Panhellenic Post - The Online Newspaper of Hellenism
http://PanhellenicPost.com
http://PanhellenicPost.com
ΓΝΩΜΗ
ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
Χριστός γεννάται, δοξάσατε! Ημέρα ελπίδας. Μήνυμα αισιοδοξίας. Ώρα για την ανάταση του έθνους! Συνέλληνες, χρόνια πολλά, σ΄όποιο σημείο του πλανήτη κι αν βρίσκεσθε! Και βρίσκεσθε παντού!
Ο Απόδημος ελληνισμός, είναι η ατομική ενέργεια της Ελλάδος!
Κλείστε τ΄αυτιά σας στις κακόηχες σειρήνες, που θέλουν να διασπάσουν το ανά τους αιώνες αδιαίρετο του ελληνισμού. Αυτό φοβούνται! Αυτό πολεμούν!..
Ο Ελληνισμός, εντός και εκτός των τειχών είναι κοιτίδα πολιτισμού. Είναι λίκνο πνεύματος. Είναι φάρος δημιουργίας. Όλοι μαζί, θα βαδίσουμε πέραν από τις δυσκολίες, στον ανηφορικό δρόμο της προόδου! Όλοι πρέπει να συμβάλλουμε σ΄αυτό. Ο Απόδημος Ελληνισμός ας γίνει η κινητήριος δύναμη!
Δεν μιλούμε για Κυβερνήσεις. Αυτές έρχονται και παρέρχονται. Δεν αναφερόμαστε σε πολιτικές. Αυτές είναι καλές, είναι κακές, είναι σωστές είναι λαθεμένες. Όλες είναι, όμως, πρόσκαιρες.
Μιλούμε για τον αιώνιο ελληνισμό και τον δρόμο του πεπρωμένου του! Αυτόν που “για λίγο καιρό ξαποσταίνει/ και ξανά προς τη δόξα τραβά”, όπως έγραψε ο Εθνικός μας Ποιητής Διονύσιος Σολωμός.
Περνούμε δύσκολα. Η παγκόσμια οικονομική κρίση, μας τσάκισε! Τα λάθη των δικών μας πολιτικών που ακουλουθήθηκαν -ιδιαίτερα από την Μεταπολίτευση και δω- επέτειναν τις μοιραίες επιπτώσεις της κατάρρευσης, πολύ ισχυρότερων της δικής μας, διεθνών οικονομιών.
Είδαμε -σχεδόν όλοι- το βιωτικό μας επίπεδο να κατακριμνίζεται. Χάσαμε τη γη κάτω από τα πόδια μας. Πληρώνουμε και τα δικά μας λάθη. Ο Ίκαρος πετώντας με τα φτερά του ανέβηκε πολύ ψηλά. Ώσπου έλιωσε το κερί τους και βούτηξε ανεξέλεγκτα από τα ύψη στο πέλαγος…
Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 ζήσαμε πολύ πάνω από τις πραγματικές μας δυνατότητες. Ξεπεράσαμε τις αντοχές μας. Δώσαμε έμφαση στις εισαγωγές και όχι στην παραγωγή και την εξαγωγή αγαθών. Ανεβάσαμε το βιωτικό μας επίπεδο δίχως να αυξήσουμε τη Βιομηχανία μας, χωρίς να βελτιώσουμε τα εργασιακά μας έσοδα. Ακόμη και σήμερα, κύρια πηγή πλουτισμού και εισοδήματος για τη χώρα, παραμένουν οι λεγόμενοι “άδηλοι πόροι”. Δηλαδή, το Ναυτιλιακό, το Τουριστικό και το Ομογενειακό συνάλλαγμα!
Το ευρώ, αντί να ισχυροσποιήσει την οικονομία μας, την αποδιοργάνωσε. Έλλειψε η προνοητικότητα των τότε κυβερνούντων. Μέσα σε μία νύκτα (1-2.1.2002) το κόστος ζωής τριπλασιάστηκε! Ό,τι επωλείτο την προηγούμενη 50 δραχμές, το επόμενο πρωϊ κόστιζε 0,50 λεπτα του Ευρώ. (157 δραχμές!)
Ακολούθησε αλληλουχία ατυχών οικονομικών χειρισμών με κορωνίδα τους πολύ ωραίους αλλά φευ! πανάκριβους Ολυμπιακούς Αγώνες! Όσοι αμφισβητούν την επίπτωση του κόστους τους στην ελληνική οικονομία, ας κάνουν μια βόλτα μέχρι το Φαληρικό Δέλτα και τις άλλες ολυμπιακές εγκαταστάσεις…
Οι Τράπεζες και οι Έλληνες τραπεζίτες ανακάλυψαν καθυστερημένα το αντικείμενο επαγγελματικής ενασχόλησής τους. Ότι, δηλαδή, οι Τράπεζες πωλούν χρήμα! Και με το ζήλο του νεοφώτιστου, το ‘βγαλαν σε διατίμηση! Οργάνωσαν ολόκληρα επιτελεία. Τα ενίσχυσαν με golden boys. Μεθόδευσαν προγράμματα και εξεπόνησαν μελέτες για την προώθηση του προϊόντος τους (χρήμα) στους καταναλωτές.
Έτσι μας προέκυψαν οι πιστωτικές κάρτες, έτσι μας βομβάρδιζαν νύκτα-μέρα με τηλεφωνήματα για να μας δανείσουν αχρείαστο χρήμα, έτσι άνοιξαν πακτωλό στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων… Μας εξώθησαν (ψυχολογικά) βίαια στον υπέρμετρο δανεισμό, ακόμη και για τα …Χριστουγεννιάτικα δώρα μας!..
Για να αντιληφεί κανείς το μέγεθος της μεταστροφής των τραπεζιτών αρκεί να αναφερθεί ότι το 1965 για να πάρει δάνειο από την Τραπεζα της Ελλάδος ο Μποδοσάκης, προκειμένου να ολοκληρώσει τη Λάρυμνα, του ζητήθηκε να βάλει υποθήκη το σπίτι του!
Οι Έλληνες, έτσι, χρεώθηκαν. Τους χρέωσαν, είναι ο σωστός γραμματικός χρόνος. Και πάλι έλεψε η κρατική πρόνοια, η σωστή ενημέρωση του κόσμου. Δεν υπήρξαν ασφαλιστικές δικλείδες. Γίναμε όλοι έρμαια των “μικρών γραμμάτων” στο πίσω μέρος των συμβάσεων!
Παράλληλα, στο Χρηματιστήριο έγινε την περίοδο 1999 και μετέπειτα, η μεγαλύτερη ανακατανομή πλούτου. Το χρήμα, από τα χέρια των πολλών πέρασε προοδευτικά στις τσέπες των ολίγων. Έχει εκτιμηθεί ότι περίπου εκατό δισεκατομμύρια ευρώ άλλαξαν χέρια, μεγάλο μέρος από τα οποία έχασαν οι λεγόμενοι μικροεπενδυτές. Η τότε Κυβέρνηση, αντί να ενημερώσει το λαό και να τον προειδοποιήσει για τους κινδύνους, επένδυσε πολιτικά στον τζόγο οδηγώντας, έτσι, ένα μεγάλο αριθμό Ελλήνων -εντός και εκτός τειχών- στην οικονομική του αυτοκτονία!
Ακολούθησαν και άλλα γεγονότα που μας έφεραν στην αποφράδα ημέρα 23 Απριλίου του 2010. Τότε που από το ακριτικό Κατελόριζο ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου διακήρυσσε: «Είναι ανάγκη, ανάγκη εθνική και επιτακτική, να ζητήσουμε επισήμως από τους εταίρους μας την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης, που από κοινού δημιουργήσαμε στην Ε.Ε.»…
Στα πλαίσια της “διάσωσης” βιώσαμε και εξακολουθούμε να βιώνουμε -μεταξύ πολλών άλλων επώδυνων καταστάσεων, χρεωκοπιών, πτωχεύσεων, αυτοκτονιών κλπ.- και το δράμα των κατόχων ελληνικών Ομολόγων. Χιλιάδες Έλληνες, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, που είχαν αποταμιεύσει τις οικονομίες μιας ζωής, πειθόμενοι στα δελεατικά “κελεύσματα” του ελληνικού δημοσίου περί εγγυήσεων, είδαν, επί Λουκά Παπαδήμου, τις οικονομίες τους να “κουρεύονται” και τα όνειρά τους να θρυμματίζονται.
Ναι, περνούμε δύσκολα. Μισθοί, συντάξεις, δώρα, επιδόματα, όλα όσα για χρόνια πολλά και με αγώνες είχαμε κατακτήσει, “κουρεύτηκαν”, εξανεμίστηκαν. Μοναχά το κόστος ζωής παρέμεινε στο …ύψος του!
Κανείς δεν μπορεί με σιγουριά να πει αν τα “χειρότερα” πέρασαν ή παραμονεύουν απειλητικά μπροστά μας. Ελπίζουμε το πρώτο, φοβόμαστε το δεύτερο. Το σίγουρο είναι πως η συγκυβέρνηση κάνει μεγάλες προσπάθειες να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η επιτυχία της προσπάθειας θα ήταν μεγαλύτερη εάν ΟΛΑ τα κόμματα συμμετείχαν δεσμευτικά σ΄αυτήν. Ίσως ναι. Ίσως, πάλι και όχι.
Ο αντίλογος σε μία Δημοκρατία είναι πάντα χρήσιμος. Αρκεί να γίνεται με σύνεση και με επικοδομητικές προτάσεις. Η ισοπέδωση των πάντων, το χάϊδεμα πονεμένων αυτιών και η ανθράκευση φρούδων ελπίδων είναι το εκρηκτικό κοκτέϊλ που κάποτε μετατρέπει τον αντιπολιτευτικό λόγο σε δυναμίτιδα στα θεμέλια του κράτους.
Απορούμε που η αξιωματική αντιπολίτευση -πιστεύοντας η ίδια ότι βρίσκεται προ των πυλών της εξουσίας- δεν βρήκε μια λέξη ακόμα για να μιλήσει ΚΑΙ για τις ευθύνες του λαού στο δράμα που βιώνουμε. Όλοι βάλαμε το λιθαράκι μας. Δυστυχώς η Ελλάδα έχει κατοίκους και όχι πολίτες. Όλοι γνωρίζουμε και διεκδικούμε τα δικαιώματά μας από το Κράτος, αλλά ελάχιστοι ξέρουν και τιμούν και τις υποχρεώσεις τους προς αυτό!
Είναι, όμως, η ώρα του μεγάλου απολογισμού. Στο κατώφλι του νέου έτους. Μόνον αν κάνουμε ειλικρινή ενδοσκόπιση θα καταλήξουμε στα σωστά συμπεράσματα για την ασθένεια. Και θα λάβουμε το φάρμακο.
Όσο κρύβουμε το κεφάλι μας στην άμμο, θα διαιωνίζονται τα προβλήματα και οι συνέπειές τους.
Θέλει αρετή και τόλμη η Δημοκρατία.
Εμείς δεν θα χάσουμε την πίστη μας. Στην Ελλάδα. Στους Έλληνες. Στον καλό μας Θεό. Θα ξαναβρεθούμε ψηλά, θα αποκατασταθούν οι αδικίες, θα ξανακτίσουμε τα γκρεμισμένα μας όνειρα.
