Επεισόδια στην πορεία των μαθητών
στο κέντρο της Αθήνας
Ένταση σημειώθηκε πριν από λίγο στα Προπύλαια, μεταξύ αστυνομικών και διαδηλωτών. Σε εξέλιξη βρίσκεται το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Νεαροί συνεπλάκησαν με αστυνομικούς, οι οποίοι έκαναν εκτεταμένη χρήση χημικών. Νωρίς το μεσημέρι, σκηνικό έντασης στήθηκε πέριξ της πλατείας Συντάγματος, αλλά και στην οδό Σταδίου, όπου νεαρά άτομα επιτέθηκαν με πέτρες και άλλα αντικείμενα εναντίον αστυνομικών.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ ετων 15 - Δολοφονηθηκε
Στα 15 του προτιµούσε να ζήσει τη ζωή του παρά να γίνει ήρωας, αλλά δεν του ετέθη καν η ερώτηση. ∆ενπρόλαβε. ∆υο χρόνια µετά, κι αφού η δολοφονία του σήµανε (όπως φαίνεται σήµερα) και το τέλος µια εποχής, ο Αλέξης έγινε µπαλάντα θλιµµένη και κραυγή θυµού σε τραγούδι χιπ χοπ. Πάνω απ’ όλα έγινε αφορµή να «µιλήσει» µια γενιά που µέχρι τώρα φαινόταν χαµένη στα αυλάκια του ∆ιαδικτύου. Ισως γι’ αυτό και να µην την ακούγαµε, να µην τη βλέπαµε. Ή κι αν τη βλέπαµε να µην πολυδίναµε σηµασία. Οµως η γενιά του YouTube βγήκε στον δρόµο κι έκανε την παρουσία της παραπάνω απο αισθητή, όπως αισθητός γίνεται ο θυµός (η αγωνία, ο σαρκασµός της) επιλέγοντας να εκφραστεί µε ένα τραγούδι που µιλάει στα ίσια, αντιεµπορικό. Οι στίχοι που έκανε δικούς της - που συνόδεψαν τις πορείες της στο κέντρο της Αθήνας - µπορεί να είναι στίχοι παλιοί, κλασικοί (όπως το «γυρίζω τις πλάτες µου στο µέλλον» του Τσακνή ή το «σιγά µην κλάψω/ σιγά µη φοβηθώ» του Αγγελάκα) αλλά και νεώτεροι που είχαν προλάβει να κάνουν τις πρώτες τους πρόβες στο Ιντερνετ και έµοιαζαν να έχουν γραφτεί ειδικά για τον Αλέξη. «Αµα τα πάρω, δε θα µπορέσουν / δυο διµοιρίες ΜΑΤ να µε βολέψουν»τραγουδούσαν στο «Θα πάρω φόρα» τα Κίτρινα Ποδήλατα και οι πρώτες «δηµοσκοπήσεις» στο MySpace έδειχναν ότι το τραγούδι (το πιο αιχµηρό απο τα πολιτικά τραγούδια που εµπεριέχονται στον δίσκο τους «Ανάδυση») έπαιρνε φωτιά, µέρες πριν δούµε την Αθήνα να καίγεται. «Eίναι απίστευτο» λέει ο Γιώργος Παντελιάς (ο εις εκ των δυο Ποδηλάτων).
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ ετων 15 - Δολοφονηθηκε
Στα 15 του προτιµούσε να ζήσει τη ζωή του παρά να γίνει ήρωας, αλλά δεν του ετέθη καν η ερώτηση. ∆ενπρόλαβε. ∆υο χρόνια µετά, κι αφού η δολοφονία του σήµανε (όπως φαίνεται σήµερα) και το τέλος µια εποχής, ο Αλέξης έγινε µπαλάντα θλιµµένη και κραυγή θυµού σε τραγούδι χιπ χοπ. Πάνω απ’ όλα έγινε αφορµή να «µιλήσει» µια γενιά που µέχρι τώρα φαινόταν χαµένη στα αυλάκια του ∆ιαδικτύου. Ισως γι’ αυτό και να µην την ακούγαµε, να µην τη βλέπαµε. Ή κι αν τη βλέπαµε να µην πολυδίναµε σηµασία. Οµως η γενιά του YouTube βγήκε στον δρόµο κι έκανε την παρουσία της παραπάνω απο αισθητή, όπως αισθητός γίνεται ο θυµός (η αγωνία, ο σαρκασµός της) επιλέγοντας να εκφραστεί µε ένα τραγούδι που µιλάει στα ίσια, αντιεµπορικό. Οι στίχοι που έκανε δικούς της - που συνόδεψαν τις πορείες της στο κέντρο της Αθήνας - µπορεί να είναι στίχοι παλιοί, κλασικοί (όπως το «γυρίζω τις πλάτες µου στο µέλλον» του Τσακνή ή το «σιγά µην κλάψω/ σιγά µη φοβηθώ» του Αγγελάκα) αλλά και νεώτεροι που είχαν προλάβει να κάνουν τις πρώτες τους πρόβες στο Ιντερνετ και έµοιαζαν να έχουν γραφτεί ειδικά για τον Αλέξη. «Αµα τα πάρω, δε θα µπορέσουν / δυο διµοιρίες ΜΑΤ να µε βολέψουν»τραγουδούσαν στο «Θα πάρω φόρα» τα Κίτρινα Ποδήλατα και οι πρώτες «δηµοσκοπήσεις» στο MySpace έδειχναν ότι το τραγούδι (το πιο αιχµηρό απο τα πολιτικά τραγούδια που εµπεριέχονται στον δίσκο τους «Ανάδυση») έπαιρνε φωτιά, µέρες πριν δούµε την Αθήνα να καίγεται. «Eίναι απίστευτο» λέει ο Γιώργος Παντελιάς (ο εις εκ των δυο Ποδηλάτων).
