Κι υστέρα; φωνή Θεού;
Συνεχίζει η Αίγυπτος να γράφει τη νεότερη ιστορία της, εκφράζοντας μέσα από τις χαρές και τους πανηγυρισμούς, προβληματισμούς για το μέλλον της και για το μέλλον της Μέσης Ανατολής γενικότερα .
Η Αίγυπτος, δίπλα σε έναν γέρο κάθεται. Σκεπτικοί και οι δυο αναρωτιούνται.
Τι ακριβώς να έγινε τόσο γρήγορα και δεν το αντιληφθήκαμε; Πότε να έφυγε ο Φαρούκ ; πόσα χρόνια έμεινε ο Νάσσερ; τόσο γρήγορα σκότωσαν τον Σαντάντ; και με τον Μουμπάρακ, τι το σοβαρό να έγινε άραγε; Απέναντί τους, κάθεται και τους κοιτά αλαφιασμένη η Λιβύη, σαν κάτι και αυτή να θέλει να ρωτήσει. Αλλά ακόμα δεν έχει έρθει η σειρά της για τέτοιου είδους προβληματισμούς.
Τώρα που έφυγαν όλοι αυτοί, που σαν αρχαίοι τύραννοι φάνταζαν, τι μέλλει άραγε να γίνει; Ο αιγυπτιακός λαός έχει φτάσει στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορίας του, αυτή την στιγμή καλείται να «στοιχηματίσει» με την ίδια την Ιστορία του, για τον ίδιο του το μέλλον.
Επέστρεψε η ελπίδα και μαζί της, το χαμόγελο στα πρόσωπα των νέων. Δικαιωμένοι και αρκετά ικανοποιημένοι , όλοι μαζί, Μουσουλμάνοι και Χριστιανοί με τον αγώνα τους, με την επιμονή τους και με τις θυσίες τους, (αυτές δεν πρέπει να τις ξεχνάμε) μπόρεσαν να καλέσουν και να υποδεχτούν μαζί με την ελευθερία, την ελπίδα και την αισιοδοξία για ένα καλύτερο αύριο.
Όλοι περίμεναν να δουν μια Αίγυπτο να αιματοκυλίζεται, όλοι περίμεναν -και άλλοι ακόμα προσδοκούν- να δουν μια Αίγυπτο να διαλύεται. Κι όμως, προς πείσμα όλων, βλέπουν μια Αίγυπτο αδελφωμένη, ίσως λίγο κουρασμένη. Μια Αίγυπτο που θέλει να ξεπεράσει τα άμεσα προβλήματά της, να οδηγήσει το λαό της σε καλύτερες μέρες, πιο δημοκρατικές, πιο αξιοκρατικές, πιο ωφέλιμες, ελεύθερες και δίκαιες. Είμαι βέβαιος ότι το στοίχημα θα το κερδίσει, γιατί απέδειξε και αποδεικνύει ότι μπορεί και της αξίζει να το κατορθώσει και αυτό.
Τα πράγματα αρχίζουν να ηρεμούν, η λάβα του ηφαιστείου κρυώνει, ο στρατός βρίσκεται σε επιφυλακή και έχει αναλάβει με την προσωρινή Κυβέρνηση το δύσκολο ρόλο του εκδημοκρατισμού του Κράτους, αλλά πρέπει να βιαστεί, να επισπεύσει τις διαδικασίες.
Ας μην ξεχνάμε ότι αυτός ο λαός, έχει 58 ολόκληρα χρόνια να γευτεί τη Δημοκρατία, άσε που πριν, υφίστατο μια βασιλική ολιγαρχία...
Για αυτό και χρειάζεται να αρχίζει να εργάζεται το γρηγορότερο δυνατόν η Αίγυπτος και να παράγει, να αντιληφθεί ο λαός της, ότι ο ιδρώτας του που στάζει, στάζει και «δροσίζει» τα ίδια του τα χέρια και όχι χέρια σφετεριστών.... Χρειάζεται λοιπόν, να αποκτήσει ο λαός γρήγορα την έξωθεν καλή μαρτυρία ότι μπορεί. Περίτρανα άλλωστε το απέδειξε, τολμώντας να διεκδικήσει την «κλεμμένη» του πατρίδα.
Και εμείς, τα άλλα τα παιδιά της, οι Αιγυπτιώτες τώρα τί κάνουμε; Εμείς που αγαπάμε τόσο πολύ τις δυο μας πατρίδες. Αγαπάμε τις πίκρες τους και τις χαρές τους, παρ’ όλο που και οι δυο τους, πολλές φόρες υποτιμηθήκαν, χλευάστηκαν τολμώ να πω.
Απλώς κοιτάμε από μακριά να ξετυλίγονται μπροστά μας οι προβληματισμοί για τον μέλλον; Απλώς παρακολουθούμε να αλλάζει ο κοινωνικός και πολιτικός χάρτης της Μέσης Ανατολής; Ή μήπως απλώς και μόνο χαιρόμαστε που ξεπηδά και γεννάται μία άλλη νεολαία, ένα άλλος λαός και βλέπουμε καινούριες ευκαιρίες να περνάνε μπροστά μας, για μας και τα παιδιά μας;
Άραγε αυτοί που μείναμε, συμμετέχουμε και παραμένουμε; αποφασίζοντας ότι πράγματι η ζωή μας όλη είναι η Αίγυπτος και ψυχή μας η Ελλάδα;
Τώρα πρέπει , ο κάθε ένας από μας και όλοι μαζί, να αντιληφτούμε και να αναθεωρήσουμε τον ρόλο ύπαρξης και συνέχισής μας εδώ στην Αίγυπτο, σ’ αυτή τη χώρα που πολύ αγαπηθήκαμε. Έδωσε σε όλους, Αλεξανδρινούς , Καϊρινούς και Αιγυπτιώτες καρτερία και εσωτερική γνώση, δοκιμάζοντας όλα αυτά τα χρόνια, τα τωρινά και τα παλαιότερα, τις αντοχές και τα αισθήματα μας.
Καλείται τώρα ο Αιγυπτιώτης, ο Αιγυπτιώτης τής μετά την 25η Ιανουαρίου εποχής, να αναλάβει την ευθύνη της συνέχισης της πολύχρονης ιστορικής παρουσίας του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού. Καλείται ήρεμα να σταθμίσει και με αισιοδοξία να προγραμματίσει τη νέα εποχή του Αιγυπτιωτισμού, χαράσσοντας πρακτικά και ωφέλιμα για τους δυο λαούς που αγαπά, το μέλλον του εδώ στη «Νειλοχώρα», όπως συνήθιζε να την αποκαλεί ο αείμνηστος καθηγητής μου Απόστολος Κουτσούκος.
Ας παραδειγματιστούμε από αυτή τη νεολαία, από αυτόν το λαό, με τον οποίο συνυπάρχουμε χρόνια τώρα, που μπόρεσε και απέδειξε πώς μπορεί να διεκδικήσει το μέλλον του. Και που την ίδια ώρα, μπόρεσε και απέδειξε ότι και μέλλον αρκετό υπάρχει, για να το διεκδικήσει...!
Στέφανος Π. Ταμβάκης
Πρόεδρος ΣΑΕ και Επίτιμος Πρόεδρος της ΕΚΑ.
Αλεξάνδρεια , ένα μήνα μετά από τις 25 Ιανουαρίου 2011.
