Panhellenic Post - The Online Newspaper of Hellenism
http://PanhellenicPost.com
http://PanhellenicPost.com
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
Τα όσα δήλωσε η διεθνούς φήμης ακαδημαϊκός και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κέντρου Δελφών Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, για την Ελλάδα και τους Έλληνες, είναι σίγουρα ενδιαφέροντα.
Ακουμπούν πολλές πτυχές της καθημερινότητας, αλλά και αναψηλαφίζουν ορισμένα αναμφισβήτητα ελλαττώματα της φυλής.
Μεταφέρουν, όμως, και κάποιες από τις εντυπώσεις που η ίδια έχει αποκομίσει συνομιλώντας με απλούς αλλά και με σημαντικούς ανθρώπους, στο διεθνή περίγυρο όπου διαβιεί.
Δυστυχώς, οι συνθήκες οικονομικής κρίσης που διαμορφώθηκαν τα τελευταία χρόνια, συνέτειναν στην μεγένθυση των μειονεκτημάτων που, με τη σειρά τους, επέσυραν την διόγκωση των επικρίσεων. Έτσι πέρασε στο εξωτερικό η εικόνα του «τεμπέλη» ‘Ελληνα. Του Έλληνα που ζει από τις επιδοτήσεις της ΕΕ. Του Έλληνα που έχει εθιστεί στα δανεικά. Του Έλληνα που ρέπει στις πάσης φύσεως καταχρήσεις. Του Έλληνα που προτιμά να χτίζει αυθαίρετα, που φοροδιαφεύγει και που έχει γίνει “φακελάκιας”.
Στο ερώτημα: Μα δεν είναι έτσι; Η απάντηση δεν μπορεί να είναι μονολεκτική. Κυρίως, δεν πρέπει να είναι επιδερμική, όπως εκείνη η προσέγγιση του Γάλλου ταξιτζή που δεν θέλει, λέει, να εργάζεται για τους Έλληνες….
Προφανώς δεν του εξήγησε κανείς πως τα πακέτα οικονομικής βοήθειας είναι δάνεια και, μάλιστα, έντοκα! Πως το ΕΣΠΑ και οι επιδοτήσεις αγροτικών προϊόντων δεν εφευρέθηκαν για τους Έλληνες ούτε διατίθενται αποκλειστικά στους Έλληνες. Πώς και οι Έλληνες συμβάλουν σε “πακέτα διάσωσης” άλλων κρατών…
Βεβαίως, οι ποσοστώσεις στα ελληνικά αγροτικά προϊόντα δημιούργησαν μία άλλη κατάσταση για τον αγροτικό πληθυσμό για την οποία ούτε εγκαίρως ενημερώθηκε ούτε καθοδηγήθηκε από τους κυβερνώντες στην αντιμετώπισή της.
Παράλληλα, όμως, τα δάνεια δεν τα εφεύραν οι «τεμπέληδες» Έλληνες. Τα δάνεια, το πλαστικό χρήμα, τις πιστωτικές κάρτες, ξενόφερτα όλα αυτά «αγαθά», μπήκαν βίαια στην ελληνική αγορά από την Ευρώπη, ακριβώς για να “υποδουλώσουν” οικονομικά τους Έλληνες καταναλωτές.
Δυστυχώς, οι ξενόφερτες αυτές πρακτικές, βρήκαν ενθουσιώδεις θιασώτες τους Έλληνες τραπεζίτες οι οποίοι από εκεί που κάποτε ζητούσαν από τον Μποδοσάκη να βάλει υποθήκη το σπίτι του για να του χορηγήσουν δάνειο να ολοκληρώσει τη Λάρυμνα, έφτασαν να προσκαλούν τηλεφωνικά τους Έλληνες να περάσουν από την Τράπεζα «να παραλάβετε μία επιταγή 6.500 ευρώ δάνειο που έχει εκδοθεί στο όνομά σας»! Δίχως, φυσικά να το ζητήσει κανείς!..
‘Η που χορηγούσαν αφειδώς (λόγω «μπόνους») πιστωτικές κάρτες χωρίς καμία απολύτως εξασφάλιση. Και που εντελώς αυθαίρετα ανέβαζαν σταδιακά το πιστωτικό όριο, αρκεί να πλήρωνες κανονικά την ελάχιστη καταβολή… Όπως σήμερα μοιράζουν έξω από το Μετρό δωρεάν “νούμερα” κινητών τηλεφώνων παγιδεύοντας τους πολίτες που δίνουν την ταυτότητά τους να φωτογραφηθεί (!) αυξάνοντας μαζί με τον αριθμό των κινητών που διαθέτουν και το μηνιαίο λογαριασμό τους.
Αλλά και η ίδια η κυρία Αλβελέρ θα έπρεπε να είναι περισσότερο προβληματισμένη για ορισμένες από τις διαπιστώσεις που καταγράφει και περιγράφει.
Ασφαλώς και θα γνωρίζει ότι η οικονομική κρίση είναι «εισαγώμενη» στην Ελλάδα. Βεβαίως και θα έχει πληροφορηθεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν έχουν ξεπεράσει ακόμη τον δικό τους Εμφύλιο (Βόρειοι και Νότιοι) κι ας πέρασαν περισσότερα από 200 χρόνια.
Ασφαλώς έπρεπε να γνωρίζει ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνον παρελθόν. Είναι και Παρόν. Δεν έδωσε μόνον στην αρχαιότητα τα φώτα της στον κόσμο. Δίνει και σήμερα σπουδαίους επιστήμονες που εξελίσσουν προς το καλλίτερο την ανθρωπότητα. Σημαντικούς ακτιβιστές που μάχονται την πείνα και την εξαθλίωση στις λεγόμενες χώρες του τρίτου κόσμου. Με ελληνική συμμετοχή φτάσαμε και εξερευνούμε τα αστέρια.
Με ελληνική συνδρομή –και μάλιστα σπουδαία- καταπολεμούμε μεγάλες σύνγχρονες ασθένειες.
Με Έλληνες καθηγητές είναι στελεχωμένα σχεδόν όλα τα μεγάλα Πανεπιστήμια του κόσμου σφυρηλατώντας και διαπλάθωντας τα μεγάλα μυαλά του αύριο!
Όταν μιλάς για την Ελλάδα και τους Έλληνες, τίποτε δεν μπορεί να είναι απλό. Ούτε αφορισμοί χωρούν ούτε επινίκεια επιτρέπονται.
Ναι, έχουμε ελλαττώματα. Όπως και ολοι οι λαοί του κόσμου.
Φταίμε που φτάσαμε στο χείλος της χρεοκοπίας; Ασφαλώς. Φταίει ο λαός που υπερχρεώθηκε; Ναι, έχει κι αυτός μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Φταίνε, όμως, κυρίως, εκείνοι που είχαν υποχρέωση να προλάβουν το κακό και, αντί αυτού, μας οδήγησαν σ΄ αυτό!
‘Οταν, όπως παραδέχεται η κυρία Αλβελέρ, ολόκληρη η Ευρώπη έχει παρακμάσει -μαζί, λέμε εμείς, και η Αμερική- ας μην ρίχνουμε το λίθο του αναθέματος στους Έλληνες και στην Ελλάδα!
