Το Βέλγιο νομιμοποίησε το δικαίωμα στην ευθανασία για τους ενήλικους το 2002. Πρόσφατα, η Γερουσία της χώρας υπερψήφισε το νομοσχέδιο για το δικαίωμα «στην ευθανασία των παιδιών-ασθενών που βρίσκονται σε τελικό στάδιο, και υποφέρουν από αφόρητους φυσικούς πόνους». Η Βελγική κοινωνία, πολύ λογικά, είναι βαθύτατα διχασμένη καθώς οι υποστηρικτές θεωρούν ότι αποτελεί μία λογική κίνηση, ενώ όσοι δικαιολογημένα αντιδρούν υποστηρίζουν ότι αποτελεί μία παρανοϊκή απόφαση.
«Ένα άρρωστο παιδί που δεν μπορεί να θεραπευθεί και η φονική ένεση»… Ένα ακατανόητο σενάριο βγαλμένο από τους χειρότερους μας εφιάλτες.
Οι περισσότεροι από εμάς δεν θα βιώσουμε την εμπειρία να παρακολουθήσουμε την κατάσταση υγείας ενός παιδιού να καταρρέει ως απόρροια μίας ασθένειας τελικού σταδίου. Βέλγοι παιδίατροι υποστηρίζουν ότι τα παιδιά θα πρέπει «να έχουν την δυνατότητα να ζητούν να δώσουν τέλος στη ζωή τους, αν δεν μπορούν να ανακουφιστούν από τα επώδυνα συμπτώματα της ασθένειάς τους.
Ο Δρ Gerlant van Berlaer (σ.σ. pentapostagma.gr – παιδίατρος στο Νοσοκομείο UZ των Βρυξελλών) υποστηρίζει ότι «δεν αντικαθιστούμε τον ρόλο του Θεού – η ζωή αυτών των παιδιών θα τελειώσει ούτως ή άλλως»..
Όμως, αυτό ακριβώς θα είναι το αποτέλεσμα. Οι γιατροί θα έχουν την δυνατότητα να δίνουν τέλος στη ζωή των παιδιών, με παράλληλη άρση όλων των ηλικιακών περιορισμών… Οι παιδίατροι θα είναι σίγουροι για την διάγνωσή τους; Πώς μπορούν να γνωρίζουν ότι μία ασθένεια είναι όντως «μη-αναστρέψιμη»; Ο νόμος του ανθρώπου υπερβαίνει το Θέλημα του Θεού;
Σύμφωνα με το κείμενο του νομοσχεδίου, που υπερψηφίστηκε τον προηγούμενο μήνα στη Γερουσία με 50 ψήφους υπέρ και 17 κατά, τα παιδιά θα «πρέπει να κατανοήσουν την φύση της ευθανασίας, και οι γονείς και οι ιατρικές ομάδες θα πρέπει να εγκρίνουν το αίτημα του παιδιού να δώσει τέλος στη ζωή του».
Εάν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο υπερψηφιστεί και στο κοινοβούλιο, το Βέλγιο θα αποτελέσει το πρώτο έθνος στον κόσμο που θα άρει όλους τους ηλικιακούς περιορισμούς για την πραγματοποίηση ευθανασίας..
