Τον τελευταίο καιρό είναι πολύ της μόδας παγκοσμίως ο συντονισμός διαφόρων δράσεων μέσω facebook ή twitter, αλλά στην περίπτωση της Λιβύης τα ψηφιακά μέσα αποδείχτηκε ότι περιττεύουν, αφού τον ρόλο του «σαλπιγκτή» για τους αντάρτες της Τρίπολης ανέλαβαν τα…τζαμιά!
Το περασμένο Σάββατο, τα τζαμιά- κέντρα θρησκευτικής και επαναστατικής, ως φαίνεται, οργάνωσης- της Τρίπολης έδωσαν το πράσινο φως στις «εν υπνώσει» επαναστατικές ομάδες της πόλης να ξεκινήσουν επιθέσεις εναντίον του καθεστώτος Καντάφι και των υπερασπιστών του.
Το σήμα είχε μάλλον προ-συμφωνηθεί, μιας και ο ψαλμός «Αλλάχου Ακμπάρ» (ο Θεός είναι μεγάλος) που ακουγόταν από τα μεγάφωνα των τζαμιών στην Τρίπολη σηματοδότησε την έναρξη των επιθέσεων.
Oλο αυτό το διάστημα συγκέντρωναν μυστικά τον βαρύ οπλισμό τους οι «εν υπνώσει» επαναστάτες, αναμένοντας την στιγμή που οι θρησκευτικοί ηγέτες τους θα θεωρούσαν κατάλληλη για επίθεση. Μέχρι τώρα, μπορούμε να πούμε ότι είχαν έντονη μεν, αλλά κρυφή δράση, μιας και οι επιθέσεις τους εναντίον ένοπλων μαχητών του καθεστώτος Καντάφι δεν ήταν λίγες.
Το Σάββατο όμως οι αντάρτες έκαναν την πρώτη τους «δημόσια εμφάνιση», καταφέρνοντας να διεισδύσουν στην Τρίπολη, αναπληρώνοντας έτσι τις ελπίδες των ομοϊδεατών τους, αλλά κυρίως του ΝΑΤΟ για πτώση του καθεστώτος.
Φυσικά και οι άντρες αυτοί δεν είναι μια δύναμη ακατανίκητη ούτε και παντοδύναμη, αλλά η ενίσχυσή τους από τη Δύση μπορεί να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα και ο Καντάφι να συνιστά σύντομα παρελθόν για την ιστορία της χώρας.
Ο εξάμηνος εμφύλιος πόλεμος στη Λιβύη, με τις πολλές χιλιάδες θυμάτων, έχει αναμφισβήτητα ρίζες στη διαμάχη των διαφόρων φυλετικών και άλλων ομάδων στο εσωτερικό, αλλά σίγουρα δεν θα είχε εξελιχθεί με τον τρόπο που εξελίχθηκε χωρίς την υποστήριξη - αν όχι και την μυστική «προλείανση» - των ξένων «προστατών» όπως το ΝΑΤΟ και γενικότερα οι ΗΠΑ, η Γαλλία, και η Βρετανία.
Από τον Μάρτιο, όταν τα βρετανικά Tornado έπληξαν τους πρώτους «κανταφικούς» στόχους, μέχρι και σήμερα μόνο η Βρετανία ξόδεψε «για το καλό» των Λίβυων περίπου 300 εκ. ευρώ σε έναν ανηλεή βομβαρδισμό της Τρίπολης, της Ζαουίγια, της Μπρέγκα και άλλων πόλεων, προκειμένου να οδηγηθεί ο Καντάφι στην πόρτα της εξόδου.
Δεν αρκούσε, όμως, μόνο ο βομβαρδισμός. Εκατοντάδες αντάρτες καταλάμβαναν σιγά-σιγά λιβυκές πόλεις από θαλάσσης, αλλά και μία από τις σημαντικότερες στρατιωτικές βάσεις του Καντάφι, την οποία διοικούσε μάλιστα ένας από τους γιους του.
Η επίθεση του Σαββάτου λοιπόν αποτελεί μάλλον φυσική συνέπεια των τεκταινόμενων εδώ και μήνες στην Λιβύη. Τόσο ανώτατοι αξιωματικοί του Μεταβατικού Εθνικού Συμβουλίου της χώρας, όσο και πολιτικοί άντρες του ΝΑΤΟ συνηγορούν στο ότι «οι επαναστάτες προετοιμάζονταν εδώ και καιρό» για την μάχη της Τρίπολης.
Μάλιστα, ο βρετανός υφυπουργός Εξωτερικών Αλιστερ Μπερτ δήλωσε χωρίς την παραμικρή έκπληξη στα ΜΜΕ: «Γνωρίζαμε ότι θα υπήρχε κάποια στιγμή εξέγερση στην πρωτεύουσα, μόλις δηλαδή οι χερσαίες δυνάμεις πλησίαζαν την πόλη. Ηταν ξεκάθαρο ότι υπήρχαν επαναστατικές ομάδες που περίμεναν την ευκαιρία να εκφράσουν την αντίθεσή τους στο καθεστώς».
