ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
ΑΠΟΨΗ
Η αρχή, για μία νέα, διαφορετικής δομής και αποστολής, εκπροσώπησης της ομογένειας -των ΗΠΑ αρχικά και των υπολοίπων Ηπείρων στη συνέχεια- έγινε χθες Πέμπτη, 4 Φεβρουαρίου 2016, στη Νέα Υόρκη. Και εάν αληθεύει αυτό που ο λαός συνηθίζει να λέει: «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός», τότε βρισκόμαστε σε καλό δρόμο.
Τίποτε, βέβαια, δεν θα είναι εύκολο. Τα εμπόδια που ορθώνονται, πολλά. Άλλα φυσικά και άλλα τεχνητά. Στα πρώτα συμπεριλαμβάνονται κακές συνήθειες ετών, στην γενέτειρα, μα και στην ξενιτιά. Στα δεύτερα, σκοπιμότητες, συμφέροντα, ανθρώπινα ελαττώματα και αδυναμίες.
Αδιαφορούμε για τα δεύτερα, μένουμε στα πρώτα: Ήδη από τις αρχές του νεώτερου μεταναστευτικού ρεύματος προς τις υπερατλαντικές χώρες, έχει δημιουργηθεί στο πολιτικό κατεστημένο της Ελλάδος η αντίληψη, που έχει γίνει πρακτική, να επεμβαίνει στα ομογενειακά δρώμενα σε οργανωτικό επίπεδο.
Πότε μέσω “κομματικών συμπαθειών”, πότε με απροκάλυπτες διοικητικές ενέργειες, το μητροπολιτικό κέντρο επιχειρεί κάθε φορά να ελέγξει την Ομογένεια. Ωστόσο είναι ιστορικά βεβαιωμένο πως οσάκις οι Έλληνες του εξωτερικού κινήθηκαν με δική τους βούληση και πυξίδα, έγραψαν σελίδες λαμπρής προσφοράς και προς την ομογένεια και προς τη γενέτειρα.
Οι εποχές δεν είναι όμοιες. Οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι. Οι ανάγκες δεν είναι ταυτόσημες. Στην σύγχρονη πραγματικότητα, η ομογένεια, κατά την αντίληψη του γράφοντος, χρειάζεται μια διαφορετικής δομής εκπροσώπηση σε διεθνές επίπεδο. Έχει ανάγκη νέους ανθρώπους να ενεργοποιηθούν κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά. Απαιτείται να αποκτήσει δική της φωνή, δικό της όραμα, δικούς της αυτόνομους στόχους.
Τα σωματεία, οι σύλλογοι, οι ενώσεις, οι ομοσπονδίες προσέφεραν και εξακολουθούν να προσφέρουν χρήσιμο και σημαντικό έργο και στους Απόδημους και στη γενέτειρα. Σε διαφορετικό, όμως, μοτίβο και επίπεδο.
Αυτό που ξεκινάει να γίνει δεν είναι μία ακόμη οργάνωση, ένας ακόμη τοπικός σύλλογος. Ούτε αντιπαρατίθεται απέναντί τους. Δεν θέλει να τους επισκιάσει. Ούτε να τους αντικαταστήσει. Ούτε έρχεται σε οποιαδήποτε αντιπαράθεση με το εθνικό Κέντρο. Αυτό που ξεκίνησε, είναι ένα ομογενειακό Κίνημα. Μία νέα ομογενειακή Δομή. Πάνω και πέρα από κόμματα, πρόσωπα και φιλοδοξίες.
Αφού οργανωθεί πρώτα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, θα εξαπλωθεί ύστερα και στις υπόλοιπες Ηπείρους. Για να σχηματοποιηθεί, τελικά, σε μία διηπειρωτική εκπροσώπηση της Ομογένειας.
Σήμερα η ομογένεια όπου γης, πιστεύει η στήλη, χρειάζεται μία ολιγομελή, δημοκρατικά εκλεγμένη και κοινωνικοπολιτικά καθιερωμένη διεθνή ηγεσία. Μια ηγεσία που και σεβασμό θα εμπνέει και δυναμισμό θα αποπνέει. Προς πάσα κατεύθυνση. Εντός και εκτός των «τειχών».
Που θα ενώνει τους Απόδημους. Που θα συντονίζει και θα αναδεικνύει, θα ενδυναμώνει και θα αξιοποιεί τη δράση τους.
Έργο της, η επίλυση των χρονιζόντων προβλημάτων των ομογενών τόσο στον τόπο καταγωγής όσο και στη χώρα διαβίωσης. Παράλληλα, η διαρκής μέριμνα για την ζωή των αποδήμων Ελλήνων και των ομογενών των νεώτερων γενιών. Η προστασία και προώθηση των δεσμών τους με τις ρίζες του ελληνισμού. Τη Γλώσσα, Τα Ήθη. Και τα Έθιμα. Η προστασία των τιμαλφών της φυλής και του γένους.
Χρειάζεται μία λιτή, ευθεία και αποτελεσματική δομή. Ολιγομελής, με απόλυτη διαφάνεια και σαφή στόχευση. Πέντε Ήπειροι μπορούν να δώσουν, με ανοικτές δημοκρατικές διαδικτυακές εκλογές, πέντε διακρατικές συντονιστικές επιτροπές οι οποίες θα αποτελέσουν την παγκόσμια οργάνωση.
Από αυτήν θα προέλθουν, με εσωτερικές εκλογές, οι πέντε αντιπρόσωποι, που θα συναποτελούν το παγκόσμιο προεδρείο, ιεραρχημένο σε πρόεδρο, αντιπρόεδρο κλπ. και πλαισιωμένο από μία γραμματειακή υποστήριξη η οποία θα εξασφαλίζει τη συνεργασία προς τα κάτω. Τις ομοσπονδίες, συλλόγους κλπ.
Με θητεία πέντε χρόνων μη ανανεωνόμενη για τον Πρόεδρο, με κοινή ατζέντα, αλλά με διασπορά αρμοδιοτήτων, το παγκόσμιο Προεδρείο θα εξασφαλίσει πρόσβαση διεθνώς στα κέντρα λήψεως αποφάσεων και στις κυβερνήσεις, θα οργανώνει σημαντικές πολιτιστικές, ακαδημαϊκές και επιχειρηματικές εκδηλώσεις και θα προωθεί γενικώς τα ομογενειακά συμφέροντα συμβάλλοντας με ιδέες, προτάσεις και λύσεις στην ανέλιξη της κοινωνικής, επαγγελματικής και πνευματικής ζωής των Αποδήμων Ελλήνων και των Ομογενών.
Η στήλη δεν διεκδικεί κάποιο βραβείο. Ένα σπόρο ρίχνει. Που όπως και κάθε ιδέα, χρήζει περεταίρω επεξεργασίας, ανάπτυξης και συμπλήρωσης.
Ένα είναι βέβαιο: Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο. Η ελληνικότητα της ομογένειας αργά αλλά, δυστυχώς, σταθερά, χάνεται. Ο ίδιος ο ελληνισμός αντιμετωπίζει μια βαθειά κρίση αξιών που οδήγησε σε χαλάρωση των πολιτικών, κοινωνικών και πνευματικών του ηθών. Όλα αυτά επισώρευσαν την οικονομική κρίση που σκιάζει σήμερα εφιαλτικά τη γενέτειρα.
Ας μην το παραγνωρίζουμε: Κάθε φορά που ο Ελληνισμός αντιμετώπιζε μείζονα απειλή, τη λύση και την ελπίδα την έδωσε ο εκτός Ελλάδος Ελληνισμός.
Η 4η Φεβρουαρίου 2016, μπορεί, ίσως, να αναδειχθεί σε μία ακόμη «ευτυχή» ημερομηνία για τον Παγκόσμιο Ελληνισμό και το μέλλον του.
http://www.panhellenicpost.com/2016/02/05/%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%BB%CE%AD%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D/
