο αυτοαναίρεσης εκ μέρους μιας κυβέρνησης που επί ημέρες προπαγανδίζει ότι πάει με μεγάλα αιτήματα στο Βερολίνο.
Τι ανακοίνωσε η Βούλτεψη; Ότι η συνάντηση Σαμαρά - Μέρκελ γίνεται στο πλαίσιο των επαφών που πραγματοποιούνται τακτικά μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτικών ηγετών, οι οποίες είναι πάντα «ιδιαίτερα χρήσιμες και εποικοδομητικές» για την... «κοινή ευρωπαϊκή πορεία και την συνεργασία μεταξύ των κρατών - μελών της Ε.Ε.». Συνεπώς, μην περιμένετε κάτι περισσότερο.
Η αιτία έκδοσης αυτής της ανακοίνωσης βρίσκεται στην προηγηθείσα ανακοίνωση του Στέφαν Ζάιμπερτ, του Γερμανού «ομολόγου» της Βούλτεψη, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι στην εν λόγω συνάντηση δεν αναμένονται αποφάσεις για την Ελλάδα, διότι αυτές θα ληφθούν μετά τη λήξη του ευρωπαϊκού σκέλους του τρέχοντος μνημονίου. Δηλαδή εντός του 2015, όπως εμείς γράφουμε άλλωστε συνεχώς από την περασμένη... άνοιξη.
Στην πραγματικότητα επιβεβαιώνεται η προειδοποίηση που διατυπώθηκε στο Παρίσι από την τρόικα: Πρώτα ασφαλιστικό, εργασιακά, Δημόσιο και όποιες άλλες «μεταρρυθμίσεις» κρίνονται επείγουσες και ύστερα η όποια συζήτηση για χρέος, τρόικα, νέο μνημόνιο κ.λπ.
Όμως αυτή η παραπομπή στο 2015 σημαίνει ότι οι δανειστές δεν έχουν κανέναλόγο να συμφωνήσουν οτιδήποτε με την κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία, πολύ νωρίς τον Φεβρουάριο, θα πρέπει να προκηρύξει βουλευτικές εκλογές εάν δεν σχηματιστεί η πλειοψηφία των 180 βουλευτών που θα εκλέξουν νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Έως τότε, ακόμη και αν αρχίσει η όποια συζήτηση, ειδικά για τις δόσεις του χρέους και τον τρόπο με τον οποίο θα καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό των επόμενων ετών, δεν θα έχει προκύψει καμιά απόφαση. Κοινώς, ο Σαμαράς, ο οποίος ελπίζει ότι θα έχει να επικαλεστεί έστω την κρισιμότητα μιας διαπραγμάτευσης, κινδυνεύει να πάει στην κάλπη άοπλος.
● Θα ενοχλούσε αυτό τη Γερμανία; Άγνωστο, αφού για τη Μέρκελ το σημαντικό δεν είναι η λήψη αποφάσεων και η κατάρτιση συμφωνιών, αλλά η τήρησή τους. Και εδώ τα παράπονά της από τη νυν κυβέρνηση δεν είναι λίγα.
● Θα προτιμούσε η Γερμανία μια συμφωνία με τον Τσίπρα αντί του Σαμαρά;Πιθανότατα, αφού μια συμφωνία αυτόν που πρόκειται να αναλάβει τη διακυβέρνηση είναι πολύ πιο ισχυρή απ’ όσο αν την έκανε με τον απερχόμενο.
● Θα μπορούσε η Γερμανία να θεωρήσει μεγάλο ρίσκο τη διαπραγμάτευση με μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ; Εδώ απλώς παραθέτουμε την «απάντηση» που έδωσε σχετικό ρεπορτάζ της Deutsche Welle προ ημερών επικαλούμενο τον Γερμανό αναλυτή και «γνώστη των ελληνικών θεμάτων» Νιλς Καντρίτσκε:
«Η μορφή Τσίπρας δεν συνιστά πλέον μπαμπούλα για τον γερμανικό πολιτικό κόσμο. Στους κυβερνητικούς κύκλους της Γερμανίας, και κυρίως στο σοσιαλδημοκρατικό στρατόπεδο, οι ιθύνοντες γνωρίζουν καλά ότι το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης από τον Τσίπρα δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση το τέλος των σχέσεων της Ε.Ε. με την Ελλάδα. Σε αυτό συνέβαλε το γεγονός ότι στο μεταξύ ο ΣΥΡΙΖΑ έχει λάβει σαφώς θέση υπέρ της παραμονής στην ευρωζώνη. Επίσης διαπιστώνω πως έχουν πέσει αισθητά οι τόνοι ενόψει των επικείμενων διαπραγματεύσεων με την τρόικα.
Κανείς δεν φοβάται πια στο Βερολίνο ότι ο Τσίπρας θα αναποδογυρίσει το τραπέζι, στο οποίο θέλει να καθίσει με μια αριστερή κυβέρνηση προκειμένου να συζητήσει την ελληνική κρίση και σχέδια εξόδου από αυτήν».
Για τον Σαμαρά προφανώς θα είναι κακό το να αντιμετωπιστεί από την καγκελαρία με την ψυχρότητα που πάντα συνοδεύει την αποχώρηση των απερχόμενων πρωθυπουργών.
Για τον Τσίπρα πόσο κακό θα είναι το ότι, παρά την «αντι-μερκελική» ρητορική του, έχει πάψει πια να αποτελεί... μπαμπούλα για το Βερολίνο; Για την αριστερή του συνέπεια είναι όντως ένα πλήγμα. Αν όμως λάβουμε υπ’ όψιν ότι οι ψήφοι που του χρειάζονται για τη διαμόρφωση μιας μεγάλης πλειοψηφίας βρίσκονται στα δεξιά του, δεν είναι βέβαιο ότι μπορούμε να μιλάμε για ζημιά. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει...
PONTIKIΤι ανακοίνωσε η Βούλτεψη; Ότι η συνάντηση Σαμαρά - Μέρκελ γίνεται στο πλαίσιο των επαφών που πραγματοποιούνται τακτικά μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτικών ηγετών, οι οποίες είναι πάντα «ιδιαίτερα χρήσιμες και εποικοδομητικές» για την... «κοινή ευρωπαϊκή πορεία και την συνεργασία μεταξύ των κρατών - μελών της Ε.Ε.». Συνεπώς, μην περιμένετε κάτι περισσότερο.
Η αιτία έκδοσης αυτής της ανακοίνωσης βρίσκεται στην προηγηθείσα ανακοίνωση του Στέφαν Ζάιμπερτ, του Γερμανού «ομολόγου» της Βούλτεψη, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι στην εν λόγω συνάντηση δεν αναμένονται αποφάσεις για την Ελλάδα, διότι αυτές θα ληφθούν μετά τη λήξη του ευρωπαϊκού σκέλους του τρέχοντος μνημονίου. Δηλαδή εντός του 2015, όπως εμείς γράφουμε άλλωστε συνεχώς από την περασμένη... άνοιξη.
Στην πραγματικότητα επιβεβαιώνεται η προειδοποίηση που διατυπώθηκε στο Παρίσι από την τρόικα: Πρώτα ασφαλιστικό, εργασιακά, Δημόσιο και όποιες άλλες «μεταρρυθμίσεις» κρίνονται επείγουσες και ύστερα η όποια συζήτηση για χρέος, τρόικα, νέο μνημόνιο κ.λπ.
Όμως αυτή η παραπομπή στο 2015 σημαίνει ότι οι δανειστές δεν έχουν κανέναλόγο να συμφωνήσουν οτιδήποτε με την κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία, πολύ νωρίς τον Φεβρουάριο, θα πρέπει να προκηρύξει βουλευτικές εκλογές εάν δεν σχηματιστεί η πλειοψηφία των 180 βουλευτών που θα εκλέξουν νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Έως τότε, ακόμη και αν αρχίσει η όποια συζήτηση, ειδικά για τις δόσεις του χρέους και τον τρόπο με τον οποίο θα καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό των επόμενων ετών, δεν θα έχει προκύψει καμιά απόφαση. Κοινώς, ο Σαμαράς, ο οποίος ελπίζει ότι θα έχει να επικαλεστεί έστω την κρισιμότητα μιας διαπραγμάτευσης, κινδυνεύει να πάει στην κάλπη άοπλος.
● Θα ενοχλούσε αυτό τη Γερμανία; Άγνωστο, αφού για τη Μέρκελ το σημαντικό δεν είναι η λήψη αποφάσεων και η κατάρτιση συμφωνιών, αλλά η τήρησή τους. Και εδώ τα παράπονά της από τη νυν κυβέρνηση δεν είναι λίγα.
● Θα προτιμούσε η Γερμανία μια συμφωνία με τον Τσίπρα αντί του Σαμαρά;Πιθανότατα, αφού μια συμφωνία αυτόν που πρόκειται να αναλάβει τη διακυβέρνηση είναι πολύ πιο ισχυρή απ’ όσο αν την έκανε με τον απερχόμενο.
● Θα μπορούσε η Γερμανία να θεωρήσει μεγάλο ρίσκο τη διαπραγμάτευση με μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ; Εδώ απλώς παραθέτουμε την «απάντηση» που έδωσε σχετικό ρεπορτάζ της Deutsche Welle προ ημερών επικαλούμενο τον Γερμανό αναλυτή και «γνώστη των ελληνικών θεμάτων» Νιλς Καντρίτσκε:
«Η μορφή Τσίπρας δεν συνιστά πλέον μπαμπούλα για τον γερμανικό πολιτικό κόσμο. Στους κυβερνητικούς κύκλους της Γερμανίας, και κυρίως στο σοσιαλδημοκρατικό στρατόπεδο, οι ιθύνοντες γνωρίζουν καλά ότι το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης από τον Τσίπρα δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση το τέλος των σχέσεων της Ε.Ε. με την Ελλάδα. Σε αυτό συνέβαλε το γεγονός ότι στο μεταξύ ο ΣΥΡΙΖΑ έχει λάβει σαφώς θέση υπέρ της παραμονής στην ευρωζώνη. Επίσης διαπιστώνω πως έχουν πέσει αισθητά οι τόνοι ενόψει των επικείμενων διαπραγματεύσεων με την τρόικα.
Κανείς δεν φοβάται πια στο Βερολίνο ότι ο Τσίπρας θα αναποδογυρίσει το τραπέζι, στο οποίο θέλει να καθίσει με μια αριστερή κυβέρνηση προκειμένου να συζητήσει την ελληνική κρίση και σχέδια εξόδου από αυτήν».
Για τον Σαμαρά προφανώς θα είναι κακό το να αντιμετωπιστεί από την καγκελαρία με την ψυχρότητα που πάντα συνοδεύει την αποχώρηση των απερχόμενων πρωθυπουργών.
Για τον Τσίπρα πόσο κακό θα είναι το ότι, παρά την «αντι-μερκελική» ρητορική του, έχει πάψει πια να αποτελεί... μπαμπούλα για το Βερολίνο; Για την αριστερή του συνέπεια είναι όντως ένα πλήγμα. Αν όμως λάβουμε υπ’ όψιν ότι οι ψήφοι που του χρειάζονται για τη διαμόρφωση μιας μεγάλης πλειοψηφίας βρίσκονται στα δεξιά του, δεν είναι βέβαιο ότι μπορούμε να μιλάμε για ζημιά. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει...
