ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
Οι αποχαιρετιστήριες επιστολές που ανταλλάσσουν οι συντονιστές του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, εκτός από άκαιρες είναι και παρωχημένες. Δεν λένε κάτι νέο. Κάτι σύγχρονο. Κάτι ελπιδοφόρο. Με ή χωρίς τίτλους, οι μέχρι χθες αξιωματούχοι του ΣΑΕ, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, αποχωρούντες δίνουν … δείγμα γραφής γιατί απέτυχαν να παράξουν έργο ως προεδρείο του ΣΑΕ.
Είναι παρακινδυνευμένη η εκτίμηση, αλλά αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα σίγουρα θα είχε μαθευτεί, ότι στα κείμενα των τριών επιστολών που μέχρις στιγμής έχουν αποσταλεί από τους κ.κ. Ταμβάκη, Σπυρόπουλο και Γκουβέλη, δεν υπάρχει αναφορά ούτε σε ένα έργο του ΣΑΕ που να συντελέστηκε την εξαετία 2006-2012! Ούτε ένα!..
Κάποιοι θα επικαλεσθούν, είναι βέβαιο, τις συγκυρίες στις οποίες θα φορτώσουν και όλα τα βάρη της δικής τους αποτυχίας. Δυστυχώς, η δεινή οικονομική κατάσταση της γενέτειρας δεν τους σώζει. Ούτε το ασυνήθιστο της διετούς παράτασης της θητείας τους, όπως πρόσφατα υποστήριξε σε συνέντευξή του ο συντονιστής Αμερικής κ. Θ. Σπυρόπουλος.
Μιλά για την τελευταία διετία, για να κρύψει την προγούμενη τετραετία της κανονικής τους θητείας που επίσης δεν έπραξαν το παραμικρό αξιόλογο, παρά την πολύ καλύτερη οικονομική κατάσταση της γενέτειρας και παρά τις πολλές προκλήσεις. Ούτε καν την έδρα των Γραφείων του ΣΑΕ στη Θεσσαλονίκη μπόρεσαν να προστατέψουν αποτελεσματικά, μήτε τους μισθούς, το ΙΚΑ και το επαγγελματικό μέλλον των δύο διοικητικών τους υπαλλήλων μπόρεσαν να φροντίσουν!
Δυστυχώς, αυτή είναι η αλήθεια.
Κατά καιρούς έχει διατυπωθεί από κορυφαία μέλη του προεδρείου το «παράπονο» ότι η ελληνική πολιτεία δεν τους κάλεσε να προσφέρουν. Ότι, περίπου, τους κράτησε αχρησιμοποίητους στη «γωνία». Δεν θα αντιπαλαίψουμε το επιχείρημα. Θα πούμε, μόνον, πως η προσφορά είναι μονόδρομος. Και είναι προσφερόμενη (το λέει και η λέξη) και όχι αιτούμενη! Ούτε καν ζητούμενη!..
Το βράδυ του Δεκεμβρίου 2006, που εκλέχθηκε ο πρόεδρος και το νέο προεδρείο του ΣΑΕ, και που υπερίσχυσε σε αριθμό ψήφων ο εξ Αλεξανδρείας Στέφανος Ταμβάκης του εξ Αμερικής Χρήστου Τομαρά, (ως αποτέλεσμα της διάσπασης του «μετώπου» της Αμερικής και του ρόλου του τότε υφυπουργού Εξωτερικών) ήταν μία καθοριστική στιγμή για το ΣΑΕ. Μετά από δύο τετραετίες προεδρίας Άντριου Άθενς, το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού όφειλε να πραγματοποιήσει το «άλμα» στο μέλλον.
Να ξεπεράσει την φυσιολογική κούραση της σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα προηγούμενης ενασχόλησης με τα Ιατρικά Κέντρα της Μαύρης Θάλασσας και την αδυναμία προώθησης παράλληλων σημαντικών προγραμμάτων υπέρ της λοιπής Ομογένειας. Γεγονός που συσσώρευσε παράπονα.
Δυστυχώς, τέλμα παρέλαβαν, χάος παραδίδουν.
Μόνη (αμυδρά) ελπίδα ο νέος Νόμος που είναι στα σκαριά. Και η ανάμειξη νέων , ικανών και δραστήριων προσωπικοτήτων της ομογένειας στο νέο ΣΑΕ, από κοινού με τους ελάχιστους του απερχόμενου προεδρείου, που έχουν να επιδείξουν και πράξη και όραμα. Βέβαια η διαδικασία των εκλογών είναι μία ανοικτή υπόθεση. Κάθε ένας που πληροί τις προϋποθέσεις μπορεί να θέσει υποψηφιότητα. Μαθαίνουμε ότι πολλά από τα μέλη του απερχόμενου προεδρείου διατηρούν σχετική φιλοδοξία…
Νομίζουμε ότι οι περισσότερες από αυτές τις φιλοδοξίες θα αποδειχθούν φρούδες ελπίδες. Άλλωστε είναι ζήτημα αν ένα ή δύο το πολύ μέλη από το απερχόμενο 11 μελές προεδρείο μπορούν να προσφέρουν και στη συνέχεια έργο.
Ας μην το κουράζουν, λοιπόν, οι πολλοί.
Ας περιμένουμε να δούμε πρώτα πως ακριβώς θα διαμορφωθεί στην τελική του διατύπωση το νέο θεσμικό πλαίσιο του ΣΑΕ. Ευελπιστούμε αυτό να χαράξει τον καινούργιο δρόμο, να δείξει και το νέο ηγέτη. Ειδάλλως, πιστεύουμε ότι «η πτώση θα είναι μοιραία».
Panhellenic post.gr
