του Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε Σεραφείμ (εκπροσώπου του Αλεξανδρινού Προκαθημένου σε Διεθνείς Οργανισμούς)
Συνεχίζονται και ολοκληρώνονται αυτή την εβδομάδα στο Ντέρπαν της Νοτίου Αφρικής με τη συμμετοχή των Υπουργών Περιβάλλοντος και Αρχηγών Κρατών από 194 χώρες οι εργασίες της ετήσιας Συνδιάσκεψης Κορυφής για τις Κλιματικές Αλλαγές των Ηνωμένων Εθνών. Τελικές αποφάσεις αναμένεται να ανακοινωθούν στο τέλος της εβδομάδας τόσο για το μέλλον του Πρωτόκολλου του Κιότο, όσο και για την οργάνωση και λειτουργία του ειδικού Πράσινου Ταμείου για να στηριχθούν Χώρες που υποφέρουν οικονομικά από το πρόβλημα της Φτώχειας να υιοθετήσουν πολιτικές επιλογές για τον περιορισμό των ρύπων.
Σε ειδική εκδήλωση για τη παρουσίαση των δραστηριοτήτων των χριστιανών για τη δράση τους για το Περιβάλλον ο υποφαινόμενος αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες του Παναγιωτάτου Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ως επίσης και σε ενδιαφέροντα οικολογικά προγράμματα των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών. Στη συνέχεια έγινε εκτενής αναφορά στο θέμα της περιβαντολογικής εκπαίδευσης στα εκπαιδευτικά και κατηχητικά κέντρα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στην Αφρικανική Ήπειρον, όπου διαβάστηκε και το ακόλουθο Πατριαρχικό Μήνυμα του Αλεξανδρινού Προκαθημένου κ. Θεοδώρου που επιμελήθηκε ο γνωστός Καθηγητής κ. Θεόδωρος Παναγόπουλος, ειδικός επιστημονικός Σύμβουλος της Συνοδικής Πατριαρχικής Επιτροπής Περιβάλλοντος.
«...Καὶ ἔλαβε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε , καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν... »
Αυτή υπήρξε η εντολή του Δημιουργού προς το δημιούργημά του, τον άνθρωπο. Να εργάζεται, διότι η αργία είναι μήτηρ πάσης κακίας και να φυλάσσει τον παράδεισο, το φυσικό δηλαδή περιβάλλον που του ενεπιστεύθη.
Όπως τότε ο παράδεισος, έτσι και σήμερα το φυσικό περιβάλλον δεν έχει σύνορα. Συνεπώς, η ορθολογική και αποτελεσματική προστασία του καθίσταται εφικτή μόνο με τη συνεργασία κρατών και πολιτών ανεξαρτήτως φυλής, γλώσσας και εθνότητας.
Επειδή όμως ο άνθρωπος σε σχέση με το περιβάλλον ευρίσκεται σε συνεχή αντιπαράθεση με το στενώς ευνοούμενο ατομικό του συμφέρον, θα πρέπει να δεχθεί κατάλληλη εκπαίδευση, η οποία θα συντελέσει με την πάροδο του χρόνου στη δημιουργία της αναγκαίας περιβαλλοντικής συνειδήσεως.
Στην προσπάθεια αυτή ευμβάλλει και ο Ο.Η.Ε. με την καθιέρωση της 5ης Ιουνίου ως Ημέρας προστασίας του περιβάλλοντος. Προς την αυτήν κατεύθυνση δραστηριοποιείται και η Ορθόδοξη Εκκλησία καθιερώσασα με απόφαση της Ι.Συνόδου της Κωνσταντινουπόλεως, ήδη από το 1986, την 1η Σεπτεμβρίου, ημερομηνία ιδιαιτέρως σημαντική για την Εκκλησία μας, διότι αποτελεί την αρχή του εκκλησιαστικού έτους της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ως ημέρα αφιερωμένη στην προστασία του περιβάλλοντος. Μάλιστα έχει συνθέσει και ειδική θεία λειτουργία, η οποία θα πρέπει να τελείται στις ανά τον κόσμο Ορθόδοξες εκκλησίες με ειδικές αναφορές στην προστασία της φύσεως, των ζώων και των φυτών.
Αποτελεί κοινόν τόπον, ότι για τους χριστιανούς κάθε προσβολή του φυσικού περιβάλλοντος από τον άνθρωπο αποτελεί προσβολή κατά του Δημιουργού με συνέπεια να θεωρείται σοβαρότατη αμαρτία.
Επακόλουθο των σκέψεων αυτών είναι ότι ευρίσκεται σε εξέλιξη η ηθική συμφωνία, με την οποία επιβάλλεται οι συνειδητοί πιστοί να παύσουν να θεωρούν εαυτούς ως ιδιοκτήτες της φύσεως. Αντιθέτως, οφείλουν να αντιλαμβάνονται την αποστολή τους ως Ιερέων της Δημιουργίας, οι οποίοι ως πρώτιστον καθήκον τους έχουν τη φύλαξη της υλικής κτήσεως, του περιβάλλοντος δηλαδή του κόσμου.
Στο πνεύμα αυτό κινείται και το Δευτερόθρον Πατριαρχείο της Ορθοδοξίας, αυτό της Εκκλησίας των Αλεξανδρέων και πάσης Αφρικής, το οποίο έχει ιδρύσει ειδική επιτροπή περιβάλλοντος προς παρακολούθηση των παγκοσμίων προβλημάτων περιβάλλοντος γενικότερα και αυτών της Αφρικανικής Ηπείρου ειδικότερα.
Όπως επεσήμανε και η Διάσκεψη του Ρίο του 1992, οφείλουμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία του «Ευδοκιμούντος Κόσμου», αναζητώντας την ανάπτυξη με συγκράτηση, προσβλέποντες δηλαδή στη βιώσιμη ανάπτυξη.
Για τη δημιουργία όμως του σωστού κόσμου θα πρέπει να προηγηθεί η καταπολέμηση της φτώχειας , όπως επίσης και η αλλαγή προτύπων κατανάλωσης. Η προ των πυλών ευρισκόμενη παγκόσμια οικονομική κρίση θα βοηθήσει σημαντικά στην επίτευξη του δεύτερου στόχου.
Αν έχουμε λοιπόν προ οφθαλμών ότι η εξάντληση των φυσικών πόρων, η υπερθέρμανση του πλανήτη, οι αυξανόμενες πυρκαγιές, η αρνητική όψη της βιοτεχνολογίας και οι λοιπές παρεμβάσεις του ανθρώπου, οι οποίες δεν σέβονται την Κτίση, το Δημιούργημα του Θεού, εγκυμονούν πολλούς κινδύνους εκφυλισμού και αφανισμού του ανθρωπίνου γένους.
Η Ορθόδοξος Εκκλησίας διδάσκει ως αντίδοτο της παρατηρούμενης οικολογικής κρίσεως τη Μετάνοια. Η Μετάνοια είναι η καθολική μας στάση, ώστε από την παράχρηση και την κατάχρηση να οδηγηθούμε στην ορθή χρήση, εργαζόμενοι δηλαδή και φυλάσσοντες τον Παράδεισο, το φυσικό μας δηλαδή περιβάλλον”.
